بهترین هدیه برای رژیم صهیونیستی/ به قلم جعفري زرنديني

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۴/۲۷

آنچه در سطح منطقه به‌عنوان یک تصویر در منطقه شاهد آن هستیم این است که آمریکا و اسرائیل احساس می‌کنند که روند تحولات با پتانسیل افزایی برای تروریست‌ها شرایط بسیار مطلوبی است.اسرائیلی‌ها احساس خوبی نسبت به وضعیت امنیتی منطقه دارند. آنها احساس می‌کنند با فروپاشی ارتش‌های منطقه، آرامش بیشتر دارند. تنها نگرانی آنها حزب‌الله در لبنان و ایران است. مشغول شدن سوری‌ها و عراقی‌ها بهترین هدیه برای رژیم صهیونیستی است.

آمریکایی‌ها با تقویت جدی تروریست‌ها امیدوارند که بتوانند سرنوشت منطقه را از جهت معادله امنیتی تغییر بدهند. حوادث سوریه و عراق نشان می‌دهد که یک طرح حداقلی در سوریه و عراق مبتنی بر تجزیه قرار می‌گیرد. کنگره‌ آمریکا طرح تجزیه عراق را مطرح می‌کنند. کاخ سفید اعلام کرد اگر دولت عراق بازیگران حشد شعبی را حذف نکند یا مشارکت گسترده‌تری به گروه‌های سیاسی ندهد، این کشور نسبت به تسلیح و به‌کارگیری نیروهای بومی و عشایر و کردهای عراق رأساً اقدام می‌کند و نسبت به دولت مرکزی، رفتار حذفی را در پیش می‌گیرد که این همان مفهوم لایحه تجزیه در کنگره است. معنای این رخداد با اشغال رمادی و تدمر و حرکت طوفانی جبهه النصره در ادلب خیلی پررنگ و واضح‌تر می‌شود. آمریکایی‌ها با پتانسیلی که جبهه النصره و باقی‌مانده‌های ارتش آزاد در جنوب سوریه انجام دادند و اسرائیل و اردن به‌شدت در یک اتاق فرماندهی آن را فرماندهی کردند، اطمینان داشتند که خیلی راحت می‌توانند تهدیدی جدی برای دمشق ایجاد کنند.
از محور شمالی نیز با پتانسیل گسترده‌ای که اولاً در اختیار النصره از محور هاتای به جسر الشغور و ادلب قرار گرفت و یا کمک‌های تسلیحاتی گسترده‌ای که در اختیار داعش گذاشته شد و آمارهای قابل توجهی نیز از آن در رسانه‌های ترکیه منتشر شد، این آمارها نشان داد که تصمیمی سیاسی امنیتی برای تجزیه و براندازی در منطقه وجود دارد. باطل السحر این پروژه ایران و هم‌پیمانانش، تفکر بسیجی مبتنی بر مرجعیت در عراق و مقاومت در لبنان است. آمریکایی‌ها به این پروژه بسیار امید بستند و به همین دلیل در روند آزادسازی الانبار و یا حتی در موضوع اشغال الرمادی، چراغ سبز یا اقدامات همسوی این کشور با داعش صورت گرفت. الآن هم همین کارشکنی آمریکایی‌ها برای خریدن زمان وجود دارد تا آزادسازی مناطق اشغالی عراق توسط داعش به‌کندی به پیش برود و آنها بتوانند از این ظرفیت اشغال شده توسط داعش، برای پروسه سیاسی خود استفاده کنند. لذا در نشست پاریس تنها گزاره جدی قابل اهتمام این بود که می‌گفتند که دولت عراق باید در پروسه سیاسی گروه‌های سنی را بازی دهد. همین خواسته را نیز از سوریه دارند. کافی است که آمریکا بتواند با هشدار و اخم خود به طرفهای عراقی و سوری، زمان ایجاد کند و بتواند از این نقاط اشغالی جدید در سوریه و عراق استفاده سیاسی کند. یک فرایند جدید برای عراق تولید کند و یا ژنو جدیدی برای سوریه به وجود بیاورد. این حداقل دستاورد برای آنها است.
نویسنده: عباس جعفري زرنديني کارشناس ارشد علوم سیاسی