جریان انحرافی در ترسیم چهره و معرفی سیمای شیعه/مطهری فر

تاریخ انتشار خبر : ۹۳/۱۲/۱۳

به نام خدای مهربان
حضور آقایان و خانم ها عرض سلام و روز بخیر دارم.
سپاس گزارم از بزرگواران مسئول پایگاه خبری نیوز نکا که این امکان رو فراهم کردن تا که بتوانم مطالبی رو به عرض همشهریان خوب و دوست داشتنی خودم برسانم.
عنوان این نوشتار که در واقع یک نوع منبر مجازی می توان به آن گفت عبارتست از اینکه:
به کجا چنین شتابان…!!!!!

بعد از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله، فرقه ها و جریان های بسیاری شکل گرفته و پا به عرصه حیات اجتماعی گذاشتند و به نشر افکار و عقائد خود پرداختند. به طوری که بعد از گذشت بیش از هزار سال از ظهور اسلام هنوز هم شاهد زاییده شدن فرقه ها و نحله های فراوان هستیم.
جالب است بدانید که تبدیل شدن امت اسلام به فرقه های متعدد در روایتی که به روایت ناجیه معروف است به وسیله پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پیش بینی شده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، در این روایت می فرمایند: “تفرقت الیهود علی احدی سبعین فرقه او اثنتین و سبعین فرقه و النصاری مثل ذلک و تفترق امتی علی ثلاث و سبعین فرقه کلهم فی النار الا امه واحده. (سنن ترمذی، ج ۴ابواب الایمان، باب افتراق الامه)”
ترجمه:
امت موسی پس از آن حضرت به هفتاد و یک فرقه و امت عیسی نیز بعد از او به هفتاد ودو فرقه تقسیم شدند ، پس از من نیز امتم به هفتاد و سه فرقه تقسیم خواهند شد که تنها یک فرقه از آنها اهل نجات بوده و بقیه در آتشند.
همه فرقه ها و نحله ها برای خود آرمان و شعارهایی را تعیین و ترسیم کرده اند، اما آنچه که مسلم است این است که بسیاری از آنها به شهادت تاریخ نتوانسته اند بر اساس آرمان های خود و بر طبق شعارهایشان تا به آخر حرکت کنند، لذا در بین راه به انحرافات متعددی مبتلا گشته اند و چه بسا بسیاری از آن ها از اول پیدایش بر اساس تفکرات باطل، پایه گذاری شدند.
حال سوال بسیار مهمی مطرح می شود و آن این است که چگونه می توان فرقه ناجیه را شناخت ؟
قبل از پاسخ دادن به این پرسش لازم است عرض کنم که: ما در بیان تشریح ابعاد این روایت و پرداختن به آن نیستیم چراکه خود موضوعی مستقل هست.
و اما پاسخ این سوال حیاتی و سرنوشت ساز:
نشانه ها و قراین و تصریحات بسیاری وجود دارد که این فرقه ناجیه ” علی علیه السلام و شیعیان او هستند”
از باب نمونه؛ در کتاب شواهد التنزیل – الحاکم الحسکانی – ج ۲ – ص ۴۶۷ که از کتب اهل سنت هست آمده:
عن جابر بن عبد الله الأنصاری قال: کنا جلوسا عند رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم إذ أقبل علی بن أبی طالب ، فلما نظر إلیه النبی قال : قد أتاکم أخی . ثم التفت إلى الکعبه فقال : ورب هذه البنیه إن هذا وشیعته ( هم ) الفائزون یوم القیامه؛ از جناب جابر بن عبدالله انصاری نقل شده که گفته ما خدمت پیامبر نشسته بودیم که علی بن ابی طالب وارد جلسه شد، زمانی که نگاه پیامبرصلوات الله علیه به علی علیه السلام افتاد فرمود: برادرم نزد شما می اید، سپس پیامبر روی به کعبه کرد و فرمود: قسم به خدای کعبه این مرد یعنی علی و شیعیانش رستگاران در قیامتند.
خوب تا اینجا مشخص شد تهدید بزرگی امت اسلام رو تهدید میکنه و اون هفتاد و سه فرقه شدن امت اسلامی هست به حدی که فقط یک فرقه اهل نجاتند و بقیه اهل دوزخ! و بعد متوجه شدیم آن فرقه ناجیه شیعیان علی علیه السلام هستند.
و اما اصل بحث و آن اینکه: شیعه دارای چه مشخصه و هویتی هست؟
اینجاست که وقتی فرد وارد گود میشود گویی در همین فرقه هم گروه ها و دسته جات مدعی مختلفی را می بیند تا جایی که انگار خود این فرقه ناجیه هم به هفتاد و سه فرقه تبدیل شده است.
متاسفانه در سال های اخیر بدلیل وجود مدعیان سرسخت در امور فرهنگی که البته سرسخت یشان صرفا در جذب بودجه هست، که در عرصه عمل کار را به دیگری پاس می دهند و بی اعتنایی آن ها نسبت به مذهب رسمی کشور که هویت نظام حاکم با آن گره خورده، شاهد بروز انحراف و فتنه ای بزرگ هستیم که بشکل نامنظم در حال تحریف چهره و سیمای عقاید شیعه هستند.

