آغاز فصل کشاورزی و دردسرهای شالیکاران

آغاز فصل کشاورزی و دردسرهای شالیکاران،برنج‌کاران مراقب تب شالیزار باشند
تب‌ شالیزار یکی از بیماری‌های عفونی و باکتریایی مشترک بین انسان و حیوان است که مردم به‌ ویژه استان‌های شمالی در سال‌های اخیر با این بیماری آشنا هستند.

به گزارش نیکاخبر: با آغاز فصل کشاورزی نگرانی‌ها و دردسرهای شالیکاران آغاز شده و انگار مشکلات آنان تمامی ندارد، در فصول کشت و کار با توجه به اینکه احتمال ابتلا به بیماری تب‌ شالیزار وجود دارد، باید به‎طور جدی مراقب این بیماری بود.

با توجه به اینکه علائم بیماری تب‌ شالیزار شبیه آنفلوآنزا است، به همین دلیل شالیکاران باید مراقب بوده و این علائم را جدی بگیرند.

* تب‌ شالیزار بیماری مشترک بین انسان و حیوان است

متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در این‌باره در گفت‌وگو با فارس، اظهار کرد: تب‌ شالیزار یکی از بیماری‌های عفونی و باکتریایی مشترک بین انسان و حیوان است که مردم به‌ویژه استان‌های شمالی در سال‌های اخیر با این بیماری آشنا هستند.

فرهنگ بابامحمودی با بیان اینکه میکروب این بیماری در کلیه بسیاری از حیوانات مهره‌دار به‌ویژه پستانداران تکثیر و در محیط پراکنده می‌شود، افزود: معمولاً از طریق ادرار حیوانات وارد آب و خاک شده و مدتی باقی می‌ماند و افرادی که با آب و یا خاک سروکار داشته باشند، از جمله کشاورزان از طریق پوست یا مخاط وارد بدن آنان شده و در درون رگ‌ها ایجاد التهاب و تورم می‌کند.

وی ادامه داد: دلیل اینکه به این بیماری تب‌ شالیزار گفته شده، این است که در خاک و آب مدت بسیاری باقی می‌ماند و معمولاً افرادی که بیشتر با آب و خاک سروکار دارند و در فصول مزرعه آنها را آلوده می‌کند.

متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه علوم پزشکی مازندران یادآور شد: البته احتمال ابتلای این بیماری در دام‌داران، قصابان، ماهیگیران،کارگران معادن و یا افرادی که به‌صورت تفریحی اسکی روی آب می‌کنند وجود دارد.

بابامحمودی با اشاره به اینکه بیماری تب‌ شالیزار دارای علائمی شبیه آنفلوآنزا ازجمله تب ناگهانی، سردرد، دردهای عضلانی است، اضافه کرد: این بیماری نوع زودگذر و خوش‌خیم است و بهبود پیدا می‌کنند؛ تنها در ۱۰ درصد موارد نوع شدید بیماری ممکن است متورم شدن کبد، ابتلا به زردی، اختلال در کلیه، تأثیر در مغز و استخوان و کاهش پلاکت، درگیری ریه و خونریزی در مغز اتفاق می‌افتد که خطرناک است.

وی با اعلام اینکه از سال ۸۲ در مازندران در فصولی که کشاورزی آغاز می‌شود بیماری تب‌شالیزار خود را نشان می‌دهد، خاطرنشان کرد: در سال‌هایی که شاهد بارندگی پس از یک دوره خشک‌سالی بودیم، این بیماری شیوع بالاتری پیدا کرده است.

متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با بیان اینکه خوشبختانه بیماری تب‌ شالیزار برای جامعه پزشکی شناخته شده است، تصریح کرد: در سال‌های نخست این بیماری شناخته‌شده نبود و مخارج بسیاری به بیماران تحمیل می‌کرد، در حال حاضر جامعه پزشکی به‌ویژه پزشکان خانواده و حتی بهورزان آگاهی و اطلاعات کافی در مورد این بیماری دارند و در صورت مشاهده بیمار را به پزشک معرفی کرده تا نسبت به درمان اقدام شود.

بابامحمودی با تأکید بر اینکه کشاورزان هنگام کار کردن در مزارع برنج برای پوشش دست‌ها از دستکش و پا از چکمه استفاده کنند، خاطرنشان کرد: این افراد باید مراقب باشند هنگام کار کردن دچار خراشیدگی نشوند و در صورت خراش حتماً شست‌وشو و پانسمان کرده و روی آن پوششی قرار دهند تا آب نفوذ نکند و سپس وارد مزرعه شوند.

وی با بیان اینکه افراد به هیچ عنوان از آب کنار مزرعه حتی هنگام تشنگی زیاد میل نکنند، یادآور شد: در صورت شست‌وشوی دست و صورت مراقب باشند که آب وارد مخاط بدن آنان نشود.

متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه علوم پزشکی مازندران ادامه داد: توصیه ما به افراد این است که در صورت مشاهده علائم و ابتلا هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کرده تا اقدامات درمانی صورت گیرد.

بابامحمودی در پاسخ به این سئوال خبرنگار فارس که آیا امکان ابتلای بیماری تب‌ شالیزار در شهرها وجود دارد، اظهار کرد: احتمال ابتلا به‌صورت مستقیم این بیماری وجود دارد، به‌ویژه کارکنان شهرداری که مبارزه با موش را در دستور کار دارند و سطح جداول آهک می‌ریزند و زباله‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، این‌ افراد می‌توانند با گازگرفتگی از سوی موش ناقل این بیماری شوند.

وی در پایان گفت: امیدواریم در سال ۹۵ شاهد ابتلای این بیماری نباشیم و شالیکاران در سلامت کامل اقدام به کشت و کار کنند.

* بیماری تب شالیزار واکسن ندارد

مدیر گروه بیماری‌های واگیر مرکز بهداشت مازندران در این‌باره در گفت‌وگو با فارس با بیان اینکه تب شالیزار، بیماری مشترک میان انسان و دام است، اظهار کرد: همه‌ساله مواردی از ابتلا به بیماری در استان شاهد هستیم.

محمدرضا پارسایی بیان کرد: علائم بیماری تب شالیزار تب، سردرد، درد استخوان، لرز و علائم گوارشی است و درصد کمی یرقان ایجاد کند که می‌تواند خطرناک باشد.

وی با اشاره به اینکه بیماری تب شالیزار واکسن ندارد، گفت: بهترین راه درمان با استفاده از داروهای آنتی‌بیوتیک است.

مدیر گروه بیماری‌های واگیر مرکز بهداشت مازندران تصریح کرد: عامل بیماری در ادرار حیوانات جوندگان اسب، گاو و موش وجود دارد و ممکن است افرادی که در شالیزار کار می‌کنند از طریق مخاط و یا پوست زخمی ویروس وارد بدن‌شان شده و مبتلا شوند.

پارسایی ادامه داد: همچنین کارگرانی که در معدن کار می‌کنند از طریق آلودگی، صیادان و افرادی که در برکه‌ها و آب‌های آزاد شنا می‌کنند در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

وی اضافه کرد: افرادی که از آب چشمه آزاد استفاده می‌کنند ممکن است عامل بیماری از طریق مخاط وارد بدن‌شان شود، به همین دلیل باید افراد از مصرف آب غیربهداشتی و شست‌وشوی میوه و سبزی و دست و شنا کردن در آب‌های آزاد خودداری کنند.

مدیر گروه بیماری‌های واگیر مرکز بهداشت مازندران افزود: افرادی که دارای زخم در پا هستند حتماً هنگام ورود به شالیزار از پوشش استفاده کرده یا پس از بهبودی وارد شالیزار شوند.

پارسایی در پایان گفت: بیماری تب شالیزار در مناطق گرم و مرطوب شایع است.

فارس

دیدگاه های این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *