دلنامه ۴ « نامه های یک پدر به فرزندان » عروس حضرت قرآن / خیرخواه
تاریخ انتشار خبر : ۹۵/۰۱/۷
سلام بر شما
زمستان رفت و بهار با بشارت هایش از راه رسید ، بهاری که با آمدنش قلب طبیعت به تپیدن گرفت ، و زمین دیبای سبزینه برتن کرد ، شکوفه های امید برشاخسارزندگی درخشید ، و پرندگان نغمه خوان به بوستان ها برگشتند، وآوای دلنشین قمری ها آغاز شده است ، پروانه ها از شوق بهار به رقص درآمدند، نسیم روح پرور وزیدن گرفت ، بنفشه های ناز بستر جویباران را آراستند و گل نر گس دشت ها و کوهساران را زیبا ساختند و چشمه ها جاری شدند ، و موسیقی شادی و سرور به ساز آمد ، و همهمه حیات درهمه جنبندگان آغاز شد ، طلوع خورشید بهاری شالیزارها را به وجد آورد و خوشه های بابرکت گندم را فروتن ساخت.
بهار فصل سحر آمیزی رنگ ها و دل انگیزی گل هاست. دراین فصل آسمان مهربانست، زمین مهربانست ، کوه مهربانست ، آبشار مهربانست ، دشت مهربانست ، دریا مهربانست ، درخت مهربانست، سبزه مهربانست، جنگل مهربانست ، همه طبیعت مهربانست.
بهار فصل مهربانی و مهرانگیزیست ، درجویباران آب مهربانی جاریست، هرجای آن سخن از مهربانیست، انسان ها نیزهمنوای طبیعت سرود مهربانی می خوانند ، و درهرسوی و برهر کوی تابلوی مهربانی نصب شده و مقصد ها شهر مهربانی هاست، شهری که شهردارش مهربانتر از همه مهربانانست ، آنقدر بازار مهربانی رونق دارد ، که گویی خدا جز مهربانی نیافریده است!
مهربانی را قدر بدانیم چراکه عوض و جایگزین ندارد ، زیباترین آفریده در تعامل مدنی با مردم مهربانیست، مهربانی زیباترین نیازست، هم مهربانی خوبست و هم مهربان و هم احساس نیاز به مهربانی ! آفریدگار یکتا جهان بدیع و نیز انسان را با مهربانی اش ساخت ! و با مهربانیش پرداخت و با مهربانیش آراست و آنگاه به خود آفرین گفت ! وخود فرمود من مهربان ترین مهربانان هستم و رسم من مهرگستریست.
خداوند کتاب آسمانیش قرآن کریم را با نام مهربانیش آغاز نموده است ، و این سخن را در همه صد و چهارده سوره قرآن تکرار نموده تا هم مهربانیش را تاکید کند و هم مردم را با آن بیاموزد و نیزهمه را به آن بیازماید. پس همه بر ضرورت مهربان بودنشان و اهدای شاخه های گل مهربانی و معطر ساختن فضای زندگی به عطر مهربانی معرفت دارند .
دیگر آنکه یک سوره از کتاب بسیار مقدس خود را به نام « الرحمن »، نامیده یعنی خدایی که نامش مهربانست ودر آن خود را به طرزی آسان شناسانده است! معصومان دین ما گفتند سوره « الرحمن » عروس قرآنست!
می دانید که «رحمن» کسی است که بسیارمهربانست و از طرفی عروس هم مهربان و لطیف وعطوفست ، در نتیجه این سوره قرآن تابلوی مهربانی و دلدادگی و محبت است، پس باید دست ها را به سوی آن مهربانتر گشود تا در دست او نهاد، او که دستش بالاتر ازهمه دست هاست زیرا دستش دست رحمت و محبت و احسان و پیروزی و دست تبسم و خنده های شادانه است ، باید دست او را گرفت و هیچگاه رها نکرد ، این یک عهد بزرگست باید از پدرمان علی و مادرمان فاطمه که مهربانترین پدر مادرهای دو گیتی هستند کمک بگیریم تا دستمان را در دست مطمئن خدا بگذارند و این مارا بس است، « الیس الله بکاف عبده » ( آیا خدا بنده اش را بس نیست؟).
حال که در باره زیبایی و مهربانی و «عروس حضرت قرآن» سخن گفتیم ، خوبست خودم و شما را به یک اولویت یاد آور شوم : فرصت هر روز ما هزار و چهارصد و چهل دقیقه است ، و فرصت خواندن یک ورق از قرآن کریم دو دقیقه است نه بیشتر !
خوبست بهار عمر را غنیمت بشماریم و فضای قلب و اندیشه خود را به آیات الهی معطر ومنور سازیم و زندگی را با آن زیبا و مهربان سازیم. بدرود وسلام
درود بر جناب خیرخواه