شهر خوب ، شهروند خوب به قلم محمد جواد مبینی

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۲/۲۸

شهر وندي ، مقوله اي بنيادين در چگونگي کسب حقوق انساني است ، به همين دليل از هنگامي که بحث آزادي و دموکراسي در يونان باستان مطرح شد تا به امروز ، شهروندي به عنوان پيش شرط ۲ مفهوم ياد شده مورد بحث و تحليل قرار گرفت.
با اين وجود در عصر جديد ، به خاطر تاکيد بيشتر بر حقوق انساني و لزوم شکل گيري نظام هاي سياسي مبتني بر آن ، شهروندي به عنوان مفهومي اساسي در جامعه شناسي ، فلسفه ، انسان شناسي و روانشناسي به بحث گذاشته شد و ابعاد تازه اي يافت.
***شهر توليد کننده فرهنگ
شهر توليد کننده فرهنگ است چون محيط شهري شيوه هاي خاصي از زيستن ، کار کردن ، رابطه برقرار کردن و مصرف کردن را بر ساکنانش عرضه مي کند. کسي که در شهر زندگي مي کند و احساس انضمام اجتماعي در آن دارد ، شهر را خانه خود مي داند و به آن احساس تعلق دارد، بر همين اساس ، حقوق شهروندي در مهندسي اجتماعي نظام شهري نقش دارد.
در بخش تامين نيازهاي کالبدي شهري نيز حقوق شهروندي مقوله اي مي شود که مطالبات و نيازهاي هجتماعي در شهر را سازمان دهي مي کند.
از سوي ديگر در مقوله حقوق شهروندي ، بعد آرماني و تامين نيازهاي معنوي و اخلاقي آدم ها نيز مطرح مي شود تا بدين وسيله محيطي آرام بخش در عين حفظ کراکت انساني ، براي شهروندان فراهم شود، از اين رو جامعه شناسي شهري پاسخ دهي به پرسش هايي را وظيفه خود مي داند که برخي از آنها چنين هستند : عناصر بنيادي سازمان شهر کدامند و اين عناصر چگونه تحت تاثير رفتار کنشگران تغيير مي کنند ؟ شهرها را چگونه مي توان اداره کرد به گونه اي که هم منافع جمعي و هم در عين حال منافع فردي ساکنانش توامان تامين مي شود ؟
محمد جواد مبيني – کارشناس عمران