تاریخچه جمعیت هلالاحمر ایران/ گرد آورنده عباس رویان
تاریخ انتشار خبر : ۹۵/۰۲/۱۹
همه ساله از۱۸لغایت۲۴اریبهشت رابه نام هفته هلال احمرنامگذاری شده راجشن میگرندبه همین بهانه سعی میکنم درچندبخش دراین هفته هلال احمررا معرفی نمایم تاشهروندان عزیزبیشتربااین نهادمردمی که توسط افراددلسوزجوانان وداوطلبانی که باعشق وبدون هیچ مزدی به فکرخدمت رسانی میباشندآشناشوند
دولت ایران در سال ۱۳۰۲ جمعیت ملی خود را تأسیس نمود ولی به جای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلالاحمر علامت شیر و خورشید سرخ را به عنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد. با تلاشها و پیگیری متمادی دولت و جمعیت ایران سرانجام علامت شیر و خورشید در کنفرانس ژنو در سال ۱۹۲۹ به عنوان نشان سوم مورد حمایت بینالمللی، به تصویب رسید. از آن پس سه نشان صلیب سرخ، هلالاحمر و شیر و خورشید سرخ به عنوان نشانهای رسمی بینالمللی شناخته شده و نهایتاً در متن کنوانسیونهای چهارگانه ژنو مصوب ۱۹۴۹ به عنوان نشانهای سه گانه بینالمللی که تحت حمایت حقوق بینالملل بشردوستانه قرار دارد به تصویب رسیدند
در ابتدا فعالیتهای امدادی جمعیت به عنوان یک فعالیت جنبی و در سایه خدمات درمانی که بیشتر مورد نیاز جامعه بود قرار گرفت. در آن هنگام بیشترین عوامل امدادی جمعیت را نیروهای داوطلب یا دانشآموزان عضو سازمان جوانان جمعیت تشکیل میدادند. به تدریج جمعیت در زمینه خدمات درمانی و بیمارستانی، انتقال خون، آموزش پرستار، امور جوانان و داوطلبان تقویت شد و اولین آیین نامه خدمات امدادی در سال ۱۳۴۷ به تصویب هیئت مرکزی جمعیت رسید. به موجب این آیین نامه مسئولیت ارائه خدمات امدادی و درمانی به آسیبدیدگان در جنگ و سوانح و بلایای طبیعی در زمان صلح به جمعیت شیر و خورشید سرخ محول گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۵۹ دولت ایران با ارسال نامهای به دولت سوئیس به عنوان امین و نگاهدارندهی قراردادهای چهارگانه ژنو اعلام نمود که استفاده از آرم شیر و خورشید سرخ را به تعلیق درآورده و به جای آن از نشان هلالاحمر استفاده خواهد نمود. از آن پس جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران به جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران تغییر نام داد. با پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ همراه با دگرگون شدن ساختار کلی جمعیت و جدا شدن بخش درمان و انتقال خون از فعالیتهای آن، عمده ی فعالیتهای جمعیت به خدمات امدادی، سوانح، جوانان، و خدمات حمایتی معطوف شد. اساسنامه جدید جمعیت در سال ۱۳۶۲ بر حسب وضعیت جدید، شرایط جنگ تحمیلی و ساختار تشکیلات امدادی، مورد تجدید نظر قرار گرفته و تربیت و تأمین نیروی انسانی در زمینههای امدادی نیز جزء خدمات امدادی جمعیت محسوب گردید. خدمات گستردهی جمعیت هلالاحمر در سوانح مختلفی نظیر زلزله سال ۱۳۶۹ گیلان و زنجان، بحران آوارگان عراقی در سال ۱۳۷۰، کمک رسانی به آوارگان آذری در سال ۱۳۷۳، کمک رسانی به حادثهدیدگان زلـزلـه و سیلهای سالهای ۱۳۷۵ و ۱۳۷۶ و کمک رسانی به آوارگان افغانی در سال ۱۳۸۰ و… موجب گردید جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران در بین جمعیتهای ملی صلیب سرخ و هلالاحمر از جایگاه ویژهای برخوردار باشد و با توجه به تجربیات و امکانات امدادی آن از سوی فدراسیون بینالمللی به عنوان یکی از ۱۰ جمعیت برتر دنیا معرفی گردد. انتخاب هلالاحمر ایران به عنوان یکی از اعضای هیئت حاکمه فدراسیون در سال ۱۳۸۰ که برای اولین بار پس از پیروزی انقلاب اتفاق افتاد، و همچنین، به دنبال برگزاری سومین همایش سالانه منطقه خاورمیانه و شمال آفریقای فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلالاحمر در تهران(۹ – ۷ خرداد۱۳۸۰) و تصویب همایش مزبور، ایجاد مرکز استراتژیک امداد منطقهای فدراسیون در ایران و همچنین شبکه ارتباطات زنان منطقه به مرکزیت جمعیت هلالاحمر جمهوری اسلامی ایران از مهم ترین پیشرفتهای قابل ملاحظه در سالهای اخیر بوده است.
عباس رویان :عضوشورای اجرایی جمعیت هلال احمرشهرستان نکا
.gif)
.gif)
