آزاد مردی که دین و اسلام مدیون خون اوست ضرورت پاسداری از ارزشهای حسینی

مدینه سوم شعبان سال چهارم هجرت میزبان نوزادی بود که با قیام و نهضت خونینش پاسداری از دین اسلام را مدیون خود نمود فرزندی که از مکتب علوی وسیره فاطمی (س)تکوین یافته بود و خلق وخوی محمدی (ص) را در خود داشت .تربیت رسالت آینده ای را برای ماموریتش که پاسداری ازدین اسلام به واسطه قیام و نهضتش بود آماده ساخته و دربدو تولد ملائک و فرشتگان برای سلام گرفتن به او محضرش می آمدند در میان فرشتگان پطروس ملکی بود که سالها در اثر نافرمانی حضرت حق در گوشه ای از این پهناور بدون بال قرارداشت که با دیدن عزیمت ملائک به زمین از آنها جویای علت گشت به پطروس گفتند خداوند به رسول اکرم (ص) فرزندی داده که برای عرض ادب به ساحت او روان شدیم .پطروس به توسیه قدسیان برای وساطت عفو الهی به میمنت این مولود بی بدیل با کمک فرشتگان راهی کوی حسین (ع) گردیده و چون سیمای نورانی نوزاد را دید بدو سلام گفت بالهای سوخته خود را به سر و صورت نوزاد متبرک کرد و خداوند را قسم داد که از گناهش با شفاعت این فرزند رسالت و میوه ولایت درگذرد.خداوند متعال از او قبول عذر کرده و بالهای سوخته پطروس را به او بازگردانید تقدیر الهی بر آن شد که این ثمره فاطمی (س) با قیام و خون خود نگهبان اسلام باشد در فرهنگ فارسی واژه پاسدار به نگهبان و پاسبان معنی و مفهوم یافته است حسین (ع) فرزند علی (ع) و فاطمه که خود از اعتبارات خلقت هستی هستند با تقدیر خود آشنا بود صولت مردانه اش خبر از مقاومت و استقامت در راه خدا خبر می داد. گذشت این آموزه ای بود برای تمام دوران و قیام و ظلم ستیزی اش منحصر به یک دوره از زمان نمی شد و تعلیمی بود برای تمامی آزادی خواهان جهان بوده و هست دانشمندان و صاحب نظران در عصرهای مختلف از او به نیکی و آزادگی و آزاد اندیشی یاد نموده اند و فارق از هر گونه غلو و تعصب دینی او را فردی استقلال طلب و آزاده خواندند شیوه و رسم زندگی او با ذلت همگونی نداشته و سیطره افکار و اندیشه هایش با بینشهای آزادی توامان بوده است . حسین (ع) به تمام زیورهای دنیا پشت کرده و فقط اهداف الهی و پاسداری از فرهنگ نبوی را سرلوحه آموزش قرار داده بود او برای احیای سنت و شیوه زندگی مردانه و فتوت گرانه اش از جان و مال هستی اش دریغ نورزید.در این راه توانست با اهدای خون خود بر ستمگران و جفاپیشگان بتازد و چهره اصلی آن را که در پشت نقاب دین و خدا خفته بود عیان سازدمقتدای آزادگان جهان و پیشوای نیک کرداران و دشمن کج اندیشان و منحرفان بوده و امروزه او را به یک شخصیت دادگر و آزادی خواه مبدل گردانیده اند در انقلاب اسلامی که علق آن در سالهای ۴۱ و یا قبل آن بسته شد در محفلهایی به ثمر نشست که از تعالیم حسین ابن علی (ع) برداشت شده بود .پس از پیروزی این انقلاب واژه این پاسداری اعتبار مضاعفی را با خود همراه ساخت چرا که؟ جایگاه پاسدار مامن و پناهگاه مظلومان و ستم دیدگان گردیده بود حقانیت حسین (ع) و رهروان او بر هیچ کس پوشیده نبود و اقامه بیانات و عملکرد او در آن دوران راهگشای جهاد کنندگان در راه حقیقت راستین بود در سالهای حمله و یورش به کشور اسلامیمان انگیزه های حسینی و پایداری عاشورایی توانست مردم و مسئولان را مقاوم تر نماید و هر جا امروزه نامی از استقلال و آزادی وطن به ذلت ندادن به پیش می آید نام قیام و حرکت امام حسین (ع) است که محفل و مسیر فروزانی را نشان داده است و چراغی که راه را مشخص نموده و هدایت گر و راهنمای رسیدن به سعادت می باشد و هر که پا به این عرصه نهاد از راه توحید و عدالت منحرف نشد.
پاسداری برازنده پیروان حسین بن علی بوده و هست و هر که پاسداری را برگزیده راه حسین (ع) را انتخاب کرده و راه سعادت همین راه است .هرکه جرگه پاسداری پیوست دیگر به یک واژه نپیوسته بلکه امام حسین (ع) از پاسداری یک فرهنگ غنی و یک سیره عمیق بارویکردی آزادگی و رهایی از بند و زیر بار ذلت نرفتن ساخته واین خود تمدنی شده که مبدل به پدیده ای عاشقانه در راستای معرفت الهی گردیده است تمامی پاسدارانی که برای پاسداشت این قیام و فرهنگ با خون خود راه کمال را به همگان نشان دادند گرامی میداریم .
روز پاسدار روز ارزشهای والای حسین (ع) فرخنده باد.

محمدولی سلطانی گلوردی
کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی

دیدگاه های این مطلب

1 نفر دیدگاه خود را در مورد این خبر بیان کردند. شما نفر بعدی باشید

  1. سلام و درود خداوند بر امام حسین ( ع ) و یاران با وفایش.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *