راه سعادت ٰپاسداري از راه حسين (ع) است/ سلطانی گلوردی

تاریخ انتشار خبر : ۹۳/۰۸/۵

مدينه سوم شعبان سال چهارم هجرت ميزبان نوزادي بود که با قيام و نهضت خونينش پاسداري از دين اسلام را مديون خود نمود فرزندي که از مکتب علوي وسيره فاطمي (س)تکوين يافته بود و خلق وخوي محمدي (ص) را در خود داشت .تربيت رسالت آينده اي را براي ماموريتش که پاسداري ازدين اسلام به واسطه قيام و نهضتش بود آماده ساخته و دربدو تولد ملائک و فرشتگان براي سلام گرفتن به او محضرش مي آمدند در ميان فرشتگان پطروس ملکي بود که سالها در اثر نافرماني حضرت حق در گوشه اي از اين پهناور بدون بال قرارداشت که با ديدن عزيمت ملائک به زمين از آنها جوياي علت گشت به پطروس گفتند خداوند به رسول اکرم (ص) فرزندي داده که براي عرض ادب به ساحت او روان شديم .پطروس به توصيه قدسيان براي وساطت عفو الهي به ميمنت اين مولود بي بديل با کمک فرشتگان راهي کوي حسين (ع) گرديده و چون سيماي نوراني نوزاد را ديد به او سلام گفت بالهاي سوخته خود را به سر و صورت نوزاد متبرک کرد و خداوند را قسم داد که از گناهش با شفاعت اين فرزند رسالت و ميوه ولايت درگذرد.خداوند متعال از او قبول عذر کرده و بالهاي سوخته پطروس را به او بازگردانيد تقدير الهي بر آن شد که اين ثمره فاطمي (س) با قيام و خون خود نگهبان اسلام باشد در فرهنگ فارسي واژه پاسدار به نگهبان و پاسبان معني و مفهوم يافته است حسين (ع) فرزند علي (ع) و فاطمه که خود از اعتبارات خلقت هستي هستند با تقدير خود آشنا بود صولت مردانه اش خبر از مقاومت و استقامت در راه خدا خبر مي داد. گذشت اين آموزه اي بود براي تمام دوران و قيام و ظلم ستيزي اش منحصر به يک دوره از زمان نمي شد و تعليمي بود براي تمامي آزادي خواهان جهان بوده و هست دانشمندان و صاحب نظران در عصرهاي مختلف از او به نيکي و آزادگي و آزاد انديشي ياد نموده اند و فارق از هر گونه غلو و تعصب ديني او را فردي استقلال طلب و آزاده خواندند شيوه و رسم زندگي او با ذلت همگوني نداشته و سيطره افکار و انديشه هايش با بينشهاي آزادي توامان بوده است . حسين (ع) به تمام زيورهاي دنيا پشت کرده و فقط اهداف الهي و پاسداري از فرهنگ نبوي را سرلوحه آموزش قرار داده بود او براي احياي سنت و شيوه زندگي مردانه و فتوت گرانه اش از جان و مال هستي اش دريغ نورزيد.در اين راه توانست با اهداي خون خود بر ستمگران و جفاپيشگان بتازد و چهره اصلي آن را که در پشت نقاب دين و خدا خفته بود عيان سازدمقتداي آزادگان جهان و پيشواي نيک کرداران و دشمن کج انديشان و منحرفان بوده و امروزه او را به يک شخصيت دادگر و آزادي خواه مبدل گردانيده اند در انقلاب اسلامي که علق آن در سالهاي ۴۱ و يا قبل آن بسته شد در محفلهايي به ثمر نشست که از تعاليم حسين ابن علي (ع) برداشت شده بود .پس از پيروزي اين انقلاب واژه اين پاسداري اعتبار مضاعفي را با خود همراه ساخت چرا که؟ جايگاه پاسدار مامن و پناهگاه مظلومان و ستم ديدگان گرديده بود حقانيت حسين (ع) و رهروان او بر هيچ کس پوشيده نبود و اقامه بيانات و عملکرد او در آن دوران راهگشاي جهاد کنندگان در راه حقيقت راستين بود در سالهاي حمله و يورش به کشور اسلاميمان انگيزه هاي حسيني و پايداري عاشورايي توانست مردم و مسئولان را مقاوم تر نمايد و هر جا امروزه نامي از استقلال و آزادي وطن به ذلت ندادن به پيش مي آيد نام قيام و حرکت امام حسين (ع) است که محفل و مسير فروزاني را نشان داده است و چراغي که راه را مشخص نموده و هدايت گر و راهنماي رسيدن به سعادت مي باشد و هر که پا به اين عرصه نهاد از راه توحيد و عدالت منحرف نشد.
پاسداري برازنده پيروان حسين بن علي بوده و هست و هر که پاسداري را برگزيده راه حسين (ع) را انتخاب کرده و راه سعادت همين راه است .هرکه به جرگه پاسداري پيوست ديگر به يک واژه نپيوسته بلکه امام حسين (ع) از پاسداري يک فرهنگ غني و يک سيره عميق بارويکردي آزادگي و رهايي از بند و زير بار ذلت نرفتن ساخته واين خود تمدني شده که مبدل به پديده اي عاشقانه در راستاي معرفت الهي گرديده است .

محمدولي سلطاني گلوردي
کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامي