میدان شهدای گمنام شهرستان نکا
تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۴/۱۷
دیر زمانی است که مجسمه و تندیس لاله که به یاد شهدای عزیز شهرما در میدانی به همین نام یعنی “لاله” وجود داشت، دیگر وجود خارجی ندارد، و با رفتن آن تندیس، خیلی از مردم شهرمان در نام نهادن و نامگذاری این میدان متحیر ماندند. از همین روی و از آنجا که در هر شهری و کشوری نام عزیزترین افراد و خدومترین آنها بر اماکن گذاشته می شود،

تا هم نام آنان بماند و هم یاد و سلوک آنان باقی بماند، جای دارد مسئولان فرهنگی شهرستان نکا، نامی زیبنده و در خور شان مردم عزیز شهرستان نکا را بر این میدان بنهند. نام های فراوانی را می توان بر این میدان، که یکی از راه های مهم و اساسی شهر نکا و منطقه توریستی هزار جریب را در خود دارد، نهاد. نام مشاهیر، بزرگان، دانشمندان، و… که همه و همه در جهت هویت بخشی به نسل آینده می باشد، تا دیگران راه و سلوک این عزیزان را در مسیر تعالی شهر و کشور بپیمایند. اما آنچه به نظر می رسد، از همه زیبنده تر و در خورتر باشد، نامی است که می تواند جایگزین مناسبی برای یاد و نماد شهدای عزیز باشد، شهدای عزیزی که لاله مظهری بود از یاد و نام این عزیزان جان برکفی که برای حفظ کشور و ناموس و وطن جان شیرین خود را تقدیم کردند. اما در بین این شهدا برخی حتی نخواستند نام آنها در جایی بماند و ثبت شود، آنها نام خود را از همه و همه پوشاندند، تا کسی آنها را با نام و هویت نشناسد، و امروز چند شهید بزرگوار، آن هم گمنام(خوشنام) مهمان ما مردم نکا شده اند،
شهدایی که معلوم نیست برای کدام منطقه و دیار هستند، اما فرزندان همین آب و خاک هستند، شهدایی که چند سالی است، فضای شهر ما را معطر کردند. از همین روی و با توجه به قرابت مکانی این میدان و مزار شهدای گمنام )خوشنام) چه خوب است که مسئولین فرهنگی شهر من نکا، نام این میدان را ” میدان شهدای گمنام” بنامند و با ساخت یک تندیس زیبا و مناسب، قدر و منزلت این شهدای عزیز را که مهمانان شهر ما هستند، حفظ کنند و بزرگی و عظمت آنها را به همه بنمایانند.
محسن جمشیدی کوهساری www.aqa.blogfa.com



























سلام
تو یه سفر به مناطق جنگی (فکه)کنار یه سیم خوار داری نشسته بودیم که تعیین کننده مرز بین ایران و عراق بود ، یه رزمنده ای هم داشت از اون دوران برای ما دانشجوها حرف میزد ، میگفت بچه ها برای این که این سیم خوار دار یک وجب بلکه یک انگشت جابه جا نشه خیلی از جونای اون روزا رفتن زیر شنی های تانک عراقی ها …
ایران و مردمانش مدیون شهدان ، نامگذاری یه میدون کمترین کاری که میشه برای فداکاریشون کرد.
(و چه زیباست نام تو را بر لب سرودن …)