رويش گونه استرنبرجيا مديترانه اي در نكا +تصوير

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۸/۵

رويش گل استرنبرجيا مديترانه اي در تپه مجاور روستاي كلت نكا چشم انداز دلنوازي  را در منطقه  ايجاد  كرده  است كه چشم هر بينده  ايي را خيره مي كند.

نام فارسي  آن جام زرين كوروش و خواستگاه  آن در غرب  منطقه مديترانه  تا آسيا ي مركزي

رويش اين گل بيشتر در فصل پاييز  و مقاوم در برابر سرما است.

گل بی منت باران یا جام زرین (استرنبرجیا )
Autumn daffodil گل بی منت باران یا جام زرین (استرنبرجیا )
Sternbergia
Amaryllidaceae

گل بی منت باران گیاهی چند ساله سوخوار است که در دامنه تپه هاي سنگی و دشت ها، از اروپا و ترکیه تا آسیاي مرکزي یافت می شود. این جنس در ایران داراي دو گونه به نام هاي جام زرین کورش S. clusiana و جام زرین کلیبري S. fischeriana می باشد (مظفریان، ۱۳۸۲ ). گل هاي آن شبیه گل زعفران و اغلب به صورت منفرد، قیف یا جام مانند به قطر چهار سانتی متر و به رنگ زرد درخشان بوده و روي ساقه هاي بدون برگ تشکیل می شوند. برگ ها همزمان یا بلافاصله پس از گل ها ظاهر می شوند. البته در برخی گونه ها پیش از اینکه برگ بدهند، گل ها پدیدار می شوند. برگ ها نوار مانند بوده و در پایین گیاه به صورت افراشته قرار می گیرند. گل آن بر خلاف گل زعفران که داراي ۳ پرچم است، داراي ۶ پرچم و اندام زیرزمینی آن بر خلاف زعفران که پداژه است، سوخ پوشش دار می باشد.
گلها در پاییز و پیش از برگها ظاهر می شوند. به سرما مقاوم بوده و نیاز به آفتاب کامل دارد. در خاك هاي قلیایی استقرار بهتري دارد. باید به گیاه اجازه داد تا به صورت تودهاي رشد کند و تا زمانی که گلدهی آن کاهش نیافته است، نباید تقسیم شود. در کشت گلدانی تا چند سال نباید گلدان تعویض شود، چون مانند آماریلیس از همین تیره در حالت گلدان پیچ شدن ریشه ها، بهتر گل می دهند. همانند گل نرگس پس از ۵ تا ۶ سال در زمان خفتگی در اواخر تابستان، توده ها را از خاك خارج کرده و پاگیاه یا سوخک هاي پیرامون سوخ مادري را جدا می کنند.

عكس:خانم حسيني