زماني كه دل درگرو مودت اهل بیت است/مطهري فرد
تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۶/۱
به نام خدای مهربان
با عرض تبریک دهه کرامت به حضور همه آنان که دل در گرو مودت و محبت اهل بیت رسول خاتم داده اند.
سخن رو با الهام از نام این دهه اینگونه آغاز میکنم که کرامت به معنای بزرگواری است و اصل کرامت در روایات ائمه معصوم (ع) ملاک دینداری انسان ها شناخته می شود.
در این نوشتار برآنیم تا با معيار برتري در نگاه امام رضا عليه السلام آشنا گردیم.
در بینش اسلامي، ارزش متوجه عمل انسان هست و آدميان ساخته ي دست خويش هستند؛ لذا انسان با عمل و کاري که انجام مي دهد سنجيده مي شود ، برتري مي يابد و به سعادت مي رسد. بنابراين هيچ کس به اين خاطر که از خانواده اي ويژه است (حتي از خاندان پيامبران و امامان) و يا در گروه خاصي قرار مي گيرد ، يا با طبقه ي برتر اجتماعي پيوند دارد و …، نمي تواند دل خوش کند و دست از کار و کوشش بردارد. اين شيوه ي تفکر اسلامي نيست که فردي تنها با تکيه بر همين عوامل، سرانجامي نيک را براي خود انتظار داشته باشد و در اين دنيا هم خود را برتر از ديگران بداند. لذا اسلام به ما مي آموزد که تنها سکوي پرش انسان ، عمل و کوشش خود اوست. ( لیس لاانسان الا ما سعی )
پيشوايان راستين ما همواره در تعاليم خويش مردم را با اين اصل آشنا کرده اند و حتي به افراد خانواده ي خود نيز آموزش داده اند که به شرافتها و ارزشهاي خانوادگي تکيه نکنند، از پارسايي و نيکو کاري دست بر ندارند و براي خود اسطورهاي خيالي نسازند.
روزي مردي به امام رضا (عليه السلام) گفت: به خدا سوگند در روي زمين از نظر نياکان و نسب، کسي از شما برتر نيست.
امام(عليه السلام) به آن مرد فرمود: ” تقوا به پدرانم برتري داد، و فرمانبرداري خدا، آنان را بدان پايه و مقام رسانيد.”
باري ديگر، شخصي به آن حضرت عرض کرد: به خدا قسم تو بهترين مردم هستي.
امام(عليه السلام) به او فرمود: “سوگند مخور، بهتر از من کسي است که براي خدا فرمانبردارتر و از نافرماني او پرهيزکارتر باشد. به خدا سوگند اين آيه نسخ نشده است که: «… و شما را تيرهها و قبيلهها قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد، (اينها ملاك امتياز نيست)، گرامىترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست …»”
ايشان حتي در قبال خويشاوندان خود نيز چنين رفتار مي کردند.
يکي از برادران امام رضا(عليه السلام)، “زيد” نام داشت. او بر اثر مقام پرستي ، امامت آن حضرت را نپذيرفت و مردم را بسوي خود دعوت کرد.
روزي زيد بن موسي را نزد امام آوردند. امام هشتم (عليه السلام) به او فرمود: “زيد! گويا فرومايگان کوفه تو را فريب داده اند که چون خداوند رحم فاطمه (سلام الله عليها) را پاک و پاکيزه قرار داد، آتش دوزخ را بر فرزندانش حرام کرده است. اين که شنيدي خاص حسن و حسين (عليهما السلام) است…، اگر خيال مي کني (با وجود اينکه) معصيت خدا را مي کني وارد بهشت مي شوي و (پدرمان) موسي بن جعفر (عليه السلام) که خدا را فرمانبرداري مي کرد نيز داخل بهشت مي شود، لازم مي آيد که تو در نزد خدا از موسي بن جعفر (عليه السلام) گرامي تر باشي. به خدا سوگند، هيچ کس جز با فرمانبرداري از خدا، به ثوابهاي الهي دست نمي يابد؛ اما (تو) گمان مي کني که با نا فرماني او بدان مي رسي…”
زيد گفت:من برادر و فرزند پدر تو هستم.
امام رضا (عليه السلام) فرمود: “تا زماني برادر من هستي که اوامر خداوند عزوجل را فرمانبردار باشي، چنان که نوح (عليه السلام) (آن گونه که قرآن نقل مي کند، به خداي خود) گفت: « …اي پروردگار من! پسرم از خاندان من است و وعده تو (در مورد نجات خاندانم) حق است و تو از همه حكم كنندگان برترى!» ، اما خداوند بزرگ به او فرمود: «اى نوح! او از اهل تو نيست! او عمل غير صالحى[فرد ناشايستهاى] است!…».بنابراين نافرماني از خداوند او را ازخاندان نوح بيرون راند…”
اينچنين است که امام رضا (عليه السلام) برتري خويش و امامان شيعه را به خاطر فرمانبرداري بيشتر آنان از خداوند مي داند و عمل خالصانه و تقواي الهي را ملاک والايي و برتريشان برمي شمرد و ياد آور مي شود که پاداش و جزاي الهي و برتري يافتن، به کارهاي شايسته و نيک انسانها بستگي دارد نه به چيزي ديگر.
اما من و تو چطور به ديگران نگاه مي کنيم و شرافت و برتري انسانها را در چه مي دانيم؟ پول و ثروت، زيبائي و آراستگي، قدرت و شهرت و ….، يا واقعا هيچکدام…
و مهمتر از همه، چه چيزهايي را در وجود خودمان مثبت مي دانيم و چه رفتاري را براي خود انتخاب مي کنيم؟ حقيقتا معيارهاي ما در زندگي چيست؟
برداشتی از کتاب سیره امام رضا با کمی اضافات
۱ شهریور ۱۳۹۴ برابر با ۸ ذیقعده
جوار بارگاه ملک پاسبان کریمه اهل بیت
فاطمه معصومه، قم.
محمدصادق مطهری فرد
.gif)
.gif)
خیلی عالی بود به امید موفقیت های برتر برای شما.
درود بر شما ، سپاسگزارم
خوب بود و لذت بخش. با تشکر
درود بر شما که ذائقه تون با کلام اهل بیت شیرین میشه.
انشالله همه مان عامل به عمل باشیم ونه فقط به زبان بلکه باعمل تاثیر بیشتر دارد تابه زبان آوردند سخنان بسیار خوب وباارزشی راارائه شده وکمال تشکر دارم امیدوارم سخنان دردل اثر گزار باشد واستفاده کردم
درود بر شما سید عزیز
کلام و تذکر شما هم بسیار بجاست و در حقیقت شاید این بیان شما برگرفته از این کلام حضرت صادق(ع)باشد که می فرماید:
کونوا دعاة الناس بغیر ألسنتکم؛
با غیر زبان هآیتان مردم را دعوت کنید.
اما این بدان معنا نیست که کلام اهل بیت و تفکرشون رو در قالب سخن و نوشتار نشر ندهیم چرا که خودشان فرمودند:
رَحِمَ اللّه ُ عَبْدا اَحيا اَمْرَنا … يَتَعَلَّمُ عُلومَنا وَ يُعَلِّمُهَا النّاسَ ، فَاِنَّ النّاسَ لَوْ عَلِموا مَحاسِنَ كَلامِنا لاَتَّبَعونا؛
رحمت خدا بر بنده اى را كه امر ما را زنده كند. دانش هاى ما را فرا گيرد و به مردم بياموزد. اگر مردم زيبايى هاى سخنان ما را مى دانستند، از ما پيروى مى كردند.