گهواره‌های عاشورایی در گلبستان؛ و مادرانی که پیمان بستند با خونِ شهیدان

.

گهواره‌های عاشورایی در گلبستان؛ و مادرانی که پیمان بستند با خونِ شهیدان

محرم ۱۴۰۴ ه.ش، بانوان روستای گلبستان، چونان شکوفه‌های بیدار، گرد هم آمدند تا در حریمی آکنده از عشقِ حسینی، مراسم شیرخوارگان حسینی را برپا سازند. این گردهمایی، تنها مراسمی سوگوارانه نبود؛ تجدید عهدی پرشور با آن آفتابِ فروزانِ کربلا، حضرت اباعبدالله الحسین(ع)، و میثاقی ناگسستنی برای انتقال راه سرخِ ایشان به نسل فردا بود.
در مراسم شیرخوارگان حسینی، قطره‌های کوچکِ زندگی، در آغوش مادرانِ عاشق، با نخستین زمزمه‌های “لبیک یا حسین” آشنا شدند. اینجا، گهواره‌ها کلاس درس کودک، و پایگاه‌های انتقال عشق و حماسه بودند. هر نگاه مادر به چشمان معصوم فرزند، پیمانی بود دوباره؛ با این زمزمه ” ای وارث خون شهیدان ؛ راه حسین(ع) را ادامه خواهی داد؛ راه عزت، شجاعت و ایستادگی در برابر باطل. بانوان گلبستانی، با حضور آگاهانه‌شان، نهال‌های ایمان را در دل‌های کوچک آبیاری کردند و فریاد زدند که “کاروان حسین(ع) همیشه در حرکت است و این گهواره‌ها، وارثان راستین آنند.” این تجمع، تابلویی زنده بود از استمرار خون تا قیامت؛ بانوانی که خود پرورش‌دهندگان نسلی هستند که راه سرخ عاشورا را با تمام وجود درک کرده و همچون رودی خروشان، همیشه جاری خواهد ساخت. درود بر بانوان گلبستان که با عشق به حسین(ع)، آینده را ریشه‌دار در حماسه‌ جاودان کربلا می‌سازند.✍️رضا کهنسال آستانی