جایگاه کار و همت در اندیشه ایرانی

هر چند که طرح مباحث این چنینی در شرایطی که فعلا با آن در گیریم که در آن در آمدها و حقوق غیر کارکردی و اقشار و لایه های آویزان به ریش بیت المال مفاهیم ارزشمندی چون کار را به مفهوم خاص آن بی ارزش کرده است، شاید برای برخی مایه ملال و دل آزردگی شود اما لازم است که هر از چند گاهی به چنین مفاهیمی پرداخته شود تا دوستان بدانند که اگر مشکلاتی هست ریشه این مشکلات همچون این دیدگاه در نزد سنایی که می فرماید ؟
علم با کار سودمند بود
علم بی‌کار پای‌بند بود
شاید در عدم مزین بودن رفتارها به علم باشد
و یا بنا به فرمایش فردوسی بزرگ که می فرماید:
دگر مرد بیکار و بسیار گوی
نماند به نزدیکیش آبروی
ناشی از آن است که بسیاری بی توجه به اینکه نباید آویزان به دیگران باشند با بی آبرویی برای عموم دردسر ایجاد می کنند
و گرنه آنجا که ملک الشعرای بهار می سراید :
برو کار می کن مگو چیست کار
که سرمایه جاودانی است کار
اگر همه بکار مشغول و به در آمدهای واقعی حاصل از کار وابسته باشیم آنگاه است که جامعه روی سعادت و سلامت می بیند.

پی نوشت: هان ای ایرانی خردمند همتت را جزم کن تا با نگاه و رفتاری منصفانه، سهم و مسئولیت خود را در داشتن یک شغل و کار مفید ادا کنیم و خود کارآفرین باشیم.
ای کاش به جای مراکز کاریابی، مراکز کارآفرینی میداشتیم.
بیایید اصالتمان را حفظ کنیم

محمدصادق مطهری فرد

دیدگاه های این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *