محسن جمشیدی کوهساری(بازهم سایه سنگین بی اعتمادی…)

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۹/۱۵

توافق ژنو با تمام فراز و فرودش، و با تمام متن اصلی و ترجمه فارسیش، و با تمام الحاقیه ها و ضمیمه هایش و با تمام موافقان و مخالفانش روی داده است. اصل مذاکره و توافق ژنو باشد برای بعد، شاید تاریخ باید از آن بگوید که برخی ها….
اما درست پس از چند روز بعد از مذاکرات و توافقات ژنو، غرب دوباره برگشت به خانه ی اولش. همان چیزی که ما در مذاکرات در پی ان بودیم، یعنی لغو تحریم ها. این بار نه اینکه تحریم ها را برنداشتند، بلکه تحریم روی تحریم گذاشتند. شاید کشورهای غربی و اروپایی دارند آماده می شوند تا با دست پر به مذاکرات بعدی گام بنهند. شاید هم انها توسط برخی افراد در درون پاشنه آشیل نظام را تحریم دانستند. هر علتی را که شما برای این کار اروپاییان بخواهید بیان کنید، علاج ان نیست. چون آنها به رغم مذاکرات چند روز قبل دوباره نشان دادند که اصلا قابل اعتماد نیستند. حال کاری نداریم، که هنوز برخی از الفاظ و لغات بکار برده شده در این توافق گنگ است و هر کسی ساز خود را می زند.

جای تعجب از برخی افراد درون نظام و مسئولان است!!! که آنها به جای اروپا دست به توجیهات عجیب و غریب می زنند و می گویند: قضیه چیز دیگری است. عزیزان مسئول و محترم حواستان باشد، شما مسئولین این نظام هستید و باید حافظ و سخنگوی این نظام باشید، نه توجیه کننده کارهای خبط و خطای دیگران، آنهم اروپایی که مردم ایران کم از دست آنها نکشیده اند.

اروپا و آمریکا با وضع اینگونه تحریم ها، باز هم نشان دادند که به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند. و اعتماد و خوش بینی و اتکا بر اینها و امید به کمک و مدد اینها اشتباه بزرگی است. به جای اعتماد به غرب، به خدا تکیه کنید و بیایید به فکر داخل باشید. بر نیرو و توان داخل تکیه کنید. بهترین سرمایه همین توان داخلی جوانان ایرانی است. همان جوانانی که دست خالی جنگ را پیش بردند، هسته ای را به اینجا رساندند و هزاران پیشرفت علمی و صنعتی داشتند.

کسی مخالف مذاکره نیست، اما همه مشکلات هم با مذاکره حل نمی شود. نیروی خود را برای تقویت بخش های مختلف جامعه نیز به کار ببندید. به جوانان بها بدهید، به نیروی جوان اعتماد کنید، یقین بدانید از مذاکرات ژنو بیشتر دستاورد خواهید داشت.

منبع:وبلاگ آقا(محسن جمشیدی کوهساری)