خبرنگار یا پلیس خبر؟! مصطفی نیک قامت زرندینی

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۵/۱۷

از آنجاییکه ۱۷ مرداد روز خبرنگار نامگداری شده است با توجه به وظیفه ی حساس و پر اهمیت این سربازان پر تلاش و دیده بانان خط مقدم دفاع از حقوق و منافع مردم در حوزه های اقتصادی، سلامت،سیاسی،نظامی،فرهنگی…و عدم قرار داشتن در جایگاه ویژه و مصونیت قابل انتظار برای آنها،این قلم سعی بر این دارد ضمن تبریک و سپاس به جامعه ی خبرنگاری، در ذیل آرزوی قلبی خود مبنی بر اینکه روزی برسد خبرنگار همچون یک پلیس خبر همانند نیروی انتظامی و پلیس راهور مورد حمایت قوه ی قضاییه قرار گیرد ابراز می دارد.یعنی میکروفن خبرنگاری همانند تابلوی ایست پلیس مورد توجه و احترام قرار گیرد؛چرا که بارها در رسانه ی ملی مشاهده کرده ام که گروه زیادی از خبرنگاران که چشم و چراغ مردمند وقتی مقابل یک مدیر و مسئولی جهت کسب خبر قرار داشتند مورد بی توجهی و بی مهری قرار گرفتند. این در حالی است که مردم تشنه ی این خبرها هستند. همانطور که از فرمایشات گوهربارحضرت امام خمینی (ره) شنیده ایم : « در هر گوشه کشور اگر اتفاقى افتاده باشد، این خبر است و اخبار را براى مردم گفتن مفید است.» (صحیفه امام، ج ۱۹، ص ۳۶۲) و نیز مقام معظم رهبری بیان داشته اند:«خبرنگاران لحظات نابودشدنى و زوال‏ يافتنى را تثبيت و ابدى مى‏كنند.» (aviny.com)
در ادامه بنده به عنوان ذره ای از این ملت برای ذکر یک نمونه ی قابل تحسین به نحوه برخورد و پاسخگویی مسئولین به سوالات خبرنگاران در این دولت تدبیر و امید می توانم به رفتار توام با احترام و ارزش تیم ارشد مذاکره کننده ی هسته ای اشاره نمایم.در پایان از همه ی خبرنگاران به ویژه از خبرنگاران رسانه ی ملی در نحوه ی پوشش خبر شهدای غواص تشکر فراوان دارم.در پایان یاد می کنم از همه ی شهدا که خالص ترین انسان های عصر خود بوده اند به ویژه شهدای مظلوم غواص از جمله دوست و همرزم شهید غواصم محمد تقی اسدی زرندینی. (۱۷/۵/۹۴)