پرسپولیس و یک صعود پر از استرس…

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۶/۳۱

دیدار پرسپولیس با ملوان در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی جام‌حذفی در شرایطی برگزار شد که تیم قرمزپوش بواسطهٔ شرایط مدیریتی، مشکلات مالی و اقتصادی و البته ضعف‌های فنی و انفرادی در بین بازیکنان این تیم، بدترین و دردناک‌ترین دوران فوتبالی خود را میگذراند، بطوریکه حتی حضور برانکو ایوانکوویچ کروات، با سوابقی قابل‌قبول برای سطح فوتبال امروز ایران هم نتوانسته تا اینجای کار‌ تاثیر چشمگیری روی اوضاع نابسامان تیم داشته باشد. اما بدور از انصاف خواهد بود اگر مسبب اوضاع و احوال این روزهای پرسپولیس و دلیل حضور این تیم در قعر جدول لیگ‌برتر را به پای بازی ضعیف این تیم و تصمیمات کادر فنی این تیم نوشت. از این واژه که پرسپولیس دیروز تبدیل به مجموعه‌‌ای جوان و بی‌تجربه شده است شاید فقط قسمت ”جوان” این جمله منطقی باشد اما بحث ”بی‌تجربگی”، با یک بررسی سرانگشتی و سطحی در مورد تک‌تک بازیکنان حاضر در این تیم خیلی معقول بنظر نمیرسد.

اما براستی پرسپولیس، این روزها تاوان چه چیز را می‌دهد؟

دیدار پرسپولیس و ملوان پس از ۹۰ دقیقه دوندگی و بازی درگیرانه از جانب هر دو تیم با نتیجهٔ مساوی بدون گل به پایان رسید تا دو تیم بخت خود را در ۳۰ دقیقهٔ اضافی جستجو کنند و شاید ضربات پنالتی.
در اینکه نمایش سنگین دو تیم و موقعیت‌های کم‌شمار پرسپولیس و ملوان در‌خور و شایستهٔ نام هر دو تیم نبود اما یک نکته را نباید فراموش کرد و این ماهیت فوتبال‌های تک‌حذفی و حضور در دیدارهای جام‌حذفی است، جائیکه اشتباهات جایی برای جبران نخواهند داشت و شکست بمنزلهٔ پایان رویای صعود به لیگ قهرمانان آسیا خواهد بود. جام‌حذفی در تمام کشورهای دارای فوتبال، همواره موقعیتی برای نمایش و حضور تیم‌های غیرقابل پیش‌بینی بوده‌ و چه بسا نتایج دور از ذهنی که شگفت‌انگیز و غیرقابل باور بوده و اتفاق هم افتاده است.
پس میتوان براحتی دلیل بسته بازی کردن تیم ملوان را دریافت، چراکه این تیم در زمین پرسپولیسی در حال بازی بود که بخاطر نتایج اخیر، سراسر انگیزه بود و پر از عطش پیروزی.

اما آیا تیم ملوان و بازیکنانش در حد تیم پرسپولیس بود؟

یک نگاه گذرا به ترکیب ملوان، کافیست تا پی به حضور چهره‌هایی نام‌آشنا در سطح فوتبال باشگاهی و ملی کشور برد. دروازه‌بانی مثل پاشنکو که تا قبل از شروع لیگ شدیدا مورد توجه باشگاه پرسپولیس و کادر فنی این تیم بود، ماهینی مدافع ملی‌پوش و پرسپولیسی تیم ملوان که بخاطر سپری کردن دوران سربازی در کنار کنعانی ملی‌پوش و بازیکن تیم ملی‌امید ایران قرار گرفته است، مازیار زارع، پژمان نوری، آرش افشین و جلال رافخایی و دیگران آنهم تحت مربی‌گری حمید استیلی، که مترصد درخشش تیمش در این بازی و تحمیل خود بعنوان یکی از کاندیداهای جانشینی برانکوست، همه و همه گویای این مطلب است که بلحاظ نفرات ملوان اگر بیشتر و سرتر از پرسپولیس نبوده، پائین‌تر هم نمی‌تواند باشد.
یکی دیگر از نقاط قوت ملوانان اینکه با توجه به نتایج گذشته و ماقبل این بازی، فشار روحی و استرس روانی که بر روی نفرات و پیکرهٔ تیم پرسپولیس وجود داشت، در مورد تیم ملوان و بازیکنان این تیم قابل مشاهده نبود و انگیزهٔ شکست دادن قرمزپوشان پایتخت در آزادی، خود انرژی و روحیهٔ لازم برای شرکت در این دیدار حساس را به بازیکنان ملوان تزریق می‌کرد.
پس از تعویض‌های ناخواسته‌ای که در طول بازی برای هر دو تیم انجام شد، ترکیب نهایی دو تیم برای به پایان رساندن ۱۲۰ دقیقهٔ سنگین و نفسگیر نشان میداد که پرسپولیس شدیدا بدنبال تمام کردن بازی قبل از رسیدن به ضربات پنالتی ا‌ست. حملات پراکندهٔ دو تیم که معمولا با سوت‌های پرشمار داور متوقف میگشت و کارت‌هایی که مدام تقدیم بازیکنان میزبان میشد بازی را به دقایقی رساند که در طی آن یک اشتباه در آفسایدگیری، موقعیتی تک به دو برای مهاجمین تشنه به گلزنی پرسپولیس ایجاد کرد و نهایتا یک بر صفر نتیجه‌ای بود که به سرانجام هم رسید، البته همراه با اخراج مهدی طارمی در دقایق پایانی و جنجال‌هایی که از جانب بازیکنان عصبی پرسپولیس بخصوص سوشا مکانی دروازه‌بان این تیم ایجاد شد.

در پایان همینکه پرسپولیس این دیدار سنگین و سخت را با پیروزی به اتمام رساند و به مرحلهٔ یک‌چهارم نهایی جام‌حذفی صعود کرد می‌تواند شرایطی آرامش‌بخش را در بین اعضاء تیم و کادر فنی و بازیکنان و همچنین هواداران خستهٔ پرسپولیس ایجاد نماید.
بهرحال به نظر این حقیر شخصیت و تفکرات برانکو و در کنار آن کیفیت هجومی بازی‌های اخیر پرسپولیس میتواند توجیه مناسبی باشد برای صبوری بیش از پیش پرسپولیسی‌ها و امیدواری به اینکه با در اختیار گذاشتن فرصت و زمان بیشتر برای این کادر فنی، در بلند مدت ضرری متوجه پرسپولیس و آیندهٔ این تیم جوان و پرانرژی نخواهد شد.

(محسن میرمقدم)