یادداشت طالبی/ نماینده تراز انقلاب

ساری در چند سال اخیر به شهر چالش‌ های سیاسی تبدیل شده است. حواشی انتخابات و انتصابات بسیار بالا و درگیری جریانات سیاسی بسیار پرتنش بوده است. از جمله این درگیری ها در حوزه انتخابات مجلس است. آسیب شناسی این حوزه شاید به روشن تر شدن اذهان کمک کند.

متاسفانه عدم وجود حزب به معنای واقعی کلمه، فضای جولان دو جریان پوسیده سیاسی را در کشور بوجود آورده است. افراد، با یا بی اعتقاد به مانیفست الکن این دو جریان مصطلح اصلاح طلب و اصولگرا، و با توجه به فضای عمومی کشور، در برهه های زمانی به سمت یکی از آنها غش می کنند.

جدای از روش و منش سیاسی، مجموعه اقدامات هر کاندیدا برای اخذ رای نیز در همه ی این سالها محل ایراد اساسی است، پولپاشی ها به طروق مختلف، جدای از مشخص نبودن منبع پولها که خود علت بسیاری از فساد ها و به تبع آن ناکارآمدی ها و نارضایتی هاست؛ بدعتی مذموم در اخذ آرای مردمی است. چه آنکه حتی می دانیم کسانی با ماشینهای پر از پول و سر صندوق ها بازداشت شده اند. همچنان عده ای از امکانات دولتی و شبه دولتی برای مقاصد انتخابات خود سواستفاده کرده و می کنند.
فهم ویژگی های یک نماینده تراز از روش هایش برای اخذ رای شروع می شود و به کارنامه دقیق مجلسی می رسد.

عدم خرید رای، عدم تخریب رقبا، اخلاق مداری، سابقه روشن، شناخت دقیق نقاط ضعف و قوت حوزه انتخابیه و کشور، داشتن نگاه ملی، منطقه ای و جهانی، ارائه نظریات صریح در حوزه های مختلف از جمله در اقتصاد، فرهنگ و سیاست، ارائه برنامه های دقیق و اجرایی، تسلط بر قانون و اسناد بالادستی، از جمله ویژگی های اساسی یک کاندیدا/ نماینده تراز است.

در مجلس نیز تعداد نطق ها، تعداد تذکرات شفاهی و کتبی و ” نتایج ” آنها، تعداد تذکرات قانون اساسی، تعداد طراحی طرح ها و نطق در موافقت یا مخالفت لوایح، تعداد درخواست تحقیق و تفخص و نتایج آنها، تعداد سوال از وزرا و رئیس جمهور و احیانا استیضاح آنها از جمله معیارهای تشخیص یک نماینده تراز است.

حضور در کمیسیون های تخصصی و دفاع از منافع استانی و شهرستانی، اخذ بودجه های ملی برای پروژ ه ها، تشویق سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در حوزه انتخابیه از دیگر اقدامات اساسی برای یک نماینده شایسته است.

متاسفانه وضعیت حوزه انتخابیه ما یعنی ساری و میاندورود نشاندهنده ی آنست اکثر آقایان فاقد بیشتر ویژگی های ذکر شده بودند و هستند و گاها سطح نمایندگی مجلس را که سطح قانون گذاری و نظارت است تا آسفالت کوچه های روستاها پایین آورده اند.

آسفالت و دیگر اقدامات اجرایی مربوط به دستگاه های اجرایی است نه قوه مقننه. البته اخذ بودجه های بیشتر برای اقدامات اجرایی می تواند اقدام خوبی برای یک نماینده باشد به شرط آنکه بودجه عادلانه تقسیم شود و خیرش به همه مردم برسد و نه به یک منطقه خاص.

نمونه های بسیاری می توان نام برد از جمله مدعی ترین جریان در انتخابات مجلس، که سابقه ی هیئت رئیسه را هم دارد و اما خروجی کارش سد فینسک است!
سه دوره حضور و دستاورد تقریبا هیچ!! همچون دولت مطبوعش؛ رحم اجاره ای اصلاحات. جریان مدعی اصلاح خود به اصلاحات اساسی نیاز دارد و البته آدمهای سردرگمش. اگر برجامشان فرجامی داشت، عضویتشان در هیئت رئیسه نیز برای مردم فرجامی داشت؛ حتی توانمندی نداشتند از سرشاخه های آبی مازندران و حوزه انتخابیه حفاظت کنند. فقط و فقط و فقط ادعا

بهرحال به نظر می رسد کرسی های مجلس از حوزه انتخابیه ساری و میاندورود به هوای تازه نیاز دارد. به جوانانی حقیقتا انقلابی و مستقل به دور از باند بازی و جناح بازی و دارای ویژگی های پیش گفته. به امید اینکه نماینده ای در تراز انقلاب اسلامی داشته باشیم ،
به امید آن روز…

به قلم حمید طالبی کارشناس مسایل سیاسی و مشاور فرماندار