جوانان زیارتکلا : نمیزاریم ورزش در روستایمان بمیرد

تاریخ انتشار خبر : ۹۶/۰۵/۱۸

آیا وقت آن نرسیده مسئولین فکر اساسی و برنامه ریزی مناسب برای ساماندهی ورزش روستا انجام دهند. آیا منتظرند شور ورزشی در این روستا بمیرد و آنگاه با حسرت به این روزها بیندیشند؟
به گزارش نیکا خبر ؛این چند فراض خلاصه ایی از دل گویه های جوانان زیارتکلاست که در حوزه ورزش با نارسایی هایی مواجه هستند که جای تامل دارد…….
اهمیت و توجه به نیازهای روستاییان در چند دهه اخیر همواره یکی از دغدغه های اصلی مدیران و تصمیم گیران کشور بوده است.
اما با گذشت سالیان متمادی هنوز سهم جوامع روستایی در توسعه و پیشرفت پایین بوده است و عمده ساکنین روستاها با مشکلات خاصی گذران زندگی می کنند.
از این رو در استان مازندران نیز مشکلات روستاها و روستانشینان زیاد است و تاکنون وزارتخانه ها نتوانسته اند حتی رضایت نصبی این طیف گسترده و تاثیر گذار جامعه را برای خود کسب کنند.
یکی از مطالبات جدی و مهم روستاییان ساخت اماکن ورزشی است، تا جوانان و نوجوانان بخشی از اوقات فراغت خود را در آن سپری کنند.
اما در این میان بسیاری از روستاها هستند که از حداقل های ورزشی نیز عاجزند و مسئولانی که هر ساله با وعده هایی آنان را دلگرم می کنند.
اماکن ورزشی که می توان در قالب سیاست های حمایتی دولت و بودجه سنواتی، توسعه ورزش روستایی را مورد حمایت قرار گرفته شود، زیرا در صورت وجود آن تاثیر مثبتی در زمینه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز بر جای خواهد گذاشت.
خواسته اهالی روستاهای زیارتکلا از بخش لایی شهرستان نکا ما را در این وا داشت که از زبان خودشان مطالبات شان را به گوش متولیان برسانیم.
روستاهای زیارتکلادر بخش زارمرود شهرستان نکا قرار دارند با بیش از چند هزار نفر جمعیت فاقد سالن و زمین ورزشی اند.
در گفتگو با یکی از جوانان پرشور محل که به ژاوی هزار جریب معروف هست می پردازیم

وی عنوان می کند: خیرین بومی برای اهدای زمین چند سال پیش اعلام آمادگی کرده اند ولی تاکنون به این خواسته ما توجهی نشده است.
مجتبی اشکاران بازمی گوید: جوانان روستاهای زیارتکلا مجبورند جهت استفاده از اماکن ورزشی در ساعات پایانی شب با صرف هزینه های ایاب ذهاب خود را به شهر نوابرسانند و ساعاتی را به ورزش اختصاص دهند و یا با هزینه برابر با زمین ورزشی شهر در سالن کوچکی که توسط سپاه با امکانات پایین ساخته شد وقت بگذرانند

این جوان روستایی اظهار می کند: همن مشکلات و نبود سالن برای اهالی باعث دلسردی جوانان و گرایش به سمت تفریحات نامناسب در آنان شده است.
وی به قولهایی که توسط فرمانداران و بخشداران قبل اشاره می کند و خاطرنشان کرد: آقای فرماندار در جمع مردم قول داد که انتظارات ورزشی روستاهای زیارتکلا را برطرف خواهد کرد ولی …هیچ ..
یکی دیگر از اهالی روستای به خبرنگار ما گفت: ما حدود ده سال دهیاری داریم و پیگیر مشکلات هستند، اما تاکنون نتوانسته اند به رغم پیگیری های فراوان وعده های جوانان را اجرایی کنند.

آیا وقت آن نرسیده مسئولین فکر اساسی و برنامه ریزی مناسب برای ساماندهی ورزش روستا انجام دهند. آیا منتظرند شور ورزشی در این روستا بمیرد و آنگاه با حسرت به این روزها بیندیشند؟ آیا منتظرند آسیب های اجتماعی یکی پس از دیگری بر فضای روستا شبیخون زده و محیط را آلوده به انواع ویروس های اجتماعی نمایند؟
این جوان روستایی با بی عدالتی خواندن برخی تصمیمات عنوان کرد و گفت .میشودبا پیگیریهای دولت تدبیر و امید. امید را به ورزش روستا برگرداند.
با وجود این همه بی مهری و کم لطفی، باز هم با این اوضاع ما جوانان نمی گذاریم ورزش در روستایمان بمیرد و ما همواره به کار خود ادامه خواهیم داد. انتظاری که از مسئولین محترم داریم اینکه نسبت به ساخت و تجهیز سالن ورزشی روستا اقدام عاجل نمایند. چرا که به تعداد روزهایی که وقفه در کار تهیه و ساخت زمین ورزشی می افتد ، به همان اندازه نوجوان و جوان روستا را به کام آسیب های اجتماعی کشانده خواهد شد . مسئولین باور کنند که ظرفیت ها و استعدادهای ورزشی این روستا فراوان است و فقط کمی توجه و عنایت می خواهد.
اما جمعی از ورزشکاران روستای زیارتکلا هستیم که سالهای سال است بدون هیچ گونه امکانات تیم های ورزشی تشکیل داده و در راستای نشاط و سلامتی جامعه قدم هایی هر چند کوچک در حد توان خود برداشته ایم. اما با این وجود درد دل هایی داریم و از مسئولین می خواهیم صدای ما را بشنوند و حتی المقدور در برطرف کردن مشکلات ورزش روستا بکوشند.

نمی دانیم به چه کسی بگوییم ؟ … به دهیار …. به شورا …..به بخشدار…… فرماندار…..به استاندارو… . واقعا به که بگوییم از نامه نگاری های بی فایده خسته شده ایم. از بس خودی نشان دادیم و کسی توجه نکرد، از بس ناراحتی‌هایمان که حالا تبدیل به عقده شده است را بازگو کردیم، نه یک بار نه صد بار بلکه هزار بار ولی چه سود ! که حتی کسی نگاهمان هم نمی کند هر بار هم که کوچکترین توجه را کردند با دادن وعده چنگی به دل ما جوانان زدند ولی باز هم مثل همیشه وعده‌های سرخرمن به ما دادند!!!!
این حق جوانان روستا است که در یک سالن ورزشی استاندارد به ورزش بپردازند. این کمترین خواسته ورزشکاران روستا است.