تاریخ شفاهی دیار نیکان/گلبستان در گذر تاریخ (۶) روحانیت ؛مناسبتهای دینی ، مذهبی

گلبستان از دیر باز از سالهای دور از سالهایی که تاریخ اجازه تَفحص میداد بواسطه اطلاعات کتبی وشفاهی (نَقلیون و عَقلیون) محل زندگی عُلمای به نام منطقه بوده از آیت الله شیخ مهدی ورپامی گرفته تا کمی قبل تر ملا عبدالصمد ولمیستی که حضور پر برکتش برمیگردد به حوالی سال ۱۳۰۰ه. ق در کلبستان قدیم. در کتاب گوهر ناشناخته که منبعی مُعتبراست بواسطه مُتون درج شده در کتاب به استناد قلمی شدن این کتاب به تحقیق وپژوهش جمعی از طلاب ورپام باهمکاری استاد شفیعی مازندرانی .آمده حدود سال ۱۳۱۴ ه.ق بعد از نائل آمدن به درجه اجتهاد و مراجعت به وطن آیت الله ورپامی اقدام به تاسیس حوزه علمیه در روستای کلبستان کردند. وشاگردان زیادی به جامعه تحویل دادند. ایشان بنیانگذار اولین کتابخانه دینی منطقه دراین روستا بودند .کلبستان مُتبرک به حضور عُلمای بزرگواری چون آقا سید اسماعیل قلعه سری،آقا سید قاسم کلبستانی،آقا سید حسین بادابسری ،آقا سید احمد حسینی دامغانی ،آقا سید عبدالحمید حسینی ،آقا سید رضی حسینی،آیت الله شیخ علی محمدی و عزیزان دیگری که (باعرض پوزش)به دلیل فراموشی این حقیر یا نبود اطلاعات نام برده نشده اند ،بوده است.
یکی از ویژگی های روستای گلبستان اهمیت به شعائر مذهبی ودینی بوده و هست،مسجد جامع روستا جزو قدیمی ترین مراکز مذ هبی ودینی محل است که نقل شده در دوره قاجاریه دارای یک اتاق ساده ودرآنزمان با بنایی بصورت اسکلت چوبی وملاط کاه گل ساخته شده بوده . در سال ۱۳۲۱ه.ش مبدل به بنایی با معماری جدیدترو در 2دوره متوالی بسالها ودهه ۶۰و۷۰ ه.ش ،اضافه شدن مساحت وهمت اهالی به شکل امروزی برای حضور وعبادت محیا شده است . و اما تکیه محبان حضرت ابوالفضل (ع) گلبستان ؛ نقل شده سبک معماری دوره قاجار داشته با درب وپنجره مشبک، سقف چوبی وسفالی سال ۱۳۴۹ه.ش احداث، سال ۱۳۵۲ ه.ش با ادغام منزل مسکونی مشرف به تکیه بازسازی ومرمت شد که در سالهای اخیربا توجه به کِسرت جمعیت روستا وکمبود فضای کافی به همت وزحمات خالصانه وبیدریغ آقای حاج محمد تقی صادقی مدیریت محترم صنایع صادکو ، کاملا چهره جدیدی به خود گرفته. واما عزای حسین (ع) چقدر ترکیب این کلمات زیباست ” شه وشه زاده وشش ماهه وشش گوشه.
هرساله به وقت محرم وماه عزا سوگوارند مردم شریف گلبستان برای کسی که هرچه داشت از کوچک و بزرگ قربانی راه محبوب کرد.دهه اول محرم سالهاست هرشب بلند است صدای سینه زنان (( ای اهل حرم سید وسالار نیامد علمدار نیامد علمدار نیامد ……)) ازحسینیه محل تا پاسی ازشب وبه وقت روزهای فراق(تاسوعا، عاشورا)صدای طنین آوای طبل های بزرگ و کوچک عزا ، نوای زنجیرها ،نجواو ناله ی سوگواران . وروز دهم تجمع اهالی در کنار آرامگاه ابدی عزیزان از دست رفته بهمراه صدها شمع و چراغ روشن شده وسوز و گداز مادران ، پدران ، جوانان ، خرد وکلان درگلزار شهدای گلبستان که تجدید پیمانی ست ابدی با شهداء و سرور و سالار شهداء کربلا امام حسین علیه السلام .
مردم گلبستان درماه میهمانی خدا (رمضان) هم برای فرمانبرداری از دستورات خدا ، شرع اسلام و ثواب فضیلت این ماه پیشگامند.
آرزو میکنم برایتان به روز محشر در محضر پروردگار وقتی پرسش شد چه داشتی؟ حسین (ع) سربلند کند و بفرماید مهمان من است حساب شد.
✍️رضا(گلبرار) کهنسال آستانی

نظری بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *