مناسب سازي فضاهاي ورزشي به قلم مهندس محمدی

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۲/۱۴

مناسب سازي فضاهاي ورزشي

امروزه با افزايش جمعيت در شهرها وجود فضاهايي براي پر كردن ايام فراغت به ويژه براي كودكان و نوجوانان و حتي كهنسالان ، اهميت بسياري يافته است. در ايجاد يا متناسب كردن فضاهاي ورزشي با رويكردهاي مختلفي مي توان اظهار نظر نمود.

در رويكرد هايي مانند :

۱)رويكرد كاركرد گرايانه به تناسب فضاهاي ورزشي (مبتني بر ويژگي هاي مصرف كننده) اشاره مي شود

۲)رويكرد ساختار گرايانه به تناسب فضاهاي ورزشي (مبتني بر نظر مشاركت كنندگان و يا مبتني بر نظر حمايت كنندگان) اشاره دارد.

در گذشته استفاده نابجا و نامناسب از فضاهاي خالي شهر و تبديل آن به فضاهاي ورزشي ناكارآمد، چيزي جز كج رفتاري و نااميدي در امر ورزش به ارمغان نياورده بود.

توجه لازم به مخاطبين اين فعاليت هاي پر جاذبه و فراگير كه مي تواند:
۱) هم اوقات فراغت و تخليه انرژي كودكان و نوجوانان را با هزينه اي بسيار نازل انجام دهد
۲) هم به دليل افزايش سلامتي هزينه هاي بهداشتي را كاهش دهد
از ضرورت هاي جوامع شهري به شمار مي رود.
طراحي و مناسب سازي
طراحي فضاهاي ورزشي بايد بر اساس نمونه ها و مقياس و اندازه فعاليت هاي ورزشي مخاطبين تعيين گردد تا بتواند با فضاهاي هم جوار خود سازگاري يابد. همچنين، لازم است بين شوراهاي محلي و طراحان شهري اين فضاها، هماهنگي هاي لازم انجام شود تا به نيازهاي محلي اينگونه فضاها نيز پاسخ داده شود. مي توان گفت كه بيشترين متقاضيان ورزش و بازي، كودكان و نوجوانان هستند. همچنين به جرات مي توان گفت مناسب ترين فضاهاي ورزشي محلي، هم جوار و يا در قرب مدارس واقع شده اند. بنابراين اين فضا با نام «فضاي ورزش – مدرسه» نامگذاری می شود.
طراحي كالبدي
اين فضاها بايد طوري طراحي شوند تا ارتباط عمودي بين كلوپ هاي ورزشي و نيازمخاطبين را به خوبي برآورده سازند. به عبارت ديگر ، پلي براي ورود نو ورزشكاران به كلوپ هاي ورزشي باشند. همچنين قابليت استفاده چند منظوره در صورت وقوع حوادث را داشته باشند. ثانياً، ارتباط اين قضاها با مدارس باعث مي شود كه قابليت مراقبت توسط مربيان مدارس افزايش يابد.
فرم و مقياس
توجه به فضاي فعاليت در سطوح اوليه ورزشي به ويژه جداسازي محيط هاي فعاليت و ايجاد اتاق ها و تسهيلات مانند اتاق تعويض لباس، دستشويي ها و نيز فضاهاي اطلاع رساني مانند اتاق مديريت و بردها و همچنين توجه به سن و محدوديت هاي سني و انتخاب نوع ورزش از اساسي ترين موارد قابل توجه است كه طراحان بايد آن را در طراحي لحاظ نمايند.
در خاتمه فضاي ورزشي مدرسه با توجه به كمبود فضاهاي ورزشي مدارس و نيز انعطاف پذيري آن مي تواند به يك مركز فرهنگي – تفريحي محلي تبديل گردد و فاصله بين خانواده ها و مدارس را به هم نزديك تر نمايد.
مهندس ابوالقاسم محمدی ( رئیس کانون مهندسین نکا )
به نقل ازنکانیوز