نقش پذیری سیاستمداران / به قلم احمد خیرخواه

تاریخ انتشار خبر : ۹۷/۰۷/۱

بنام پروردگار بی همتا، بسا با حقایق و مفاهیمی سر و کار داریم که علیرغم بداهت و روشنی، مورد غفلت و فراموشی ما قرار می گیرند، یکی از آن حقایق مفهومِ « نقش پذیری » است.
وقتی با تامُل و تدبُر درباره نقش پذیری می اندیشیم، می بینیم که اولا معنایش بدیهی است و ثانیا از جهت اطلاق و شمول ، دامنه ای به وسعت همه هستی دارد.
همه ممکنات اعم از پیدا و پنهان و محسوس و نامحسوس، بطور حقیقی نقش پذیرند.
پیدایش و بقای هر موجودی معطوف و مشروط به نقش پذیری آنست.
نقش پذیری صفت ذات تمام موجودات است، وآن صفتی واقعی و عینی است نه اعتباری و قراردادی، به همین علت تحقق آن مشروط به دانایی و عقیده و اخلاق و هنر و… نیست.
نقش پذیری از چنان اهمیتی برخوردارست که اگر آن نباشد هیچگاه واقعیتی بنام نقاشی وجود نخواهد داشت و هم شخصیتی بنام نقاش!
در جامعه انسانی مفهوم «نقش پذیری» ، جذابتر و دل انگیزترست، زیرا در کنار سائر عوامل ، متأثر از اراده انسان است.
می بینید که اگر نقش پذیری نبود، آفریدگار حکیم حضرت محمد (ص) را نمی آفرید و آنحضرت به نبوت و رسالت مبعوث نمی شد و هم به مقام رفیعِ معراج عروج نمی کرد، مقامی که جبریل امین از رسیدن به آن باز ماند.
اگر نقش پذیری نبود حضرت موسی(ع) به میقات و وادی ایمن قدم نمی نهاد، آنجا که عظمت خدا بر او تجلی کرد.
به سبب نقش پذیری بود که ابراهیم (ع) توانست مهاجرت کند و هم با آن توانست بت ها را بشکند و بعد شعله های آتش نمرودیان را در آغوش کشد، و سپس با آن فرزند دلبند خود را به تیغ برنده امتحان بسپارد، امتحانی که نتیجه اش خدا و ابراهیم و پسرش را شادمان ساخت!
با نقش پذیری بود که حضرت ابراهیم توانست به مقام امامت برسد و معمار خانه توحید شود و هم آموزگار حج توحیدی!
در سنت تغییر ناپذیرِ آفرینش ، جویبار نقش پذیری همواره جاریست.
با نقش پذیری بود که امیرالمومنین درهمه فضیلت ها و کمالات به مقام اول رسید .
با نقش پذیری بود که فاطمه فاطمه شد تا جایی که پیامبر در باره اش فرمود : فاطمه از منست و من از فاطمه و او سرآمد بانوان جهان در دنیا و آخرت است.
نقش پذیری بستر پیدایش و پویایی کمالات است.
نقش پذیری شعله ای فروزان، فرا روی تمام پدیده هاست.
فرجام نقش پذیری هر پدیده ای فرجام هستی آنست !
نقش پذیری در باره انسان ها دو گونه است: ۱- نقش پذیری توحیدی ۲- نقش پذیری غیر توحیدی .
پیامبران و پیشوایان توحیدی پرچمداران نقش پذیری توحیدی اند.
کسانی که ندای پیامبران و امامان را لبیک می گویند نقش توحیدی می گیرند و کسانی که به شیطان روی می آورند نقش اهریمنی و شیطانی می پذیرند.
مراد ما از نقش پذیری هر چیزی لزوما تغییرماهیت آن نیست، چنانکه این تلقی و توهمِ نا صواب از واقعیت نقش پذیری، باعث شده است که برخی آن را نپذیرند و حتی برخی نسبت به آن واهمه داشته باشند!
انسان ها وقتی می توانند درایفای نقش موفق باشند که حقیقت نقش پذیری را باور کنند !
نقاش هنرمند به نقش پذیری خود آگاه است، او در نقاشی خود نیز تبحر دارد!
اگر نقاش نقش پذیر نباشد هنرمند نیست.
در سیاست و مدنیت نیز هرگاه شخصی به نقش پذیری مستمر پدیده های اجتماعی باور نداشته باشد ، لیاقت و شایستگی هیچ مسئولیتی را ندارد.
شرط پایائی و پویایی نظام جمهوری اسلامی باورعمیق همه مسئولان و مردم به نقش پذیری آنست .
هرگاه مسئوولی در هر سطحی از مدیریت کشور به اصل نقش پذیری حکیمانه نظام اسلامی باور نداشته باشد، مدیری شایسته نیست.
مدیران لایق علاوه بر امانتداری و قانونمداری و دارا بودن شجاعت و اراده مستحکم باید از دانایی و مصلحت سنجی هوشمندانه ای برخوردار باشند تا بر اساس آن نسبت به نقش پذیری تمام ارگان ها و سازمان های تابعه و متبوعه خود غفلت نورزند .
در سیاست وقتی نقش پذیری آشکار است که نقد پذیری آسان باشد!

هرگاه سیاستمداران نقد پذیر نباشند، نمی توانند نقش پذیر باشند.سیاستمداران تنها وقتی نقش پذیر و نقد پذیرند که سمت نمایندگی از جانب مردم را داشته باشند و صرفا در حدود خواست ها و مصالح مردم ( نه خود ) رفتار کنند.
اگر سیاستمداران نقد پذیر باشند، نتیجه آنست که در کشوری مانند ایران حتی یک فقیر
یافت نشود.
وقتی سیاستمداران نقش پذیر باشند هیچ دختر و پسری مجرد نیست و هیچ متاهلی بیکار نمی ماند.
هرگاه سیاستمداران این سرزمین نقش پذیر باشند، کشوری شاداب تر از ایران نخواهید یافت.
جامعه ای که در آن نقش پذیری ارزش باشد، بجای فرار مغزها و مهاجرت اندیشه ها،
ماموریت دانشجویان و دانشمندان صرفا برای دانش افزایی و پیشرفت کشور خواهد بود.
هرگاه سیاستمداران نقش پذیر باشند بی تردید امنیت و سلامت و امید واری و نشاط بیشتر می شود.
دانایی و توانایی و پیشرفت و سعادت کشور منوط به نقش پذیری و نقد پذیری سیاستمداران است.
سیاستمداران وقتی پیروزند که در راه هموار نقش پذیری و نقد پذیری گام بر دارند.
هیچگاه خداوند انسانی را نیافریده که در سیاست ورزی نقد پذیر نباشد!
هیچ سیاستمدار و نیز غیر سیاستمداری منزه از نقد پذیری و بی نیاز از نقش پذیری نیست.
سبحان الله ( منزه فقط خداست ).
بامید صلاح و سداد
یا علی مدد
شهریور ۱۳۹۷
محرم الحرام ۱۴۳۸ ه – ق
احمد خیرخواه