زندگی ۳۷ ساله یک خانواده مازندرانی درکنارمارهای سمی

به گزارش نیوزنکا:یک خانواده از شهرستان میاندورود استان مازندران به‌مدت ۳۷ سال زندگی مشترک با مارهای سمی را تجربه می‎کنند. یک خانواده مازندرانی در کنار مارهای سمی و زندگی عجیب این خانواده در روستایی واقع در عمق جنگل‎های میاندورود در حالی تعجب بسیاری از اهالی روستا و برخی از مردم این منطقه را برانگیخته است که وی هنوز هم پس از ۳۷ سال زندگی در کنار مارهای خطرناک، از آن به‌عنوان یک خاطره جالب و البته رویدادی خطرناک در زندگی خود و خانواده‎اش یاد می‎کند.

ماجرا از این قرار است که فردی به نام «بزرگ موسوی‎نیا» از اهالی روستای وارمی در شهرستان میاندورود به‌صورت روزانه و هفتگی مارهایی سمی را در حیاط و منزل روستایی خود مشاهده می‎کند که این روند با گذشت سال‎ها به یک مساله عادی برای خانواده موسوی‎نیا بدل شده است.

این مرد روستایی در گفت‎وگو با خبرنگار فارس، با اشاره به ساخت منزل مسکونی خود در این حیاط در سال ۱۳۵۷، گفت: تقریباً از همان سال متوجه حضور غیرعادی مارها در حیاط خود شدم، در صورتی که پیش از آن، این ماجرا نبود.

موسوی‎نیا به ظاهر شدن گروهی مارها در حیاط و ساختمان منزل خود اشاره کرد و ادامه داد: گاهی به‌صورت روزانه این مارها را می‎بینیم ولی گاهی نیز ممکن است هر سه روز یک‎بار شاهد حرکت گروهی آنان باشیم، اما تداوم حضور آنها یک مسأله ثابت در تمام این سال‎ها بوده است.

وی تعداد مارهای سمی ظاهرشده در حیاط و منزل روستایی خود را در هر بار مشاهده متفاوت اعلام و اظهار کرد: برخی اوقات تعداد این مارها سه عدد است اما در برخی از روزها این تعداد به هشت تا ۱۰ عدد نیز رسیده است که نزدیک به هم حرکت می‎کنند و نوعی حالت تدافعی و حمایتی نسبت به یکدیگر در رفتار آنها مشاهده می‎شود.

این کشاورز مازندرانی به سبک روستایی و سنتی منزل خود اشاره کرد و با ذکر یک خاطره جالب از ورود مار به داخل منزل، افزود: یک روز در اتاق پذیرایی به همراه خانواده در حال خوردن ناهار بودیم که به‌صورت اتفاقی چشمم به سقف اتاق افتاد، در کمال ناباوری شاهد آویزان شدن یک مار از چوب‎های سقف منزل شدم، خانواده‎ام سراسیمه از منزل خارج شدند و من به‌تنهایی مجبور به مبارزه با این موجود مهاجم و خطرناک شدم که درنهایت به‌سختی توانستم خطر وی را به‌صورت موقتی دفع کنم.

موسوی‎نیا به گردش روزانه مارها در حیاط منزل و استراحت شبانه آنها در مخفی‌گاه اشاره و بیان کرد: در این سال‎ها تمام اهل خانواده‎ام و کسانی ‎که به منزل من می‎آیند، روش رفتار با این حیوانات خطرناک را یاد گرفته‎اند، اعضای خانواده من بلافاصله پس از دیدن مارها هیچ اقدامی نمی‎کنند تا این میهمان‎های ناخوانده به گوشه‎ای بخزند و از دیدگان محو شوند.

وی در پایان از تصمیم خود برای تغییر مکان زندگی پس از ۳۷ سال سکونت در این حیاط خبر داد و خاطرنشان کرد: با وجود تنگناهای مالی در حال ساخت یک منزل در نقطه‎ای دیگر به جز این حیاط هستم زیرا زندگی با این حیوانات به‌دلیل افزایش تعداد آنها بسیار سخت شده است و از طرفی تصمیم گرفته‎ام با هدف بقای حیوانات وحشی و محیط‌زیست طبیعی خانواده‎ام را به نقطه‎ای دیگر به دور از مارها ببرم.

فارس

دیدگاه های این مطلب

1 نفر دیدگاه خود را در مورد این خبر بیان کردند. شما نفر بعدی باشید

  1. kPNlyQpy89WeULVwzNGDc5jCy0vpemkLx2pCYba5ckspXzZVqtAPRcEzA8B9KRxWn6bVSoCghJizso1VdpbyDw.. در گفت:

    روستای کمیشان مارباززیاداست اجازه بدید بروندمارهارابگیرند بهری ازکمیشان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *