آیتالله سید ابراهیم میر احمدی، از اساتید دانشگاه در پاسخ به چرایی حجاب میگوید…
در پاسخ به پرسش یکی از دانشجویان درباره چرایی الزام حجاب در جمهوری اسلامی ایران و تفاوت آن با کشورهای غربی گفت:
🟢 دانشجو:
استاد محترم، من دانشجوی شما در دانشگاه پیام نور هستم. میخواستم بدانم چرا در کشورهای غربی حجاب آزاد است، اما در جمهوری اسلامی ایران، رعایت حجاب الزامی است؟
🔵 آیتالله میر احمدی:
با سلام و احترام به شما دانشجوی عزیز.
سؤال بسیار خوبی مطرح کردید. در پاسخ باید گفت:
اولاً، آزادی در اسلام و جمهوری اسلامی یک ارزش والا است، اما این آزادی مطلق نیست و در چارچوب حقوق دیگران و مصالح جامعه تعریف میشود. همانگونه که در بسیاری از کشورهای غربی نیز آزادی مطلق وجود ندارد و قوانین متعددی برای حفظ نظم و اخلاق عمومی وضع شده است.
ثانیاً، فلسفه حجاب در اسلام، که در جمهوری اسلامی ایران ترویج میشود، چندبُعدی است:
- حفظ کرامت انسانی:
حجاب، زن را از نگاه ابزاری و سطحی مصون میدارد و به او هویتی انسانی و معنوی میبخشد. هدف این است که “روح و ایمان” بر “جسم و ظاهر” برتری یابد. - ایجاد آرامش روانی در جامعه:
رعایت حجاب به آرامش محیط اجتماعی کمک میکند. همانگونه که استفاده از عطری تند در فضای بسته موجب آزار دیگران میشود، پوشش نامناسب نیز میتواند آرامش روانی جامعه را بر هم زند. - پایبندی به قانون:
تقریباً همه کشورها برای نوع پوشش در اماکن عمومی مقرراتی دارند. حتی در کشورهای غربی نیز پوشش در مدارس، ادارات و اماکن رسمی تابع قانون است. قانون حجاب در ایران نیز در همین چارچوب، مبتنی بر ارزشهای فرهنگی و دینی اکثریت جامعه وضع شده و رعایت آن لازم است.
ثالثاً، این قانون در راستای صیانت از هویت اسلامی ـ ایرانی، حفظ بنیان خانواده و سلامت اخلاقی جامعه تدوین شده است.
بنابراین، ما به عنوان اعضای این جامعه موظفیم به قوانین آن احترام بگذاریم و عمل به قانون حجاب را نه محدودیت، بلکه تکلیف شرعی و اجتماعی بدانیم که آثار مثبت فردی و جمعی فراوانی دارد.
البته اگر کسی در منزل خود نوع خاصی از پوشش را انتخاب کند، محدودیتی ندارد؛ اما حضور در اجتماع تابع حقوق عمومی و حدود اجتماعی است. همانطور که ممکن است فردی عطر دلخواه خود را در خانه استفاده کند، ولی حق ندارد هنگام حضور در جمع، آنقدر عطر بزند که دیگران را آزار دهد.
در واقع، هیچ جامعهای بدون قانون نمیتواند دوام بیاورد. هر کشوری برای خود حدود و ضوابطی در زمینه پوشش، رفتار و هنجارهای عمومی دارد.
افزون بر این، خیرخواهی و دلسوزی انسانی ایجاب میکند که انسانها همانگونه که از پزشک ماهر یا مکانیک خبره برای سلامت جسم خود بهره میگیرند، از دستورات دینی که سعادت دنیوی و اخروی را تضمین میکند نیز پیروی کنند.
پوششهای تحریکآمیز و ظاهرسازیهای افراطی، گاه موجب آشفتگی روانی، اختلافات خانوادگی و مقایسههای نادرست در میان مردان متأهل میشود که حتی میتواند تا دادگاه طلاق پیش رود.
در پایان باید گفت:
یکی از مهمترین وظایف ما در برابر تهاجم فرهنگی و جنگ نرم دشمنان، روشنگری، پاسخ به شبهات و تقویت بصیرت دینی است.


