چادرحجاب آرمانی است “به قلم خانم بخشی “

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۲/۱۵

این روزها که هنوز بحث پوشش در جامعه داغ است ,چادر مشکی همچنان از سوی محافل رسمی بعنوان بهترین حجاب برای خانمها مطرح می شود خصوصآ اینکه طرح جدیدتری از ان بعنوان چادر ملی که ازادی عمل بیشتری را برای استفاده کننده از ان فراهم می نمایددر دسترس هست که به نظر می رسد مورد اقبال بیشتری دربین خانم هایی که از این پوشش استفاده می کنند قرار گرفته است.می گویند نوعی پوشش چادر مانند در دوران هخامنشیان در بین زنان ایرانی مرسوم بوده است این پوشش بصورت پارچه ای با حاشیه دوزی , اویزان از پشت تاج خانم های هخامنشی بوده است البته نه به بلندی چادرهای امروزی ! اما بهتر است بدانیم که چادر بعنوان حجاب بیشتر از زمان صفویان رواج یافت همچنانکه در همین دوران مذهب شیعه بعنوان مذهب رسمی انتخاب و ائین های عزاداری نیز در همین دوران مرسوم گشت.البته چادری که در ان زمان مورد استفاده بوده است بیشتر به رنگ سفید, بنفش و ابی بوده و چادر مشکی بیشتر در ایام محرم مورد استفاده بوده است .

این راهم باید اضافه کرد با توجه به تنوع قومی در ایران و اینکه هرکدام از این قوم ها پوشش خاص خود را دارند چادر مشکی بیشتر در شهرها رواج یافت. بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که در خوزستان هم که چادر پوشش قومی انان محسوب می شود شکل وشمایلش در ان دوران با انچه که در شهرهای مرکزی تر رواج داشت متفاوت بوده است.

اوج گیری انقلاب اسلامی در ایران نقطه عطفی برای چادر مشکی بود چرا که زنانی که تا ان زمان از چادرهای رنگی استفاده می کردند در ان هنگام انرا کنار گذاشتند, چادر مشکی بر سر کرده و در راهپیمایی ها شرکت کردند

پس از انقلاب تغییراتی در استفاده از چادر بوجود امد که بیشتر مربوط به بهبود جنس چادر و استفاده از کش در میان دخترهای جوان بود که ازادی عمل بیشتری به انها می داد و نیز انان را با نسل قبلی متمایز تر می نمود.
با این مقدمه به چند نکته پیرامون حجاب و چاد مشکی توجه نماید .
حجاب، ابزاري براي ارتباط قاعده‏ مند زنان و مردان در يک جامعه اسلامي است؛ جامعه­ اي که مي­ خواهد متکامل شود و به تعالي برسد. هرج و مرج در ارتباطات اجتماعي زن و مرد، با تکامل اجتماعي ـ آن­گونه که اسلام تعريف مي­ کند ـ منافات دارد. حجاب، مبلّغِ گسستن از دنيا و پيوند با آخرت است و روابط اجتماعي را مبتني بر توحيد بنا مي­ نهد نه مبتني بر هواهاي نفساني. (منظور اين است که حجاب به معناي فقهي آن، که براي رفع نيازمندي‏هاي فرد است يک سخن است و حجاب به معنايي که رافع نيازمندي‏هاي تکاملي است، يک سخن ديگر).

مادي‏ ها در نظام فکري خود جايگاه حجاب را تبيين نمي‏ کنند و آن را غيرعلمي مي دانند، بلکه عکس آن (بي‏ حجابي و فحشاء) را تبيين و توجيه مي ‏کنند. امروز، حجاب ارزش سياسي بسيار بالايي دارد. غرب بي‏دليل با چادر مقابله و مبارزه نمي‏ کند، بلکه علت اين است که غرب به اين وسيله با يک اخلاق (اخلاق اسلامي) مبارزه مي‏کند. غرب مي‏داند که اگر نظام ارزشي مردم جهان تغيير کند، آنگاه ابزارهاي مديريت او بي‏تأثير مي‏شود و ديگر نمي‏تواند به استکبار خود ادامه دهد. از اين منظر، حجاب، به معناي طرف­داري از اسلام و رفراندم بر عليه اخلاق فاسد استکباري است که برآمده از اخلاق ترويج يافته از سوي انبياء مي­ باشد.

