هفت سال انتظار برای سقفی که هنوز پناه نشده است
درخواست عاجزانه متقاضیان پروژه ۵۶ واحدی مسکن ملی کوثر بهشهر

در روزگاری که تأمین سرپناه برای خانوادهها از مهمترین دغدغههای اجتماعی است، متقاضیان پروژه مسکن ملی کوثر شهرستان بهشهر، پس از هفت سال انتظار و پرداختهای مکرر، حالا با مطالبهای تازه اما سنگین روبهرو شدهاند:
🔻 پرداخت ۷۳۰ میلیون تومان دیگر، علاوه بر ۶۰۰ میلیون پرداختشده قبلی!
این در حالیست که این طرح از همان ابتدا با هدف کمک به اقشار متوسط و ضعیف جامعه راهاندازی شد، و قرار بود آورده متقاضیان چیزی حدود ۱۵۰ میلیون تومان باشد، در کنار وام دولتی ۱۵۰ میلیونی. اما با کشوقوسهای اداری، تاخیرهای طولانی در ساخت، و تغییرات تورمی، سهم متقاضیان از ۱۵۰ میلیون به ۶۰۰ میلیون تومان رسید، که آن هم با هزار سختی و قرض و فشار اقتصادی تأمین شد.
اما حالا که پروژه به پایان نزدیک میشود، پیمانکار با هماهنگی اداره راه و شهرسازی شهرستان، هزینههای جدید و محاسبه به قیمت روز را مطرح کرده و رسماً اعلام میکند:
🔹 برای تحویل واحد، هر متقاضی باید حدود ۷۳۰ میلیون تومان دیگر بپردازد!
آیا انصاف است؟ مردمی که سال ۹۹ با اعتماد به دولت، ثبتنام کرده و پرداختها را آغاز کردند، باید حالا با نرخ روز محاسبه شوند؟ مگر مصالح با قیمت امروز خریداری شد؟ مگر تأخیرها تقصیر مردم است؟
این شیوه محاسبه و فشار مالی، نه تنها با روح عدالت اجتماعی ناسازگار است، بلکه عملاً خانوادهها را از حق خود محروم میکند و اعتماد عمومی به طرحهای ملی را خدشهدار میسازد.
ما از مسئولان مربوطه در استانداری مازندران، اداره کل راه و شهرسازی استان، نمایندگان مجلس و حتی مسئولان کشوری درخواست داریم تا به این مطالبهی بحق و فریاد خاموش اقشار مستضعف و اجارهنشین بهشهر پاسخ دهند، پیش از آنکه خانههایی که باید مأمن آرامش باشند، به نماد بیاعتمادی تبدیل شوند.
🔸 خدایش زور دارد؛ هفت سال چشمانتظاری، هزار جور قرض و قسط، و حالا این رقمهای نجومی!

