هشت نکته ساده که میتواندجان ما و سایرین را در رانندگی از خطرات حفظ کند/ستوان ابراهیمی

تاریخ انتشار خبر : ۹۷/۰۴/۴

هشت نکته ساده که میتواند جان ما و سایرین را در رانندگی از خطرات حفظ کند.

لطفا با کمی تامل و حوصله مطالعه فرمایید

۱ – اساساً به خودرو اعتماد نکنیم، حتی اگر سوار بهترین خودرو هستیم.
مگر ماهیت خودرو چیست: «تکه‌های آهن که روی چهار تکه لاستیک پُر باد، قرار گرفته‌اند». این ماهیت هرگز قابل اعتماد نیست؛ آنقدر غیرقابل اعتماد که تاکنون بسیاری از سرنشینانش را کشته است؛ کمی به این موضوع فکر کنیم.
غیر قابل اعتمادترین بخش خودرو هم، «ترمز» آن است که در سرعتهای بالای ۹۰، کارایی آن به شدت پایین می‌آید به طوری که طبق بررسی‌ها، بسته به نوع خودرو و وضعیت جاده، تا ۶۶ متر بعد از ترمز گرفتن، خودرو همچنان حرکت میکند.

۲ – با احتیاط و طمأنینه رانندگی کردن، نشانه انسانهای متشخص است. جمله «من فلان جاده را در زمان اندکی پیمودم» نه هنر است و نه نشانه دست فرمان خوب؛ بلکه میتواند نشانه بی‌توجهی به جان خود و دیگران باشد؛ یک بی خردی به تمام معنا.
در سفر، خود مسیر نیز جزء سفر است و نه فقط مقصد؛ با سرعتی کمتر از سرعت مجاز برانیم.

۳ – خط ممتد وسط جاده را کارشناسان راه که تخصصشان این است، بعد از بررسی‌های فنی در برخی نقاط جاده ترسیم کرده‌اند و معنایش این است که به دلیل «پیچ یا سربالایی جاده»، دید شما محدود است و هر لحظه ممکن است خودرویی از روبرو ظاهر شود و قبل از هر واکنشی تصادف رخ به رخ اتفاق بیفتد؛ از خط ممتد عبور نکنیم و سبقت غیرمجاز نگیریم.

۴ – موقع خواب آلودگی رانندگی نکنیم؛ خواب از همه ما قوی‌تر است و شگردش این است که در یک لحظه که فکرش را نمی‌کنیم،غافلگیرمان می‌کند.کمی استراحت در جای امنی در کنار جاده، بهترین حریف خواب آلودگی است.
وظیفه حیاتی سرنشینان نیز مراقبت از راننده است که خوابش نبرد؛ لااقل یک نفر باید علاوه بر راننده در داخل خودرو بیدار باشد.

۵ – بدترین کار، کورس گذاشتن و کل کل کردن در جاده است.
بگذاریم از ما سبقت بگیرند و بروند، جاده که ملک شخصی ما نیست؛ راحت باشیم و بخندیم.

۶ – به محدوده ۳۰ کیلومتری شهرها که می‌رسیم، یادمان باشد که بسیاری از تصادفات در این محدوده رخ داده است؛ در محدوده شهرها با دقت و وسواس بیشتری برانیم.

۷ – بسیاری از تصادفات بر اثر بگومگوهای خانوادگی در داخل خودرو صورت گرفته است؛ حفظ آرامش راننده وظیفه حیاتی سرنشینان است.

۸ – کمربندی ایمنی تا کنون جان هزاران نفر را نجات داده است.
حتماً به سرنشینان صندلی عقب هم توصیه کنیم، کمربندهای ایمنی را ببندند؛ آنها هم بعد از تصادف حق زندگی دارند.

یادمان باشد که حادثه فقط برای دیگران نیست؛ احتیاط نکنیم، بی‌هیچ تعارفی سراغ ما هم می‌آید.

ستوانیکم مرتضی ابراهیمی.کارشناس اداره آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهور استان مازندران