۳۱ خرداد ماه سالگرد شهادت دکتر مصطفی چمران/سلطاني گلوردي

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۳/۲۷

دکتر مصطفی چمران از افرادی به شمار می رفت که علی رغم تحصیلات عالی که در دانشگاه های معتبر علمی خصوصاً در آمریکا را داشت و زندگی سراسر پر تلاطمی را در مقطع های زمانی مختلفی پشت سر گذارده بود. لیکن نه تنها سال ها زندگی در آمریکا بر اندیشه های اسلامی او تاثیر نگذاشت بلکه او را مصمم تر نمود تا با دیکتاتوری طاغوت و استبداد غربی مبارزه کند. او پس از آن که فارغ التحصیل شدن به لبنان و فلسطین سفر کرده و آن جا با گروه های اسلامی مبارزه با صهیونیزم آشنا گردیده و با پشت سر گذاشتن دوره های چریکی با مبارزات پارتیزانی به خوبی آشنا شد. از همان زمان هم با دیدگاه های امام خمینی (ره) مانوس شد در پیروزی انقلاب اسلامی نقش آفرینی داشته و به جلگه یاران امام (ره) پیوست. از آن جایی که از کودکی در محله های پایین شهر تهران رشد نموده بود و در خانواده ای مذهبی تربیت گردیده بود بنابراین اخلاقیاتش با معنویات و آداب و سنن اسلامی و شیعه گری تلفیق شده است و به خوبی رهنمود های امام (ره) و بزرگان و شاگردان ایشان را با نگاهی عارفانه به جان می خرید.

در شروع جنگ تحمیلی به شورای عالی دفاع به عنوان نماینده امام منصوب شد و دیری نپایید که به وزارت این مهم رسید. اما مناصب و مسئولیت های دکتر چمران باعث آن نشد که تجربه ای را مه در دوران ستم شاهی در فلسطین و لبنان به دست آورده بود او را از رزم و دفاع دور کند. او در بدو دفاع مقدس با تشکیل گروه جنگ های نامنظم که از جوانانی غیور و با انگیزه و انقلابی شکل گرفته بود در امر دفاعی و انقلابی شکل گرفته بود در امر دفاعی و بعضاً زمین گیر نمودن دشمن نقش مهمی را ایفا نمود. در کردستان به داد مظلوم آن دیار رفته و با بهره گیری از همرزمانی همچون شهید شیرودی و کشوری که از خلبانان شجاع هوانیروز بود منطقه را از لوث وجود دموکرات ها و چپاولگران مردم بی دفاع پاک نمود. دکتر چمران خداوند را عارفانه عبادت نمود و به انقلاب و اسلام و میهن عشق می ورزید. تا آن که در منطقه دهلاویه در ۳۱ خرداد ماه سال ۱۳۶۰ پس از مدتی جنگ و رزم مردانه به دست دشمنان کافر به فیض شهادت نائل آمد یاد و خاطره آن عارف دل سوخته را گرامی می داریم.

به قلم محمد ولی سلطانی گلوردی