چرا و چگونه درانتخابات شرکت کنیم ؟/علی اصغرعشیری مزدی/

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۳/۷

جواب این سوال خیلی ساده است ؛چون ماچه بخواهیم و چه نخواهیم ، چه شرکت بکنیم و چه شرکت نکنیم ، چه متعهد باشیم و چه نباشیم ، کسانی به اسم شورای شهرانتخاب خواهند شد؛ شواری شهری که با توجه به میزان اختیارات و قدرتی که قانون به او می دهد ،می تواند گامهای کاربردی و مهمی در جهت رشد و توسعه شاخصهای شهرو شهر نشینی بردارد؛ به عبارتی شوراهای اسلامی شهر می توانند پاشنه آشیل و کانون تغییر و تحولات عمده شهری باشند . اگر مردم در ارتباط مستمر با شواری شهر (که نماینده مستقیم و بی واسطه آنهاست ) بوده و همواره انتقادات ، دیدگاه ها و پیشنهادات آنها به طرف شورای شهر جاری و ساری باشد آنوقت شاهد یک نهاد بسیار تأثیر گذار و بالنده مردمی به نام شواری شهر خواهیم بود که از آبشخور شبکه ها و کانالهای ارتباطی مستمر مردم با هم تغذیه می شود . بازتاب دیدگاه ها ، انتقادات و آراء و نظر مردم در شورای شهر تنها سوخت موتور محرکه این نهاد مردمی است که باید مداوم و لاینقطع باشد. در غیر این صورت چنانچه مردم به این نماینده خود در شهر و شهرداری بی تفاوت باشند و فکر کنند که وظیفه آنها تنها شرکت در انتخابات و رأی بعضاً نسنجیده به فلان کاندیدا است؛ و بعد آن تا ۴ سال سراغی ازاین نماینده خود نگیرند ، نمی توان انتظاری بیشترازآنچه که تاکنون شاهد آن بوده ایم باشند.
بعضی وقتها ما آدمها برای خرید یک جفت کفش ، یک پیراهن یا هر وسیله ی دیگری چه وقتها که نمی گذاریم ، چه وسواس و حساسیت ها که از خود نشان نمی دهیم ، و ممکنه چندین روز رو برای این خریدها وقت تلف کنیم . آن وقت بیایید این مسائل روزمره شخصی و بعضاً کم اهمیت رو با مسأله مهم و جمعی چون انتخابات و رفتار انتخاباتی مقایسه کنیم که چی به سر این فراورده های جامعه مدنی و انسان جدید آمده.
فلان کاندیدا به فکر اینه که در روز رأی گیری چندین دستگاه اتوبوس و مینی بوس کرایه کند تا از زادگاهش یا روستا ها و شهرهای همجوار کسانی را به محل اخذ رأی در شهر خودش بیاره بلکه پیروز انتخابات باشه!!! همچنان که در دورهای قبل به کرات این اتفاق افتاده است
بعضی نامزدها خود را عامل رستگاری مردم می دانند!!!
بعضی نامزدها قران بدست ، این خانه و آن خانه مردم را قسم می هند که به آنها رأی بدهند !!!
بسیاری از مردم هیچ احترامی برای رأی خود قائل نیستند و همچون یک رفع تکلیف به آن می نگرند لذا برایشان چندان فرقی نمی کند چه کسی رأی می آورد ، برخلاف آن حساسیت ها و وسواس ها برای خریدهای روزمره که ذکر آن رفت ، در اینجا حتی حاضر نیستند پرس و جو کنند یا پیگر این مهم باشند که چه کسانی با چه مشخصات و شعارهایی وارد صحنه انتخابات شده اند.
ما انتخاب می کنیم اما با نحوه ی رفتار و عمل در انتخابات و اصلاً فضای دموکراتیک بیگانه و ناآشناییم و همچنان انتخاب ما سنتی ، بدون فکر و تعقل و سنجش درست ، احساسی ، لحظه ای و بی تعهدانه است و این دور باطلی است که ضد هر گونه رشد و پیشرفت و توسعه خواهد بود .
فرهنگ دموکراتیک در انتخابات این است که ما جدای ازهر گونه فامیل بازی ، قبلیه و طایفه گرایی رفتار کنیم. منافع و مصالح شهر و مردم را بر منافع و مصالح شخصی خود ترجیج دهیم ، با یک امر عمومی و جمعی بازی نکنیم و آنرا تا یک مسأله شخصی تقلیل ندهیم.
رفتار دموکراتیک این است که ما تنها میزان دانش و تخصص ، اخلاق و تعهد ، شور ونشاط خدمت، پیشینه خوب و رضایت بخش یک کاندیدا برای انتخاب او ملاک انتخابمان باشد و لاغیر. پس بیایید به رأی خود احترام بگذاریم ، متعهد باشیم و با تعقل و چشم اندازی علمی به آینده بنگریم و فرهنگ انتخابات را به گونه ای دیگر تمرین کنیم. این تنها راه و مسیر رو به رشد و ترقی شاخصهای زندگی اجتماعی انسانها در شهر ها و توسعه از پایین است.
به امید روزی که با انتخابات، این فرزند دموکراسی، با اندازه شأن و منزلت آن برخورد کنیم.