رسانههای بیهویت؛ تهدیدی برای اعتماد عمومی/یاداشت سردبیر
در روزگاری که رسانهها و شبکههای اجتماعی نقش بیبدیلی در اطلاعرسانی و هدایت افکار عمومی دارند، متأسفانه رشد قارچگونهی کانالها و صفحات بیهویت و فاقد مجوز، به یک معضل جدی تبدیل شده است.
این صفحات که هیچ پایبندی به قانون و اخلاق رسانهای ندارند، صرفاً با جمعآوری دنبالکنندههای ظاهری و تولید محتواهای سطحی، جایگاهی برای خود دستوپا کرده و حتی در میان برخی مدیران سادهلوح یا افراد خودشیفته نفوذ کردهاند. اما واقعیت تلخ آن است که بسیاری از این رسانهها، نه مرجعیت خبری دارند و نه مسئولیتپذیری.
📌 آنچه بیش از همه نگرانکننده است، انتشار اخبار جعلی، تصاویر نامعتبر و شایعاتی است که مستقیماً به تشویش اذهان عمومی منجر میشود. در کنار آن، برخی گردانندگان چنین رسانههایی با حربهی تهدید و ارعاب، تلاش میکنند بر تصمیمگیریهای محلی اثر بگذارند؛ اقدامی که آشکارا در تضاد با قانون و امنیت روانی جامعه است.
قانون چه میگوید؟
بر اساس قانون مطبوعات و رسانهها و همچنین قانون جرائم رایانهای، فعالیت رسانهای بدون مجوز، غیرقانونی بوده و انتشار اکاذیب و تشویش اذهان عمومی، جرم محسوب میشود. دستگاههای قانونی از جمله اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، پلیس فتا و دادستانی، مکلفاند در این زمینه ورود کرده و با رسانههای متخلف برخورد کنند.
چه باید کرد؟
مسئولان هوشیار باشند و فریب آمارهای ظاهری و دنبالکنندههای جعلی را نخورند.
رسانههای قانونی و مجوزدار باید تقویت شوند تا مرجعیت خبری به آنها بازگردد.
مردم باید سواد رسانهای خود را ارتقا دهند تا بتوانند رسانه معتبر را از کانالهای فرصتطلب تشخیص دهند.
پیگیری قضایی علیه رسانههای بیهویت، مطالبهای عمومی است و باید از سوی نهادهای ناظر بهطور جدی دنبال شود.
رسانه، اگر بیهویت و بیقانون باشد، نهتنها ابزار آگاهیبخشی نیست بلکه به تهدیدی برای اعتماد عمومی بدل میشود. امروز بیش از هر زمان دیگری لازم است که قانونمداری، صداقت و مسئولیتپذیری، معیار اعتبار رسانهها قرار گیرد؛ و مسئولان نیز مراقب باشند که میدان را به جولانگاه رسانههای فرصتطلب و قانونگریز نسپارند.
پست های مرتبط
درباره نویسنده
