« تندیس فضایل » ( گرامیداشت ابوالشهداء) به قلم احمد خیرخواه

تاریخ انتشار خبر : ۹۵/۰۹/۴

وقتی لاله ها با قلبی مجروح وجگری خونین روانه سفری دور و دراز می شوند، سروها همدم داغ وهمراز درد می گردند.

اما از قلم تقدیرهیچکس را گریزی نیست.

و …

سرمایه مومنان، دردفترسرنوشت، گوهر ایمان و مروارید یقین است.

و ابوالشهداء حاج محمدعلی قاسمی طوسی (ره) :در بسیاری از شایسته ها و بایسته ها ممتازبود.

اوعبدی خالص ومخلص برای پروردگار وعابدی متعبد برای معبود بی همتابود.

او راضی به رضای خدا بود و با روضه هایش پنجره هایی به سوی بهشت رضوان می گشود.

او با بانگ اذان خود فرصت خوش تکبیرة الاحرام را به نمازگزاران نوید می داد.

آن پارسای بی ادعا، اهل دعا و مناجات به پیشگاه قاضی الحاجات بود.

درادعیه شب های ماه رمضان، گاهی به وسیله یا «علی و یا عظیم » و زمانی با زمزمه«اجرنا من النار یا مجیر» و موقعی با « یا لا اله الا انت الغوث الغوث خلصنا من النار یارب » دفتر مهربانی حضرت دوست را« افتتاح » می کرد.

او در عهد با محبوب و مراد خود « دعای عهد » را می خواند و صبح های جمعه او را« ندبه » می نمود.

او شیوه مناجات با خدا را در دعای « کمیل » آموخته بود.

او نیک در یافته بود که اگر قرآن وحی نازله است، ادعیه وحی صاعده هستند.

او ذاکر اهل بیت (ع) بود وذاکراهل بیت ذاکر خدا، و شاکراوست.

او برمحمد وآل محمد بسیار صلوات و تحیات می فرستاد.

نیز تلاوت قرآن را با حلاوت محبت اهل بیت، شیرین و دلنشن می ساخت.

او با زبانش خدا را بزرگ می داشت،

و درنهانش خدا ترس بود .

سر آغاز کارش نام خدا بود، همه کار و بارش نام خدا بود .

او با چشمان دل خدای با کرامت را می دید و درآسمان ایمان ستاره هدایت می چید.

و در گلزار معرفت شکرگزار نعمت های پروردگاربود .

اودر پیشگاه خدا وظیفه شناسی آگاه بود.

او پایبند به حقوق مردم وحق شناس و حق مدار بود .

هیچگاه جام حق در کامش تلخ نگشت .

وقتی او را می دیدی گمان می بردی که متبسم ترازاو آفریده ای ندیدی.

او ازاولیاء الله وازصابران بود،

هم اهل استقامت و پاکروان بود.

او مهاجرفی سبیل الله هم مجاهد فی سبیل الله بود .

او ناصر دین خدا بود.

او استغفار کننده درسحرگاهان بود

او از نمازگزاران و اهل جمعه و جماعت و ساجدان و راکعان بود.

او قاری قرآن بود و قرآن را با ترتیل تلاوت می کرد

او صدقه می پرداخت ودیگران را به آن سفارش می کرد.

او اهل تقوای الهی بود .

او از ابرار بود وهمواره اهل توکل و اعتماد به خدا بود

او اهل عفو و گذشت بود

اوحج گزار بود .

او روزه دار بود و به شعائر دینی بسیار پایبند بود .

او به اهل بیت پیامبر (ص) عشق می ورزید .

او نمازشب را گرامی می داشت .

او به پدر و مادرش بسیار احترام می گذارد .

او ستاره مردمان اهل تقوا بود.

او به عزت ایمان عزیز بود.

او به عالمان دینی احترام می گزارد.

او درراه خدا ترس و اندوهی نداشت.

او رنگ خدا را برتر ازهررنگی میدانست.

او دارای ایمانی مقرون به عمل صالح بود.

او صله رحم را رعایت می کرد .

او متمسک به ولایت و امامت امامان

معصوم (ع) بود.

هم به امر به معروف و نهی از منکر اهمیت می داد.

او صالح و مصلح بود .

و سه فرزند دلبند او در راه خدا به شهادت رسیدند و در دنیا پرچمداران هدایت و در آخرت علمداران شفاعت شدند.

آنچه گفته شد شماری از فضایل بسیار اوست.

از شمار دو چشم یک تن کم

و ز شمار خرد هزاران بیش

یا علی مدد . احمد خیرخواه