نوع معرفی تشیع در بسیاری از جاها غلط، ناقص، تک بعدی و کاریکاتوری است. یک ابعادی از تشیع بیش از اندازه بزرگ شده و یک ابعاد مهمتری از تشیع گاه گاهی در تعالیم مسجدی، منبری و انتشارات و کتاب های مذهبی، آن هایی که در دسترس توده مردم است ترک شده است.

جریان انحرافی تحریف دین ولایت و تشیع
که وقتی از تشیع می گوییم که تشیع را معرفی کن اولش زیارت، توسل و شفاعت است و آخرش هم زیارت، توسل و شفاعت است و هیچ چیز دیگر در آن نیست. یک همچنین تشیعی را دارند معرفی می کنند که سرتاسرش زیارت، توسل وشفاعت است و هیچ چیز دیگر در آن نیست. آن وقت ۹۹۵ هزارم درصد زیارت اهل بیت و حالا آن وقت این اهل بیت چه گفتند و راجع به مسائل مختلف چه می گویند. راجع به سبک زندگی و ازدواج ، روابط بین الملل، عبادت، اقتصاد، سیاست و تعلیم و تربیت چه می گویند. هیچ چیز دیگر. دیگر وارد محتوا نشو. ولایت اهل بیت.
میزان اولویت بندی ها و تأکیدها در روایات اهل بیت با نوع اولویت بندی ها در بحث های ما، بحث های تبلیغاتی ما، کاملا متفاوت است.
وقتی می‌خواهند تشیع را معرفی کنند زود می‌روند از توسل، شفاعت و اینها شروع می‌کنند که این اشتباه است؛ یعنی، ما را در توری انداختند. تشیع از توسل و شفاعت شروع نمی شود، بلکه از توحید شروع می شود. از نبوت، معاد، عدل و اصول دینش همین ها هستند. بعد سراغ امامت می آید و در مراتب بعد و آن وسط ها یکی توسل، یک زیارت و شفاعت است.
ما به طور انفعالی در دامی افتادیم که تا می خواهیم از آرم تشیع بگوییم همین ها را می گوییم. آنها بیشتر به این نقاط حمله کردند و ما هم فکر می کنیم که باید تشیع را از هم اینجا شروع کنیم. این اولین خطا و اولین آسیب شناسی در رفتار ما هست.

این درد را با که توان گفت……….
آن مرام و مسلکی که در گوشه و کنار نام شیعه بر آن گذاشته شده درست ضد آنچه در قرآن کریم است داریم فکر می کنیم و درست خلاف آن است. خیال می کنیم کار خدا و عالم درست براساس خیالات ما و انتسابات و اسم نویسی‌های ما است. بالاخره می‌گویم اسم‌مان چه هست جزء رعایای امیرالمومنین ثبت است و فکر می‌کنیم ثبت‌نام است. حال آنکه در سنت و قانون خداوند این است که است محال است مردمی فاسد، دروغگو، اهل غیبت، گناه، گران فروشی و خیانت باشند و لطف و رحمت خداوند شامل حال آنها باشد، به خاطر اینکه اسمشان شیعه است. محال است و این خلاف سنت الهی و خلاف صریح قرآن شریف است. خلاف صریح قرآن شریف است که خلاف خدا عمل کنیم چون اسم‌مان شیعه است و مورد لطف و رحمت خدا قرار بگیریم. محال است مردمی خود را اصلاح کنند و مورد فیض خدا قرار نگیرند ولو اسمشان شیعه نباشد.

و این داستان همچنان ادامه دارد…………….
یکی از چیزهایی که در افکار عمومی جوامع و هیئت های مذهبی ما راه افتاده این است که اسم شیعه کافی است. شیعه یک تشیع، یک اسم، آرم است و نه یک مرام. این خط را هنوز ما در بسیاری از جاها داریم ادامه می دهیم.
سوال می کنند چرا شیعه دلش خوش است که اسمش در لیست و فهرست دوست داران علی ثبت شده و این برایش کافی است. شهید مطهری می‌گوید مثل اینکه مشکل مشکل اسم نویسی بوده، یعنی لیستی است که باید ما باید اسممان را آنجا بنویسیم و دیگر بعد از آن تمام است. شهید مطهری می‌گوید حالا همین مدعی این شیعه گری، دروغ می‌گویند، ربا می‌خورند، کلاه هم را بر می‌دارند، اهل روزه و نماز و این‌ها و مس مس و افسردگی و کسالت نفس و…. در عین حال مدعی‌ترین مردم هستند. حالا یکی از قالتاق ترین مردم مدعی ترین مردم هستند که این‌ها فکر می کنند مثل انبیا حالا در بهشت‌اند و می خواهند در مورد دیگران اظهارنظر کنند.

اما خود اهل بیت چگونه معرفی می کنند شیعیان خود را ….
شرط صدیقه کبری برای شیعه بودن…..

در روایت دیگری حضرت امام باقر علیه السلام ضمن تحذیر پیروان خود از گرویدن به سایر دسته ها و مذاهب، ملاک
همیشگی سعادت را بیان می کنند و می فرماید:
« لاتذهب بکم المذاهب فوالله ما شیعتنا الاّ من أطاع الله عزّوجلّ(۱)؛ سائر مذاهب شما را به گمراهی نکشاند. پس به خدا قسم!
هیچکس شیعه ما نیست مگر آنکس که خداوند عزّوجلّ را اطاعت می کند ».
نکته ای مهم: باید بدانیم برای شیعه بودن صرف نام گذاری و شهرت به شیعه بودن کافی نیست.

مسئولیت شیعه بودن

امام باقر (ع) فرمود : به شیعیان ما این پیام را برسان که هرگز کسی به آنچه پیش خداست ، نمیرسد ، جز با عمل کردن.به شیعیان ما ، این پیام را برسان که بزرگترین حسرت خور در قیامت ، کسی است که عدالت را توصیف کند ، ولی خودش ، در عمل مخالفت کند. (۲)
امام صادق (ع) فرمود : شیعیان ما را ، در سه جا امتحان کنید. ۱- در اوقات نماز ، ببینید چگونه اوقات نماز را حفظ میکنند. ۲– پیش اسرارشان ، ببینید چگونه از دشمنان ما ، آنها را حفظ میکنند. ۳- در مورد ثروت هایشان ببینید چگونه نسبت به برادران خود ، تعادل را حفظ میکنند. ( به آنها رسیدگی میکنند. ) (۳)
حضرت امام صادق (ع) فرمودند : ای گروه شیعه ! شما ، مایه ی زینت و زیبایی ما باشید ، نه این که باعث سرزنش ما خاندان شوید.با مردم ، به نیکی سخن بگویید و مراقب زبان خود باشید و آنرا ، از گفتار بیهوده و سخن زشت ، باز دارید. (۴)
امام صادق (ع) فرمود : کسی که به زبان ، می گوید شیعه است و با اعمال و آثار ما مخالفت میکند ، از پیروان ما نیست ، شیعه ما ، کسی است که ما را با زبان و قلب همراه باشد و آثار ما را پیروی کند و اعمال ما را انجام دهد.آنان ، شیعه ما هستند. (۵)
امام صادق (ع) فرمودند : دروغ میگوید کسی که گمان میکند شیعه ی ما است ، ولی به ریسمان غیر ما ، چنگ زده است. (۶)
حضرت علی بن موسی الرضا (ع) فرمودند : شیعیان ما ، کسانی اند که تسلیم شدگان فرمان ما و پذیرندگان سخن ما اهل بیت و مخالفان دشمنان ما هستند ، بنابراین ، کسی که چنین نباشد ، از ما نیست. (۷)
نتیجه:
۱- حال که نام شیعه را بر خود نهادیم، بیاییم زینتی بر دامان اهل بیت باشیم:
شخصی بنام اِبْن ابی کعْب در امر تبلیغ دین خدا از روش هائی استفاده می کرد که محکوم به شکست شد. او برای فضیلت قرائت سورهای قرآن حدیثی از پیامبر اکرم (ص) جعل کرده، وقتی از او سؤال کردند که: چطورکسی غیر از تو این حدیث را نقل نکرد؟
گفت: حقیقت مطلب این است که چون مردم را در مجالس مشغول امور زندگی و نقل مسائل زمان جاهلی دیدم، خواستم آنان را از مسائل دنیا و زندگی آنان دور سازم، از این جهت این حدیث را جعل نمودم تا عمرشان به قرائت قرآن بگذرد و بیهوده تلف نشود، چنین روشی هرگز مورد قبول اسلام نیست، و سیره پیامبران الهی و ائمه اطهار (ع) چنین نبوده و هرگز برای رسیدن به اهدافشان از این روشها و شیوه ها استفاده نمی کردند.
۲- با کسب اطلاعات صحیح از منابع معتبر در خصوص حیاتی ترین امر زندگی خود یعنی عقیده و باور، از جهل عبور کنیم چرا که جهل چگونه موجب سقوط جامعه می شود:
فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُواْ بِمَا أُوتُواْ أَخَذْنَاهُم بَغْتَهً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ ﴿۸ ﴾
پس وقتى آنچه را بدان تذکرّ داده شده بودند را به فراموشى سپردند، درهاى همه چیز را بر آنان گشودیم تا مغرور شدند، ناگهان آنان را [به عذاب] گرفتیم و یکباره حسرت زده شدند.
۱٫ اصول کافی، ج۱، ص۷۳٫.
۲٫ کافی جلد ۲ صفحه ۳۰۰ حدیث ۵.
۳٫ بحارالانوار جلد ۸۳ صفحه ۲۲ حدیث ۴۰.
۴٫ وسائل الشیعه جلد ۸ صفحه ۵۳۵ حدیث ۱۸.
۵٫ وسائل الشیعه جلد ۱۱ صفحه ۹۶ حدیث ۱۹.
۶٫ بحارالانوار جلد ۲ صفحه ۹۸ حدیث ۴۹.
۷٫ وسائل الشیعه جلد ۱۸ صفحه ۸۳ حدیث ۲۵.
۸٫ آیه ۴۴ سوره انعام.