عید فطر،بازگشت به فطرت

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۵/۱۷

با بررسی فرهنگ لغت خواهیم دید که فطر در لغت به معنای شکستن است، اما راجع به متعلق آن چیزی بیان نگردیده است، البته برخی آن را به شکستن نخوردن و نیاشامیدن تعبیر می کنند، بدین معنا که پس از مدتی نخوردن و نیاشامیدن، این نخوردن و ناشامیدن را می شکنند، که از این تعبیر به فطر می شود. اما به راستی فطر بدین معنا است؟ آیا به راستی وقتی خدا و ائمه(ع) واژه فطر و عید فطر را به کار می برند این معنا را مدنظر می آورند؟ گمان می کنم اینگونه نباشد. دلیل این حرفم این است که با استعمال این لفظ و اراده این معنی، توجه به بعد حیوانی انسان خواهد شد و بعد معنوی و الهی انسان پنهان و مخفی و مغفول خواهد ماند. اما معنای حقیقی فطر و عید فطر چه خواهد بود؟ به نظر می رسد که معنای حقیقی فطر همان شکستن است، اما متعلق آن شاید فقط خوردن و اشامیدن نباشد، بلکه مراد و متعلق شکستن، شکستن بعد شیطانی است، یعنی شکستن غرور و تکبر و حرص و بخل و دروغ و ظلم و …… و پس از شکستن برگشت به فطرت، فطرتی که پاک آفریده شد، فطرتی که با دستانمان تیره شد. و چه زیباست وقتی دو کلمه فطر و عید در کنار همند، چون عید به معنای بازگشت است و در کنار فطر می شود “بازگشت به فطرت”. یعنی این روز، روز بازگشت انسان است به فطرت، فطرتی که پاک بود. به بیان دیگر ماه مبارک رمضان را می توان یک پروسه و مرحله ای از پایان تا آغاز دانست، که هدف آن بندگی و عبودیت و رسیدن به قله ای است که خودد آغاز راه جدیدی است، مسیری که انتهای آن رجوع به فطرت است و این رجوع و برگشت به فطرت در آخرین روز ماه و اولین روز سال بندگی جدید برای انسان ها رخ می دهد. به هر حال جای دارد به نوبه خود این عید سعید و بزرگ را به عموم مومنین و مومنات در جای جای این گیتی پهناور تبریک گوییم و از خدای متعال خواهان عفو و بخشش در این عید بزرگ هستیم. محسن جمشیدی کوهساری http://aqa.blogfa.com/