جَوگیر نشوید/به قلم عمران حامی

به سنوات سال‌های گذشته بعد از تحویل سال، مقام معظم رهبری در پیامی ضمن تبریک سال جدید سال جاری را به نام سال «حمایت از کالای ایرانی» نام‌گذاری نمودند.
پیامی که سیگنال‌های آن به‌مانند همیشه توسط دولتمردان به‌صورت ناصحیح و اشتباه دریافت شد.
در همان ساعات اولیه اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور در پیامی اعلام نمود که هیچ دستگاه دولتی حق ندارد از محل بودجه دولتی کالاهای مشابه خارجی را استفاده نماید و به‌زودی این قانون به‌صورت مصوبه‌ای دولتی ابلاغ خواهد شد.
عدم دریافت صحیح پیام رهبری از سوی دولتمردان نشان می‌دهد که هنوز هم آنان به دنبال اقدامات و حرکات نخ‌نما و نمایشی هستند و با انجام چنین واکنش‌هایی در قبال پیام رهبری می‌خواهند ارادت و تبعیت خود را از ایشان به نمایش بگذارند بدون توجه به این مسئله که حنای این‌گونه حرکات نمایشی دیگر برای مردم رنگ و بویی ندارد.
اتفاقاتی که کشور را در ماه‌های پایانی سال گذشته درگیر خود کرد زنگ خطری برای مسئولین و متولیان امور بود و نشان داد که وضعیت اقتصادی و معیشتی بیش از هر زمان دیگری به مردم فشار آورده و آنان منتظر اقداماتی عاجل و کارآمد ‌هستند تا روزنه امیدی برای فردایشان باز شود.
متأسفانه هنوز آقایان به این نتیجه نرسیده‌اند که با تصویب قانون و ابلاغ بخشنامه‌های رنگارنگ مشکلات کشور مرتفع نخواهد شد که اگر چنین می‌شد امروز شاهد مدینه‌ی فاضله‌ای در کشور بودیم.
تصمیم گیران و تصمیم سازان باید واقع بینانه تر با مسائل کشور به‌خصوص «حمایت از کالای داخلی» که شعار انتخاباتی تمامی روسای جمهور تاکنون بوده روبرو شوند ولی متأسفانه طوری با این شعار برخورد می‌شود که انگار حرف تازه‌ای از زبان رهبری بیان‌شده و تاکنون این موضوع مغفول مانده و کسی به اهمیت این موضوع پی نبرده بود.
بزرگوارانی که تصمیم به تصویب قانون و ابلاغ بخشنامه و آیین‌نامه می‌گیرند باید بدانند تا خودشان عامل به قوانین نباشند و حرف و عملشان باهم مطابقت نداشته باشد هیچ اتفاقی در کشور نخواهد افتاد، آنان باید شجاعانه با واقعیاتی که در کشور وجود دارد روبرو شوند و ازاین‌گونه اظهارنظرهای احساسی پرهیز نمایند.
اگر به فرض محال اراده‌ای از سوی مسئولین جهت اجرایی شدن شعار سال وجود داشته باشد باید کلی‌گویی را کنار گذاشته و اقدام به بومی‌سازی این شعار در استان‌های مختلف کنند.
برای مثال در استان‌های شمالی کشور سه محصول استراتژیک برنج، مرکبات و چای تولید می‌شود و اراضی این منطقه از کشور این قابلیت را دارد که با مدیریت صحیح و برنامه‌ریزی مدون و زمان‌بندی‌شده کشور را از واردات این محصولات بی‌نیاز سازد ولی متأسفانه واردات قانونی و غیرقانونی این محصولات موجب نابودی و تغییر کاربری زمین‌های زراعی گردیده ولی تاکنون هیچ اقدامی در خصوص مرتفع نمودن این مشکل صورت نپذیرفته است.
آیا الزام تمامی ادارات کشور به استفاده از چای داخلی کار دشواری است و نیازمند فراهم نمودن سازوکار پیچیده‌ای است.
آیا جلوگیری از واردات بی‌رویه برنج توسط افراد و شرکت‌های معلوم‌الحال که توانسته‌اند در لوای قانون ضربه مهلکی به تولید داخلی بزنند کار نشدنی است.
آیا خرید تضمینی مرکبات تولیدی استان باقیمت مناسب از باغداران و تأمین نیاز سالانه کشور توسط دولت کار غیرممکنی است.
این نظرات خام با نشست‌های تخصصی با حضور کارشناسان می‌تواند جنبه عملی به خود بگیرد اما همان‌گونه که در ابتدای این سرمقاله تقدیم شد اراده‌ای در این خصوص دیده نمی‌شود.
بهر حال باید بپذیریم که در طی گذشت ۴۰ سال از انقلاب هیچ اقدام عملی در این راستا صورت نگرفته است ولی امیدواریم در سال جاری حداقل به احترام نام‌گذاری مقام معظم رهبری توجه ویژه‌ای به این موضوع شود.

دیدگاه های این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *