نقش ورزش در شادکامی دانش آموزان/سعیدی فر- محمدنژاد
تاریخ انتشار خبر : ۹۷/۰۳/۲۸
از ضروریترین نیازهای بشر که جزو شرطهای اصلی بهداشت روانی به شمار میرود، آرامش خاطر، احساس امنیت، شادابی و نشاط است و ورزش یکی از راههای دستیابی به این امر مهم میباشد. ورزش، از طرفی با ایجاد محیطی فرحانگیز و نشاطآور؛ و از سوی دیگر با کاستن فشارهای عضلانی و از بین بردن سستی و کسالت، فشارهای روانی را مهار و باعث احساس شادی و نشاط میشود. به همین دلیل ورزش را «رابط جسم و ذهن» مینامند. در چند دهه ی اخیر، مقوله ی ورزش و تربیت بدنی و نقش آن در تندرستی و شادابی، یکی از مباحثی بوده که مورد توجه صاحب نظران علوم ورزشی قرار داشته و تحقیقات متعددی در این زمینه صورت گرفته است.
در واقع ،«ورزش عبارت است از يك فعاليت نهادينه شده كه مستلزم كاربرد نيروي جسماني شديد با استفاده از مهارت هاي جسماني پيچيده به وسيله شركت كنندگاني است كه توسط عوامل دروني و بيروني تحريك مي شوند.ورزش از اضطراب و افسردگي ميكاهد، اعتماد به نفس را افزايش ميدهد و خودپنداره را تقويت ميكند. ورزش به ويژه در سنين كودكي و نوجواني مفر سالمي براي آزاد كردن انرژيهاي اندوخته شده است و اين خود بسيار لذتبخش و آرامشدهنده است.شركت در فعاليتهاي ورزشي به اجتماعي شدن و كسب مهارت و كفايت و همچنين دوستيابي و ارتباط سالم با همسالان كمك ميكند. امروزه تحقيقات نشان مي دهد كه ناراحتي هاي جسماني اختلالات رواني را بهمراه داشته و برعكس. ولي نكته برجسته در تقويت قواي جسماني حفظ روان سالم مي باشد. دكتر آرترويدر روانشناس معروف آمريكايي در تحقيق بسيار جامع خود اظهار مي نمايد عدم تعادل رواني بسياري بيماران نتيجه عدم فعاليت حركتي و ورزشي در دوران كودكي است. جونز در قسمتي از تحقيق خود دريافت پسراني كه از نظر قواي جسماني ضعيف مي باشند علاوه بر ضعف جسماني داراي مشكلات رواني مانند احساس حقارت عدم توانائي تطبيق خود با ديگران مي باشند. به طور كلي ورزش در تمام دوران زندگي انسان ها حائز اهميت است ولي چون مبناي تربيت جسمي و روحي در سنين جواني گذاشته مي شود بايد اهميت بيشتري در اين دوران براي ورزش قائل بود . ورزش علاوه بر آن كه موجب مي شود جوانان سرگرمي مناسبي براي گذران اوقات فراغت خود داشته باشند در نأمين سلامت جسمي و روحي آنان تأثير بسزايي دارد . بسياري از آثار نامطلوب محيط اجتماعي ، اقتصادي وضع خانوادگي، وراثت و نظاير آن با استفاده از ورزش مي تواند كاهش يابد يا حتي به طور كلي از ميان برود .تربيت بدني و ورزش اگر به طور اصولي و بر اساس يك برنامه منظم و صحيح استفاده شود در تحقق بسياري از نياز هاي مهم دروران جواني ، شناخت زندگي سالم اجتماعي و اصلاح يا جلو گيري از رفتار هاي انحرافي نقش موثري مي تواند داشته باشد .
به عقیده ی محققین، روزانه مدت معینی ورزش نمودن باعث شادی و نشاط و بالا بردن اعتماد به نفس می گردد، زیرا افراد افسرده یا اعتماد به نفس ندارند یا میزان اعتماد به نفس در آنان بسیار پایین است. ورزش احساس رضایت باطنی شخ ص را بالا برده و فرد حس می کند که به موقعیت هایی دست یافته است. ۳۰ تا ۳۵ دقیقه ورزش در روز می تواند آثار افسردگی را حتی بیشتر از برخی روش های روانی- درمانی و داروهای ضد افسردگی کاهش دهد.پرداختن به ورزش اصولاً باعث انبساط خاطر و شادابي مي شود. فواید ورزش در بهبود افسردگی و اضطراب را می توان:احساس کاهش قابل ملاحضه ی غم واندوه،افزایش اعتماد به نفس،ایجاد احساس موفقیت،افزایش خلاقیت های فردی نام برد.
انسان سالم، شاداب و بانشاط است؛
امّا کسی که از دردی رنج می برد یا روانی آزرده دارد، طبیعتاً شادابی و نشاط ش را از دست می دهد و دچار بی حوصلگی، بی رغبتی و افسردگی می گردد و نمی تواند رابطه اجتماعی قابل قبولی با دیگران برقرار کند و از این رو، از زندگی اش احساس رضایت نخواهد کرد.
ورزش، هم تأثیر جسمانی دارد و باعث سلامتی و توانمندی و توانایی جسمی می شود و هم تأثیر روانی دارد و موجب شادی، نشاط، چالاکی و تقویت جمع گرایی، مثبت اندیشی و اعتماد به نفس می گردد.
در گذشته، تمام فعّالیت ها به گونه ای با ورزش و کار بدنی همراه بود؛ امّا امروزه که سبک زندگی و کار، تغییر کرده است، نیاز به ورزش، برای رفع کمبود فعّالیت های بدنی، بیشتر احساس می شود.
ورزش، علاوه بر سلامت جسمانی، انبساط خاطر و آرامش روح و روان را به همراه دارد. تحقیقات، نشان می دهد کسانی که فعّالیت های ورزشی دارند، شادتر و جامعه گراترند، کمتر به غم، اندوه، اضطراب، خودخوری و خستگی دچار می شوند و بویژه، کسانی که در ورزش های گروهی شرکت می کنند یا در جمع به حرکات ورزشی (نرمش روزانه) می پردازند، کمتر دچار افسردگی، نومیدی، بدبینی، احساس ناتوانی و… می شوند.
با ورزش، می توان فشارهای روانی ناشی از اضطراب را کاهش داد و به سوی شادی و نشاط، گام برداشت.
یکی دیگر از ویژگی های ورزش، این است که باعث تقویت رفتارهای بهداشتی مثل پرهیز از کارهای حرام و ناهنجار می شود که این، خود می تواند ورزش و فعاليت بدني در صورتي كه به صورت منظم و مستمر صورت گيرد آثار مفيدي در فرد برجاي مي گذارد.به نظر می رسد ورزش بیشتر بر روی روان تاثیر می گذارد.اگر دانشآموزان آگاه شوند که چرا باید ورزش کنند، ورزشی که می کنندچه سودی در آینده نزدیک و آینده دور برای آنها دارد و مورد کاربردآن در جامعه کجاست و چگونه مورد استفاده قرار خواهدگرفت، اهداف برایشان روشن خواهد شد. باکسب این اطلاعات است که دانشآموز به ورزش و مربی تربیت بدنی خود رغبت پیدا میكند و محیط كلاس و مدرسه برای او شاد و نشاط آفرین میشود گامی بسیار مؤثّر در رسیدن به زندگی سالم و شاد باشد.
گرد آورندگان :فروغ سعیدفر –قربان محمد نژاد هنرستان شهید چمران نکا
مطالب جالبی بود .ان شاالله ! اداره اموزش وپرورش نیز با دادن تنخواه واعتبار مالی خاص در این زمینه به مدارس وهم چنین زمینه های مذهبی و پرورشی دیگر واز طریق کادر مجرب! در اجراوتحقق اهداف عرصه پرورشی که طبق سند تحول، از وظایف اصلیش است کمکی ناچیز وتوفیقی اجباری نصیبش گردد.