مراسم بزرگداشت والده شهید اصغری در پاسند برگزار شد/ تصویر

تاریخ انتشار خبر : ۹۵/۰۸/۱۷

در پی  در گذشت  والده مکرم  شهید و الا مقام  شعبان اصغری مرحومه  مغفوره “کربلایی  نجیبه قلی پور مجلس ختم درگذشت آن  بانوی بزرگوار در روستاي پاسند برگزار شد.
امام جمعه محترم شهرستان نكا با حضور در اين مراسم، ضمن تسليت ايام اسارت آل الله و سالروز شهادت حضرت رقيه(س) گفتند:در اين ايام، مصيبتي بر ما وارد شده و آن هم درگذشت مادر ارجمند براي شهيد بزرگوار است،خداوند انشاءالله اين مادر را با شهيدش و با شهداي كربلا و اهل بيت انشاءالله محشور بفرمايد.
بنده درگذشت اين مادر بزرگوار را كه بعد از هشت سال تحمل درد و رنج بيماري به درود زندگي گفتند را به همه شما و به همسرايشان يعني حاج آقا اصغري پدر بزرگوار شهيد تسليت مي‌گويم.

ايشان با تقدير از فرزندان و عروسان اين خانواده، افزودند: فرزندان بايد در بزرگسالي براي پدر و مادر، در حقيقت پدري و مادري كنند يعني نگهداري كنند، ‌احترام كنند، ‌در رفع حواجشان تلاش كنند، ادب داشته باشند، دوستشان داشته باشند، كرامتشان را حفظ كنند و بسياري از فرزندان اينچنين هستند.
«وقفوهم انهم مسئولون ثم لتسئلن يومئذ عن النعيم» همه انسانها مسئولند، يعني روز قيامت از آنان سوال و بازخواست مي‌شود. خطاب مي‌رسد، همه را نگه بداريد، از همه بايد سوال شود. بايد پاسخگوي عملكردشان در دنيا باشند. درباره ريز و درشت كارمان سوال مي‌شود. مي‌گويد چه نامه عملي است كه تمام ريز و درشت كار من اينجا نوشته شده؟ حتي نيت‌هاي درون، ما چه در سر داشتيم و چه در دل داشتيم. براي چه نماز خوانديم و هدف چه بود؟
مهمتر از مسئوليت، آن است كه احساس مسئوليت داشته باشيم. اين خيلي مهم است. كساني هستند كه مسئولند و مسئوليت خودشان را درك مي كنند. يك پدر، مادر، مسئوليت سنگين در قبال اعضاي خانواده را درك مي كند، بي‌خيال و بي‌تفاوت نيست. تا جايي كه مي تواند در پاي حفظ خانواده ايستاده است. اما يك عده‌اي درك مسئوليت نمي‌كنند. تو كجا نشسته‌اي؟ تو چه كاره هستي؟ چه مسئوليتي داري؟ ممكن است از نظر ظاهر مسئوليت اجتماعي نداشته باشد، ولي هركسي در حوزه زندگي خودش مسئوليتي دارد و آن مسئوليتش را اگر درك نكند، ‌اگر احساس مسئوليت نداشته باشد نمي‌تواند مسئوليت خودش را درست انجام دهد.

يكي از بهترين درسهاي كربلاي امام حسين(ع)، درس احساس مسئوليت است. امام(ع) به مسئولين خطير خودش واقف بود و پاي مسئوليتش ايستاد. تمام بزرگ و كوچك اين كاروان زن و مرد، اين مجموعه، احساس مسئوليت كردند و اين بزرگترين درس كربلاي امام حسين(ع) است در مورد زندگي كه بايد احساس مسئوليت داشته باشيم.
در برابر چه چيزي بايد مسئوليت داشته باشيم؟ در برابر نعمتهايي كه به ما داده شده. شما در روز قيامت از نعمتهايي كه در اختيار شما قرار داده شده سوال مي‌شويد. اين نعمت سلامتي را در كجا استفاده كردي؟ نعمت جواني، قوت و قدرت جواني را در كجا به كار بردي؟ خداي نكرده در فلان ميكده و خانه فساد پرسه زدي، روي سفره گناه نشستي؟ از اين توان جسمي براي ترساندن مردم استفاده كردي؟ اين همه قتل و رفتارهاي خشونت آميز براي چيست؟ خدا به تو زور بازو داده خدمت كني يا مردم‌آزاري كني؟ اگر پول داري دليل بر اين است كه در هر جايي استفاده نادرست كني؟

ما دين داريم، سرمايه ولايت داريم، اين انقلاب شكوهمند اسلامي، اين نظام مقدس، خانواده، همسر و فرزند، اينها امانتها و نعمتهاي خدا هستند. ما سه ميليون زوج نابارور داريم كه هزينه بسياري دارند، حالا خدا به تو فرزند داده، الحمدلله، بچه سالمي كه به تو داده، اين نعمت را چطور حفظ كردي؟ توانستي او را خوب تربيت كني كه بي نماز و بي اخلاق و بي معنويات نشوند؟ اسم خوب و اهل بيتي براي آنها انتخاب كردي؟ اين احساس مسئوليت است.
يكي از ويژگي هاي خانواده‌هاي شهيدان، همين درك و احساس مسئوليت است. چرا بچه‌ها و عزيزانشان حاضر شدند بروند و جانشان را نثار كنند؟ چه آنهايي كه شهيد شدند و چه كساني كه سالم يا جانباز بازگشتند. به هر حال اين ، احساس مسئوليت بود. الان شما شهيدان حرم را ببينيد، رفتند جنگيدند تا داعشي‌ها نيايند در كوچه و خيابان شهرهاي ما و به ناموس ما تجاوز كنند و آن خرابي‌ها و مشكلاتي كه در عراق و سوريه به وجود آمده، در اينجا اتفاق نيفتد. چه كساني مانع اينها شدند،‌ جز مدافعان حرم.

حالا آنها احساس مسئوليت كردند و به آنجا رفتند اما مسئوليت ما در اينجا چيست؟ اين است كه بگوييم دست شما درد نكند، درود بر شما و خانواده‌هاي شما. ما مديون شهدا هسيتم. ما مديون خون شهداي دفاع مقدس هستيم، ما مديون شهداي مدافع حرم هستيم. بيشتر از هشتاد كشور به صدام كمك كردند و اگر صدام پيروز مي‌شد بدتر از داعشي‌ها عمل مي‌كرد. آن مناطقي كه صداميان رفتند را ببينيد چه كردند؟ هزار شهر و روستا را در نوار غربي و جنوبي كشور ويران كردند. احساس مسئوليت ما اين است در برابر اين شهيدان خضوع كنيم. آثار آنها را حفظ كنيم. واقعا وضعيت بانكهاي ما جنگ با خداست. خدا حفظ كند آيت الله جوادي آملي را، در مورد بانكها و اين سودها خيلي صحبت كردند و الان هم كه اين حقوقهاي نجومي و اين اختلاسهاي مديران بانكها كه بعضي‌هايشان فرار كردند. آنها شهيد شدند تا در مملكت ما نماز برپا شود «اشهد انك قد اقمت الصلوه» چگونه دلت مي‌آيد نمازت را نخواني؟ چگونه دلت مي آيد تو جوان صحيح و سالم كه هيچ مشكلي هم نداري، به بهانه كار و درو وغيره، روزه‌ات را بخوري؟ چرا مسئله مواد، از مشكلات جدي ماست؟ چرا بايد عروسي‌هاي ما اينگونه باشد؟ اين‌ها زيبنده نيست و با احساس مسئوليت نمي‌سازد.

اين روستا با ۳۰ خانوار، ۶ شهيد داده كه آمار بالايي است و در كشور شايد بي‌نظير باشد علاوه بر اينكه از نظر ديانت هم، روستاي پاسند روستاي نامداري است. اينها احساس مسئوليت است و ما هم بايد در مقابل اين نعمتها احساس مسئوليت باشيم، وفادار باشيم،‌ قدردان باشيم، به خانواده‌هاي شهيدان كمك كنيم و خداي نخواسته زخم زبان نزنيم. اينكه مي‌گويند اين مدافعان در سوريه به دنبال پول مي‌روند، واقعا اين حرفها شريك شدن در خون اين عزيزان است و نمك پاشيدن بر زخم اين عزيزان است.
درود خدا بر اين ملت كه احساس مسئوليت كردند و نداي امام را كه شنيدند به پا خاستند، گفتند خدا يك انسان بيداري مانند امام به ما داده كه او از ما كمك خواست چرا ما كمك نكنيم؟ آن روزي كه امام حسين(ع) «هل من ناصر ينصرني» گفت، كسي نبود كمكش كند، علي(ع) را هم تنها گذاشته بودند اما امروز فرزند علي(ع)، امام (ره) فرياد انقلاب سر داد و شما ملت بزرگوار لبيك گفتيد و امروز هم پشت سر مقام معظم رهبري، مطيع رهبر، در حول رهبري بايد وحدت و انسجام خود را حفظ كنيم. دشمن به دنبال اين است كه در بين اين ملت تفرقه ايجاد كند، وحدت ما را انجام ببرد و بزرگرين وظيفه ما در اين خصوص، حفظ وحدت و يكپارچگي و اطاعت از ولي امر است.
ارسال گزارش بهمراه تصویر : امیر تقی پور