روحانیت وچالش پیامبربودن/مطهری فر
تاریخ انتشار خبر : ۰۰/۰۸/۱۰
طرحهای مختلفی در برخی دستگاه های تبلیغی_فرهنگی نظام دنبال می شوند که میخواهند الگوی “امام محله” را اجرا کنند.
گو اینکه بعد از چهل و اندی سال به یکباره کشف کرده اند که باید محور سازمان اجتماعی جامعه در مقیاس های مختلف، امام باشد!
اما براستی نمونه واقعی اش کجا محقق شده؟ صرفا یک مبنای تئوریک دارد یا نمونه عینی هم دارد؟
گمان میکنم دغدغه درستی است که مع الأسف در سطح راهکار به خطا رفته است…
چرا که سازمان اجتماعی را طوری پی ریزی و پیش برده اند که عملا به امام محله نیازی ندارد!
بعد میخواهیم طلبه هایمان در محلات معجزه کنند!
در حالی که بیشتر امورات مردم، در یک الگوی تقسیم کار به نظامات دیگری‌سپرده شده است و برای امام محله چیزی جز پیشنمازی مسجد باقی نمانده است!
هرچند برخی معتقدند اگر روحانیون به اخلاق نبوی مزین بشوند خیلی مسائل حل می شود، و بنده نیز این را صرفا تا حدودی موثر می دانم.
اما راهکار بنیادین و انقلابی و شجاعانه عبارتست از:
تجدید نظر در سازمان اجتماعی و کمک به محوریت عملی مساجد است.
🖊محمدصادق مطهری فرد
.gif)
.gif)
سلام جناب مطهری فرد
متشکرم که به دغدغه های جامعه طلاب هم توجه دارید
سلمکم الله
تا حالا از این زاویه به قضیه نگاه نکرده بودم
سلام حاجی
موافقم با فرمایشات حضرتعالی.
به شکلی روحانیت رو بولد کردن اما عملا بردن در کنار رینگ و دست وپایش رو بستن. اینی که ما در ظاهر میبینیم پوسته ای از روحانیته و عملا از پتانسیل و ظرفیت واقعی روحانیت استفاده نمیشه. بیشتر شبیه خالی نبودن عریضه هست.