کم آبی میراث تعطیلات تاریخی ما

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۵/۲۲

این روزها زیاد می شنویم که ایران کشوری نیمه خشک و کم بارش است و اینکه جزء ۱۸ منطقه کم آب دنیاست و اینکه حفره های زیر زمینی آب دارند خشک می شوند و اینکه داریم وارد مرحله سوم خشک سالی می شویم وبا این روند خیلی از مناطق ایران قابل سکونت نخواهد بود برخی از دریاچه ها و تالاب های ما خشکیدند یا در حال خشک شدن هستند و قس علی هذا. این قصه تکراری عمری به درازای تاریخ کشور دارد.در گذشته این سرزمین کهن وحتی در حال حاضر،اولین گروهی که بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند کشاورزان هستند.اگرچه دردهه های اخیربخشهای دیگر نیز درگیر این مشکل شدند. اما از گذشته کشاورزان به فکر حل اساسی مساله افتادند وتا حدودی کشاورزی ما را سرپا نگه داشتند و کاری کردند کارستان در سرزمینی که نیمه خشک است اماپایه اقتصادش کشاورزی است ونیازمند آب. پدیده “میراب” برساخته فکر نیاکان ماست.میراب کسی است که آب توزیع می کند.هدایت و نظارت می کند تا از هدر رفت آب جلوگیری کند تا قوت مردمان تامین گردد و زندگی در جریان باشد. به طوری که امروز کشاورزی ما در عصر مدرن یا به روایتی پسا مدرن، هنوز سنتی است وکماکان راه حل مشکل نیزهمان است. اما نکته اینجاست که کشاورزان برای مدیریت آب و سرپا نگه داشتن اقتصاد،خودشان دست به کار شدند اما مسولین ما برای سرپا نگه داشتن صنعت،تجارت،کشاورزی،مصرف خانگی و …هنوزبه راه حلی بنیادی برای رفع این مشکل بغرنج تاریخی نرسیدند. به قول معروف ما هنوز مسایلمان همان است که بود هنوز در تعطیلات تاریخ به سر می بریم.انگار برای این زخمهای کهن و چرکین ،مرهمی نیست. بالابردن نرخ محاسبه وجیره بندی آب راه حلهای کوتاه مدت و درحکم مسکنی برای رفع اولیه مشکل هستند. ما چاره ای نداریم جز اینکه به راه حل های اساسی و درازمدت فکر کنیم.سد بسازیم اما درکنار آن مسئله آموزش شهروندان را جدی بگیریم .آموزش شهروندان برای کوتاه مدت از طریق رسانه ها و برای دراز مدت از طریق آموزش و پرورش. بگذاریم کودکان و دانش آموزان امروز و بازیگران اصلی فردای جامعه بدانند که برای خاطرزندگی ،باید قدر آب را دانست.
اسحق عبادی خورشیدی