چند پارگی مدیریت شهری”مهم ترین چالش تصمیم گیری کارآمد”/علی صالحی
تاریخ انتشار خبر : ۹۶/۰۲/۲۴
یکی از اصلی ترین موانع فرا روی مدیریت شهری به خصوص کلان شهرها، چند پارگی مدیریت شهری در عرصه سیاستگذاری، تصمیم سازی، برنامه ریزی، هدایت و نظارت است.
امروزه شهر سیستمی باز است که ساختارهای این سیستم هرکدام دارای کارکردهای خاصی هستند. باید توجه داشت که کل سیستم شهر چیزی فراتر از تمام اجزا، ساختار، کارکردها و عملکردهای آن است. یعنی اگر ساختار و عملکردهای یک شهر از هم گسسته شوند با پیوند دوباره ی آنها دیگر شکل و شمایل سیستم شهری شکل نخواهد گرفت. به عبارت دیگر شهر سیستمی پویاست که عملکردهای ساختاری آن پیوسته باهم تعامل دارند(پراتیک). برای تنظیم این روابط و پایداری سیستم، هماهنگی و یکپارچگی در مدیریت آن ضروری است. می توان گفت اگر کارکردهای مختلف شهری به مدیریت منفک و غیرمرتبط باهم سپرده شوند نبایستی انتظار وضعیت مطلوب و بهینه ای را در زیرساختهای شهری داشت.
با نیم نگاهی به وضعیت مدیریت شهری در یکصد ساله اخیر کشور، از قانون بلدیه تاکنون ملاحظه می شود نهادهای محلی که امروزه شوراها پرچم دار آن هستند در امور محلی و اداره ی شهر جایگاه بایسته خود را نداشته اند (تعارض عملیاتی) بطوریکه مدیریت شهری در شرایط کنونی حدودا به بیش از ۲۵ نهاد دولتی و شهرداری تقسیم شده است.
نگاهی به قانون اولیه شهرداری و انجمن شهر مصوب سال۱۳۳۴ مبین رویکردی به سمت مدیریت هماهنگ و یکپارچه شهری است به نحوی که در زمان تصویب این قانون وظایف اموربهداشتی ، آب، برق، اصناف و نیز مشارکت در امور آموزش و کتابخانه ها به شهرداری ها واگذار شده بود اما اکنون با بررسی موضوعات مختلف مربوطه بایستی اذعان داشت که نه تنها این مهم برآورده نگردیده بلکه نتایج نامطلوبی را در نیز پی داشته است . اگرچه در سالیان اخیر مصوباتی بر اساس قوانین برنامه توسعه سوم و چهارم کشور بر مبنای انتزاع امور و سلب تصدی گری دولت و الحاق برخی موارد به شهرداری ها صورت گرفته است با این وجود هیچ روزنه و اراده ای در مبادی مختلف برای انتقال این امور به شهرداری ها که تحت نظارت مدیریت محلی شوراها اداره می شوند، مشاهده نمی گردد. لذا به نظر می رسد پیگیری تحقق این امر، یکی از تصمیمات مهم شوراها به ویژه شوراهای فرا دست(شورای عالی استان ها) می باشد که این امر نیز به نوبه خود برداشتن گام مهمی در پیشبرد بهینه امور شهری خواهد بود.