حکایت بردگی جوانان دهاتی دیروز و روستایی امروز/ محمد نژاد

دیروز ویلا تی ها(۱) بودند و جوانان دهاتی و امروز هم ویلا تی هستند و جوانان روستایی.
آنروز جوان برومند و خوش قد و قامت با بازوان برآمده وقتی پا به سن سربازی میگذاشت ناگزیر به سمت شهر سرازیر می شد. ویلاتی ها با جسارت و صداقتش رو برو می شدند و در پس مال اندوزی، او را به بردگی(شرخر ، لات قهوه خونه ایی و…) می کشاندند.
امروز هم همان بردگی است ولی در شکل دیگر. وقتی وارد جامعه میشود دیگر از آن درگیریها،قهوه خانه ها و شرخری خبری نیست بلکه باز هم در پس مال اندوزی ویلاتی ها شکار سیاست بازیها میگردد.
در یک جمله : جوانی که باورش میشود دوران سختی ورنج گذشته و امروز میتواند حق خود وهمنوعانش را از جامعه بستاند!
دیگر نمی داند نه تنها جامعه برایش حقی قائل نیست بلکه عروسک خیمه شب بازیست در دست بعضی ها.
بله حکایت اینجاست :
دیروز دهات بود و صداقت ، جسارت و جوان با اندام ورزیده
امروز روستاست و صداقت ، جسارت و جوان با تحصیلات عالیه
حاصل دیروز: رکب خوردن ها و انگ شرارت و…
حاصل امروز: رکب خوردن ها و انگ تندروی و…
” در پی دانه مرو همچو کبوترکه تو را بهر یکی دانه به دام اندازند
شیر صفت صید بکن ، نیم بخور ، نیم ببخش تا به هر جا که رسی بر تو سلام اندازند”
محمدرضا محمدنژاد
۱- ویلاتی ها به قلم محمود محمدی< < http://nikakhabar.ir/?p=74627>>

دیدگاه های این مطلب

3 نفر دیدگاه خود را در مورد این خبر بیان کردند. شما نفر بعدی باشید

  1. صلوات بر محمد وآل محمد. در گفت:

    سلام بر همه ای فرهیختگان احسنت برجوانان برومند این شهر همچون دانه های یاقوت والماس در دیارها دور دست در استان های دیگر در بطن تولید می درخشند. وقتی شناسنامه ات رو در پایتخت در دست هر متصددی امور رسیدگی کننده هر کاری چه بانکی چه غیر بانکی ودانشگاه برای اخذ مدرک عالیه می دهی می گویند کجا شهر نکا.مردان بزرگی دارد در سیستم صدارت پایتخت مطرح هستن.آفرین .آفرین.ولی باز هم کم هست بتازید تا درجات علمی را از شما نربایند

    • محمدرضا محمدنژاد در گفت:

      با سلام و احترام
      هدف اینجانب از نوشتن این مطلب ، پایتخت و صدارت و تاخت و تازو درجات علمی!و … نبود. بلکهجوانان مستعد در کسب جایگاه اجتماعی می بایست مطالب ذیل را لحاظ نمایند تادچار خسران و پشیمانی نگردند:
      ۱- پرهیز از شتابزدگی
      ۲- تربیت دو بال شور شعور برای پرواز(تعهد و تخصص)
      ۳- پرهیز از طمع ورزی
      ۴- پرهیز از وامداری حقیقی ، حقوقی با تقویت استقلال شخصیت
      ۵- مردمی ماندن
      ۶- نیت قرب الهی در تمامی مراحل
      موید باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *