دلنوشته ای در سوگ مادر باران / مريم جمشيدي

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۳/۶

امید که در روزگارانی نزدیک ، انسانیت معنای حقیقی خود را در قلب و خرد همه زمینیان بیابد و هیچ بانویی آرزوی زندگی آرام و شاد را در مسلخ نامردمی و بی ایمانی به گور نبرد..
به نام خدایی که در این نزدیکیست….
خبر را درهاله ای ازبهت شنیدیم آن سان، که طوفانی شبانه زیرو رو می کند خانه پرنده ای را که آرام درآغوش گرفته است جوجه های کوچکش را.
جوجه هایی که رویای پرنده شدن دارند و به آسمان با همه عظمتش می اندیشند…
اما دستهای بیرحم و سرد قابیلی ، بارانکی را از آغوش پرمهر مادری مهربان و جوان برای همیشه به رویاهایی دور و غریب سپرده است…
چه بر سر اخلاق و انسانیت احسن الخالقین آمده که امروز شرمنده نگاه مادری باشیم که دیگر نیست؟؟
براستی که درد را از هر سو بخوانیم درد است و هیچکس نمیتواند در آن غمگین ترین عصر اردیبهشتی شرمگین، به تصویر بکشد عظمت درد و رنج بانویی را که بی هیچ جرمی، قربانی قساوت و جهالت و رذالت برخی انسان نماها گشت.
انسان هایی که از واژه اشرف مخلوقات آبرو برده اند و از همیشه تا هنوز ، قلبها را ریش ریش میکند کابوسی که ناجوانمردانه ترسیم کرده اند.
شاید باران کوچک امروز ، فردا بارها با خود زمزمه کند واژه زیبای مادر را و از تداعی رنجی که او را ناخواسته در وادی غم آلود بی مادری رها کرده، بی محابا بارها و بارها بگرید …
مادری که در چنبره تحیر فرو بمانند همه قلم ها اگر بخواهند تحریر کنند که بر او در آن لحظه ها و ساعتهای درد چه گذشته است…
آخرین برگ سفرنامه باران اینست که زمین چرکین است….
ضمن اعلام همدردی با خانواده محترم زنده یاد خدیجه رمضانی در چنین اندوهی سترگ که بر جانها دشنه میزند و روح آدمیزاد را تا همیشه تاریخ می خراشد، با تقدیر از نیروی انتظامی محترم استان بخاطر تلاشها و پیگیریهای مجدانه در شناسایی و دستگیری ، خواستار اشد مجازات برای عاملین این حادثه ناگوار هستیم
امید که در روزگارانی نزدیک ، انسانیت معنای حقیقی خود را در قلب و خرد همه زمینیان بیابد و هیچ بانویی آرزوی زندگی آرام و شاد را در مسلخ نامردمی و بی ایمانی به گور نبرد..
مریم جمشیدی
مدیر کل امور بانوان و خانواده استانداری
سایت استانداری