آئین سنتی سحر خوانی در مازندران /رضائیان

تاریخ انتشار خبر : ۹۵/۰۳/۲۲

سحر خوانی یکی از آئین های سنتی ویژه ماه مبارک رمضان است که از گذشته تا کنون در کشور ما به ویژه روستا های مازندران اجرا می شود.

در مازندران افرادی که به عنوان سحر خوان بودند در مسجد هر محله با صدای رسا سحر خوانی می کردند.
مردمی که فاصله منزلشان تا مسجد نزدیک بود بیدار می شدند اما بقیه اهالی که نمی شنیدند برای هر منطقه یک نفر مسئول بیدار کردن بقیه اهالی محل می شد.

افرادی که مسئولیت بیدار کردن اهالی محل را به عهده داشتند ظرف حلبی را می گرفتند و با چوب به آن ضربه می زدند و همه اهالی محل را بیدار می کردند تا کسی خواب نماند و مجبور نشود سحر نخورده روزه بگیرد.

مردم نیز برای قدردانی از محبتی که این افراد در حق آنها می کردند هر شب یک نفر آنها را دعوت به خوردن سحری می کردند.

کم کم که ساعت های زنگی کوچک ساخته و وارد کشور شد روش قدیمی کم کم فراموش شد و مردم با تنظیم ساعت زنگی بیدار می شدند.٬ اگر همسایه ایی می دید چراغ همسایه اش خاموش است او را صدا می زد و بیدار می کرد .

رسم بر این بود که سحری را کد بانو ها یک ساعت یا بیشتر ٬ قبل از اذان صبح آماده می کردند٬ اگر همسایه ای به هر دلیلی خواب می ماند همسایه ها سحری خود را با آنها تقسیم می کردند .

پس از اینکه تلفن های ثابت وارد زندگی مردم شد خبر کردن همسایه ها راحت تر شد و اگر همسایه ایی بیدار می شد برای همسایه ایی که بیدار نمی شد زنگ می زد تا خواب نمانند .
به تدریج تلویزیون هایی که ساعت بیداری داشتند جای ساعت های زنگی را گرفتند و بسیاری از مردم با این روش موقع سحر بیدار می شدند.
در سال های اخیر نیز با وجود تلفن همراه نیز بیدار شدن خانواده ها و حتی همسایه ها راحت تر شده و کمتر کسی ممکن است که خواب بماند و مجبور شود بدون خوردن سحری روزه بگیرد.
هر چند این آئین سنتی زیبا در حال حاضر کمتر در شهر ها و روستا های مازندران اجرا می شود اما معتمدان و ریش سفیدان برخی از مناطق استان در حال احیا کردن این سنت ها هستند .
گزارشگر سکینه رضائیان