نوک بر زمين نزن! بال‌هايت را باز کن!

نوک بر زمين نزن! بال‌هايت را باز کن!
مرغ وقتي مي‌خواهد براي جوجه‌هايش مادري کند در اطراف آن‌ها مي‌چرخد و بر زمين نوک مي‌زند. با اين کار به جوجه‌ها ياد مي‌دهد تا دانه از زمين برچينند. جوجه از شادي نوک بر زمين زدن و سنگ و دانه به چينه‌دان بردن، جيک‌جيک مي‌کند. او از مادرش ياد مي‌گيرد که در زمين زندگي بجويد و آسمان را جدي نگيرد. باد که بيايد، مرغ جوجه‌ها را زير بال‌هاي خودش مي‌گيرد و آن‌ها را به پناهگاه هدايت مي‌کند. وقتي باد مي‌وزد، مرغ درسي براي آموختن به جوجه‌هايش ندارد. جز درس پناه گرفتن و پنهان‌شدن!

اما عقاب برعکس مرغ وقتي باد مي‌وزد در مقابل جوجه‌هايش بال‌ها را باز مي‌کند و با اين کار به آن‌ها ياد مي‌دهد که مانند او بال‌هايشان را باز کنند. براي جوجه‌عقاب، بازکردن بال مقابل باد اولين تجربه برخاستن از زمين است. بال که باز شود، باد جوجه‌عقاب را بلند مي‌کند و فرياد شادي او را در آسمان پخش مي‌کند.

سال جديد، سال بال بازکردن است. سال نوک بر زمين زدن و دانه برچيدن نيست. سال اوج‌گرفتن و آسمان را در نورديدن است. براي اين کار لازم نيست کار و زحمت زيادي بکشيم. فقط کافي است بال‌هايمان را باز کنيم. درون هر کدام از ما عقابي پنهان است که با وزش اولين باد مي‌تواند برخاستن از زمين و به آسمان اوج‌کشيدن را تجربه کند. اين عقاب کافي است بال‌هايش را باز کند تا باد بلندش کند. بازکردن بال‌ها نيز فقط به تصميم و انتخاب من و تو بستگي دارد.

اگر مي‌خواهي امسالت با سال‌هاي قبلت فرق کند، کافي است دست از نوک بر زمين زدن برداري. بايد عقاب درون خودت را باور کني و نگاهت را به سمت آسمان برگرداني. وقتي اولين نسيم وزيدن گرفت، بايد بلافاصله جرات بازکردن بال‌هايت را در وجودت زنده کني. تو هم مي‌تواني مثل خيلي‌هاي ديگر همين امسال به يک زبان خارجي مسلط شوي. مي‌تواني تمام آنچه براي کار با کامپيوتر و اينترنت لازم است را همين امسال ياد بگيري. مي‌تواني مهارت و دانشي جديد بياموزي. مي‌تواني کسب‌وکاري تازه را براي خود سرپا کني. همه اين‌ها به شرطي اتفاق مي‌افتد که جرات کني و بال‌هايت را باز کني. اگر چنين نکني و مثل گذشته فقط نوک بر زمين بکوبي، مثل همان گذشته و گذشته‌هاي قبل از آن روي زمين باقي مي‌ماني. سال‌ها بعد از اين وقتي به اين ايام مي‌نگري افسوس و حسرت مي‌خوري که چرا براي يک‌بار هم که شده بال بازکردن را امتحان نکردي.

فرداي خودت را حسرت‌زده امروزت نکن. نام امسال را سال بال بازکردن بگذار. درون تو يک عقاب بزرگ براي پريدن لحظه‌شماري مي‌کند. براي ديدن اين عقاب کافي است در مقابل اولين نسيمي‌ که مي‌وزد، بال‌هايت را باز کني. مطمئن باش پرواز خودبه‌خود اتفاق مي‌افتد.

سهيلا ثقفي

دیدگاه های این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *