آیا جنگ آمریکا با ملت سوریه بر سر مسئله انسانی است؟

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۶/۲۱

این ایامی که در حال سپری شدن است، ایام فشار و تهدید آمریکا بر شروع جنگ علیه ملت مظلوم سوریه است، ملتی که ماه هاست درگیر جنگ داخلی است که آتش افروزی این جگ توسط کشورهای غربی آغاز گردیده و هر روز با سلاح های آمریکا و دیگر متحدانش در حال شعله ورتر شدن است. و امروز نیز همان کشورهای غربی ملت سوریه را تهدید به جنگ کردند و دولت سوریه را متهم به استفاده از سلاح شیمیایی کردند؟!؟! و هدف خویش را از جنگ مسئله انسانی می دانند و می گویند به خاطر اینکه جان انسان ها در سوریه در خطر است ما بر خود وظیفه می دانیم که ورود پیدا کنیم. این سخنان در ظاهر بسیار زیبا و آرمانی و قابل ستایش هستند، اما به راستی و در دنیای بیرون و در عالم واقع آمریکا و دولتمردان این کشور به فکر انسان و انسانیت هستند؟ آیا به راستی مرد و زن و کودک و پیر و جوان و انسان های بی دفاع در ادبیات دولتمردان آمریکا جایی دارند؟ آیا انسان با هر گرایش و مذهب و دین و آیین و نژادی در نزد دولت مردان آمریکایی محترمند؟ برای پاسخ به این پرسش ها می توان به عقبه این کشور به عنوان عملکرد آنها در جامعه جهانی نگریست و بعد به این پرسش پاسخ گفت که به راستی جنگ آمریکا با ملت سوریه بر سر مسئله انسانی است؟ به همین منظور می توان به سخنان چندی پیش رهبر معظم انقلاب اشاره کرد که ایشان با بینش خاص خود و نگاه تیز بینانه و عمیق رفتار آمریکایی ها را در این چند سال رصد کرده و اینگونه می فرمایند: “در همين قضاياى اخير سوريّه هم ملاحظه ميكنيد، اين بهانه‌اى كه اخيراً مطرح كرده‌اند، مسئله‌ى شيميايى است. حالا البتّه با زبانْ‌بازى و لفّاظى سعى ميكنند كه وانمود كنند به خاطر يك مسئله‌ى انسانى ميخواهند وارد اين قضيّه بشوند؛ كيست در دنيا كه دروغ بودن اين ادّعا را نداند؟ آنچه كه براى سياستمداران آمريكا بلاشك مطرح نيست، همين جنبه‌هاى انسانى است. اينها كسانى هستند كه در زندان گوانتانامو و قبل از آن در ابوغريب عراق، چند هزار زندانى را بى‌محاكمه به صِرف اتّهام، چند سال نگه داشتند، هنوز هم عدّه‌اى از آنها هستند؛ خب، اين انسانى است؟ اينها كسانى هستند كه بمباران شيميايى وسيع صدام را در اين منطقه – چه آنچه در حلبچه‌ى عراق اتّفاق افتاد، چه آنچه در شهرهاى ما، سردشت و غيره، اتّفاق افتاد – ديدند و دم بر نياوردند، بلكه حتّى كمك هم كردند؛ حالا ما فرض كنيم كه كمك به معناى اين نبوده است كه آمريكايى‌ها ابزار شيميايى را به آنها داده باشند – البتّه غربى‌ها دادند، در اين ترديدى نبود و اطّلاعاتش دست ما هست – ولى حدّاقل اين است كه آمريكايى‌ها ديدند، مطّلع شدند و كمترين اعتراضى نكردند؛ اينها مسئله‌ى انسانى‌شان اين‌جورى است. در افغانستان، در پاكستان، كاروانهاى عروسىِ مردمى را به رگبار بستند، افرادى را كشتند، صدها هزار را در عراق به زور و ظلم كشتند، از بين بردند، الان هم عوامل آنها هنوز دارند همين كارها را ميكنند؛ اينها دم بر نمى‌آورند. مسئله‌ى انسانيّت چيزى نيست كه كسى در دنيا باور بكند كه آمريكايى‌ها دنبال اين هستند؛ حالا لفّاظى ميكنند، زبانْ‌بازى ميكنند، اين را ميگويند براى اينكه بتوانند حركت خودشان را توجيه كنند.”(۱۴/۰۶/۱۳۹۲) این مواردی را که رهبر انقلاب برشمردند: ۱- زندان ابوغریب عراق ۲- زندان گوانتانامو ۳- سکوت در برابر بمباران شیمیایی مردم حلبچه عراق ۴- به رگبار بستن کاروان های عروسی در افغانستان و پاکستان ۵- قتل صدها هزار عراقی در طول این مدت و هزاران مورد دیگر از جمله: کودتای ۲۸ مرداد ایران جنگ ویتنام بمباران هیروشیما و ناکازاکی بمباران عراق با بمب‌هایی حاوی اورانیوم غنی شده هدف قرار دادن هواپیمای مسافربری ایرانی در خلیج فارس را می توان از هزاران جنایات ضد انسانی دیگر آمریکا علیه مردم بی دفاع ملت های مختلف جهان صورت گرفته است برشمرد. با وجود این همه جنایت آمریکا علیه بشریت، آیا به نظر شما آمریکا که خود متهم ردیف اول و مجری بزرگترین نسل کشی جهان در عصر کنونی است می تواند داعیه دار انسان دوستی و حامی مردم سوریه و انسانیت باشد؟ یقین بدانید که همانگونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند اینها لفاظی و زبان بازی بیش نیست و هدف آنها چیز دیگری است و مسئله انسانیت فقط برای توجیه جنگ است و لاغیر.
محسن جمشیدی کوهساری http://aqa.blogfa.com/