زن مسلمان زني است که بايد از ابزار حجاب، براي ترويج دين و شکست استکبار جهاني بهره ببرد. زني که در افق ذهني خويش مقابله با استکبار را مد نظر دارد، هرگز حساسيت زيادي به اين­ که ـ مثلاً ـ خواهر شوهر يا مادرشوهر و … در محيط خانواده با او چگونه رفتار مي‏کنند، نخواهد داشت بلکه مدام در اين فکر است که استکبار با اسلام چگونه سلوک مي‏کند و چگونه بايد با آن مقابله کرد؟ پس، براي زن مسلمان خيلي آسان است که در مواقعي خاصي حتماً با چادر باشد و آن را به عنوان يک نماد اسلامي بپوشد. اين­ کار، ملي‏گرايي نيست، بلکه به معناي اطاعت از نبي اکرم (ص) و تبليغ نظام اخلاقي اسلام براي عبور از دنياست.

چادر، حجاب آرماني است. البته قبل از اين که «چادر» اهميت داشته باشد «فرهنگ چادر» اهميت دارد. فرهنگ چادر، زنان را به عدم تبرّج دعوت مي کند؛ بنابراين، چادر بايد موجب عدم تبرّج شود و اگر چادري بدن نما يا شيک وجود داشته باشد که موجب جذابيت زن در چشم نامحرم شود، حتما با فلسفه حجاب و فرهنگ چادر منافات خواهد داشت.

در مواردي مثل پوشش زنان در کشتزارهاي برنج شمال يا در هنگام توليد ساده و توليد فني در کارخانه ها، يا هنگام حضور زن در کار آزمايشگاهي و يا به عنوان اپراتور کامپيوتر و … مي توان از چادر استفاده نکرد اما بايد فرهنگ حجاب و چادر (عدم تبرّج) رعايت شود. پس ابتدا بايد فرهنگ و فلسفه حاکم بر چادر را درک و مراعات کرد و آن وقت ديد که در چه مرحله و در کجا چادر به عنوان حجاب حتماً شرط است و بايد حضور داشته باشد و در چه مرحله هم حجاب مشروط به پوشش يا چادر نيست.

بهترين رنگ براي چادر، رنگ مشکي است؛ چون رنگ مشکي هيبت دارد و موجب دفع نامحرم مي شود. همچنين رنگ مشکي، نور را در داخل خود جمع مي کند و بازتاب ندارد و لذا پوشنده است و به فرهنگ حاکم بر حجاب و چادر، نزديکتر است.

اگر قرار باشد حجاب با تحقير ترويج شود، حجاب از جامعه رفع مي‏ شود، حجاب، لباس کرامت است و اگر قرار باشد آن را با تهديد و تحميل و تحقير، ترويج دهند، موجب اهانت به حجاب و کاهش منزلت آن خواهد شد.البته درمواقع ضروري و در مقابل صف شکنان، استفاده از زور هم لازم است اما به عنوان يک استراتژي، بايستي حجاب را همراه با عزت، کرامت و عشق گسترش داد؛ به ­ويژه بايد مباني حجاب و فرهنگ الهي و ضداستکباري حاکم بر آن را تشريح نمود.

عدم استفاده از چادر و يا خودنمايي در شهري مثل تهران، زياد است، و نمي توان با زور جلوي آن را گرفت؛ زيرا اين امر به فرهنگ غالب، تبديل شده است و زنان بدون اين که قصد دهن کجي به انقلاب يا نظام را داشته باشند، به جهت خودنمايي و تحت تأثير مدهاي وارداتي و … به اين رفتار مي پردازند. بنابراين، به کارگيري زور در مقابل صف شکنان و ساختارشکنان، صحيح است اما در مقابل فرهنگ غالب ـ هر چند غلط و غيرشرعي است ـ جواب نمي دهد و بايد کارهاي پيچيده فرهنگي را در دستور کار قرار داد.

بايد روحيه يا بيماري خودنمايي برخي زنان را از خودنمايي جسمي و اندامي دور کرد و به ظهور و بروز روحي و فکري (مثل ظهور و بروز در هنر، ورزش، علم و …) کشاند. اين در قدم اول و در گذار به شرايط مطلوب، قابل پذيرش است.

صدا و سيما بايد دقت زيادي در ترويج فرهنگ حجاب داشته باشد. صدا و سيما شايد به قصد ترويج نوعي حجاب، پوشش هايي را تبليغ مي کند که در عين پوشيدگي، دلربايي دارند، اما غافل از آن که ـ به فرض درستي کار ـ اگر تبليغ اين پوشش ها تعدادي بي حجاب يا کم حجاب را به حجاب اين چنيني تشويق کند، اما از آن طرف، تأثيرات مخربي بر خانواده هاي مذهبي بر جاي مي گذارد. بنابراين بايد اين رويه را اصلاح کند.
نوابه بخشی روانشناس و مدیر موسسه ذهن آگاه شهرستان نکا