عرفه را می توان مقدمه ای برای عید قربان دانست

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۷/۲۴

عرفه به معنای شناختن است، اما متعلق این شناخت خدای متعال است. شناخت خدا به عظمت و بزرگی، شناخت خدا به خالقیت و جابریت، شناخت خدا به تمام اوصاف و صفاتش، آن چنان که ابا عبدالله الحسین(ع) در دعای پرمغز و ژرف عرفه خدا را ندا می دهد. البته باید گفت، معرفت، دانایی صرف نیست، چون که ما اگر بدانیم که خدای متعال واجد این صفات است، اما آن را در زندگی خود پیاده نکنیم، معرفت نداریم، هرچند شاید علم داشته باشیم. به عنوان نمونه ما می دانیم که خدا ناظر بر اعمال و رفتار ماست، اما به حاضر و ناظر بودن وی اهمیتی ندهیم، این معرفت نیست. پیرو معرفت عمل نیز هست، و اگر عملی نباشد، آن معرفت ما معرفت حقیقی نیست، بلکه علم و دانایی صرف است، که این مزیت نیست، چون خیلی ها حتی برخی از انسان های دیگر هم هستند که علم خداشناسی آنان از ما بیشتر و بهتر خواهد بود. حال اگر برای کسی معرفتی که متضمن عمل است حاصل شد، می تواند به مقام دوم یعنی قربان راه یابد، قربان از ماده قرب به معنای نزدیکی است. وقتی انسان به خدا معرفت پیدا کرد، هرچند معرفت خدای متعال برای انسان ممکن نیست، چون خدای متعال نامحدود است و انسان محدود، و هرگز خدای نامحدود در ظرف ذهن و روح محدود انسانی نمی گنجد. اما هر کس به اندازه ظرف روح خود می تواند معرفت حاصل کند، و شاید همین مراد از حدیث”من عرف نفسه فقدعرف ربه” باشد. اما به هر روی ان زمان که معرفت برای انسان حاصل شد، انسان می تواند گام در مرحله قرب الهی نهد، و به خدای متعال نزدیک شود و به مقصود و منظور از خلقت دست یابد.
http://aqa.blogfa.com/ محسن جمشیدی کوهساری