پشت کدام پرچم ؟ / سيدمحمد جعفري

تاریخ انتشار خبر : ۹۴/۰۲/۲

یکی از ویژگی های معصومین علیهم اسلام، که در زیارت جامعه کبیره بدان ، اشاره می شود «سیاست دانی، سیاست شناسی . سیاست ورزی» آنان است …

یکی از ویژگی های معصومین علیهم اسلام، که در زیارت جامعه کبیره بدان ، اشاره می شود «سیاست دانی، سیاست شناسی . سیاست ورزی» آنان است، آنجا که با عبارت ” یٰا سٰاسَهٌ اَلْعِبٰادْ” آنها را می خوانیم. از سویی وقتی به بزرگ مردان اِلٰهی و مجتهدانِ به نام قرن اخیر، می نگریم، همین ویژگی، یکی از خصوصّیات برجسته ی آنان است؛ همچون این جمله ی تاریخی ” سیاست ما عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ماست ” از شهید آیت الله مدرّس؛ و اگر، سیاست دانی و سیاست ورزی امام خمینی (ره) نبود ، هرگز انقلاب پر شکوه اسلامی، به وقوع نمی پیوست؛ و اگر همین ویژگی جزء صفات بر جسته رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیه الله خامنه ای نبود؛ انقلاب اسلامی چنین پر صلابت و استوار ، استمرار نمی یافت. و البته در راس همه، وقتی به تاریخ صدر اسلام عزیز ، می نگریم ، “اوج سیاست شناسی” “سیاست دانی” و “سیاست ورزی” را در رفتار ، کردار، و گفتار وجود نازنین پیامبر اعظم (ص) و امیر المومنین حضرت علی علیه السّلام، مشاهده می کنیم. لیکن آنچه که مهم است، سیاست از نگاه و منش این بزرگان ، مبتنی بر دستورات دین مبین اسلام ، مکتب حقّه جعفری، برای رسیدن به حقیقت ، حفظ حقوق مستضعفان ، مبارزه با مستکبران ، حق گویی و حق جویی، اخلاق مدار، و بر مبنای تکلیف الهی است؛ نه، صرفاً رسیدن به نتیجه؛ در مکتب ما،”هدف”، وسیله را توجیه نمی کند ، و “مجاز به سیاست بازی و باند بازی و توطئه چینی و دسیسه بازی” نیستیم . در مکتب انسان سازِ ما ،مولای متّقیان می فرمایند: «بِبین چه می گوید، نَبین کِه می گوید» و در کتابِ وحی، قرآن کریم به بندگانی بشارت داده شده است که همه قولها، و همه گفته ها را می شنوند و بهترین را انتخاب می کنند. دروازه مدینه دانایی حضرت امیر فرمودند: « همه چیز را همگان دانند، و همگان، هنوز به دنیا نیامده اند.» قرآن کریم ما را امّت وسط خوانده ؛ و فرموده است « وَ جَعَلنٰا کُم اُمَهٌ وَ سَطٰا»؛ آیا نمی توان این بیان الهی را بَر سَر دَر مرام و مکتب خانه ی سیاسی خود نصب کنیم و در رفتار و گفتار و کردار خود، هر لحظه آن را نصب العین قرار دهیم که:

«اَلْیَمین و الَیسار هِی الضِّلاَلهٌ ، الطریق الُوسْطیٰ هیِ الجٰادّهٌ»

رفتن به چپ و راست، گمراهی است. راه و جاده اصلی، طریق وسط و اعتدال است.

حداقل به حرفِ حافظ بزرگ که لسان الغیب است، تمکین کنیم:

جنگ هفتاد ودو ملت همه را عُذر بِنه چون ندیدند حقیقت، رهِ افسانه زدند

(بخوانیم به بی راهه زدند)

ما پیروان شیعه جعفری و امامان معصوم، استمرار راه و مکتب آنان را در پیروی و اطاعت از ولی فقیه زمان می دانیم و معتقدیم تنها طی طریق در مسیری که او هدایت می کند، منتهی به سربازای حقّ در فردایِ ظهور منجی خواهد شد.

اَلَیس الصبحُ بقریب “ارادتمند سید محمد جعفری”