اگراقتصاددانان وارد مجلس می شدند چه می شد؟/ اسد سلامتی
تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۱۰/۲۰
با توجه شرایط فعلی کشور که نقش اقتصاد برجسته ترشده و همچنین بحران های سیاسی منطقه و کاهش قیمت نفت به حداقل ممکن ، مسائل پسا تحریم و … اگر می توانستیم به ازای هر حوزه انتخابیه ، یک نماینده اقتصاددان یا حداقل آشنا به مبانی اقتصاد و علوم سیاسی با هردیدگاه اصولگرا یا اصلاح طلب به مجلس می فرستادیم ، چه می شد؟ اما آتچه در حوزه های انتخابیه شهرستانها جاری است این که افراد بدون وابستگی به حزب و مستقل و یا وابسته به دوجریان فکری و یا افراد بانفوذ یا مورد اعتماد نظیر ورزشکار – روحانی – معلم – پزشک و … که مقام و منزلت هر کدام مورد احترام و ستایش است ، به میدان می آیند و چه بسا به مجلس راه می یابند. همیشه و در همه ادوار مجلس معمولا ۱۰ یا ۱۵ نفر نماینده اقتصاد دان یا کارشناس اقتصادی حضور دارند. همراه کردن ۲۷۵ نماینده بعدی که هر کدام با بینش های متفاوت ، با مدارک تحصیلی و تجارب متفاوت بوده ، با این اقتصاد دانها باعث اتلاف وقت و لابی گری و …. می شود تا در مورد طرح و لایحه ای توجیه شوند. پاسخ سوال مطرح شده در ابتدای موضوع را می توانید از زبان دو کارشناس مطرح کشور که در برنامه گفتگوی زنده شبکه یک سیما بتاریخ نهم دی ماه سال نود و چهار پخش شد ، بشنوید و ببینید. فایل ویدویی این گفتگو در لینک http://www.telewebion.com/fa/1390968 موجودبوده و قابل دانلود است.
حال که اغلب اقتصاددانان در مراکز تصمیم گیری و دانشگاهی حضور دارند ، چگونه می توان در شهر های کوچک و بزرک کشور دنبال افتصاددان گشت و اینکه آیا مردم عوام به اینها رای خواهند داد؟ حزبی هم وجود ندارد تا برای خود برنامه ای داشته و برای مردم بگوید میخواهد چه کار کند و فردی را برای هر شهر معرفی کند. در اینجا می توان سراغ کسانی را گرفت که تجارب سیاسی و اجرایی در مشاغل ستادی کشور و استان و شهرستان را دارا می باشند. اگر فرد باتجربه در امور اقتصادی در هر دو جبهه اصولگرا و اصلاح طلب یافت نشد به سراغ تحصیل کرده گان رشته های اقتصادی ، سیاسی ، عمرانی برویم. هرچند که به ناگزیرحضور برخی از این افراد شاخص ، تکراری باشد. در دید عوام نماینده ای مورد قبول آنها است که بتواند چند کارخانه و کارگاه و ورزشگاه در حوزه انتخابیه اش بزند و یا معدود افرادی را در مشاغل دولتی استخدام کند. با توجه به شرایط موجود کشور یعنی ورشکستگی صنایع و کارخانجات ، قیمت پایین نفت ، محدودیت استخدام ، بدهی ۲۵۰ هزار میلیارد ریالی دولت به بانک مرکزی ، بیکاری میلیونی ، … چنین انتظاراتی عبث و بی فایده است. دعا کنیم بارانی ببارد و اگر ببارد به همه جای کشور ببارد. لطفا یک بار دیگر به متن گفتگوی دو کارشناس زبده در شبکه یک سیما نهم دیماه مراجعه نمایید. این مراجعه به نفع تمام کاندیداها و رای دهندگان تمامی حوزه های انتخابیه هم هست.
به قلم : اسد سلامتی
حداقل دوکلمه ازاقتصادبدونه بعدنیست