آئین” عید گردش” با قدمت یکصد ساله درسفیدکوه نکا

خانه تکانی و شستشوی لباس ها و لحاف ، نو و زیبا کردن نمای خانه های قدیمی با گل مالی و حاشیه گیری و غبارروبی که خانه ها همه چیز از نو شدن ازشکفتن و ازتغییر و بهاری  خبر میدهد نوید نوروز  و آغاز سال  نو

آئین  ” عیدگردش ”  از پدران و نیاکان گذشته  به ارث رسیده است  حاضران این دیار  آن  را به بیش ازیکصد سال اعلام   می گویند  که  سینه به سینه نسل به  نسل تا به امروز   البته پر شور از گذشته  با هدف   رفع کدروت ها دید و بازدید و  احیا سنت حسنه  صله  رحم به  بهانه  آغاز سال نوع  به اجرا در می آورند.

پیش از این روز؛پختن نان محلی معروف به (خشکه نون) با ترکیبی از آرد ، ماست ، تخم مرغ ، شیر محلی و روغن حیوانی و افزودنیهای دیگر و همچنین پخت سمنو و انواع شیرینیها مثل جریز ، حلوا ، کیک و … که برای رونق و زیبایی سفره عید انجام میشود.
فرزندان خانواده از اقصی نقاط کشور جهت ادای احترام به والدین و بر پا داشتن آیین نوروز به روستا بر می گردند.
غروب آخرین روز سال معروف به عرفهی سال نو اهالی محل به یاد گذشتگان و عزیزان خود طعامی را که غالباً فسنجون می باشد طبخ نموده و به منازل همسایگان و اهالی می برند.
بر اساس سنت کهن ما ایرانیان، اهالی روستا در هنگام غروب خورشید ، مشعل هایی در چند نقطه از حیاط منازل روشن می کنند.

بر اساس رسم قدیمی ، ابتدا کلیه اهالی محل به دیدار خانواده هایی که عزیزی را در سال قبل از دست داده اند می روند و ضمن گفتن تبریک سال نو و آرزوی رحمت و مغفرت برای تازه گذشته ،از خانواده های داغدار میخواهند تا لباس نوروزی را جایگزین رخت عزا نمایند .

سپس به دیدار ریش سفید یا کهن سال ترین فرد محل رفته و بر اساس توافق از بالا یا پایین محل دیدار جمعی و خانه به خانه آغاز و صله رحم که از سفارشات دین مبین اسلام هست را به خوبی به جا می آورند.

از نکات بسیار جالب توجه ، بزرگان و ریش سفیدان محل به بیان خاطرات شیرین قدیم می پردازند و موجی از شور و نشاط ایجاد می شود.

در منزل هر یک از اهالی محل ضمن بازگویی خاطرهای شیرین از صاحب خانه، میزبان به هریک از مهمانان یک عدد تخم مرغ محلی و عموماً رنگ شده عیدی می دهد.

جوانان محل به رسم به جامانده، به بازی « مرغانه جنگی» یا جنگ تخم مرغ با شور مضاعفی می پردازند که تبحر و مهارت افراد صاحب تجربه ، عایدی بیشتری را نصیب آنان می کند.

با پادرمیانی ریش سفیدان و بزرگان روستا چنانچه کدورتی بین برخی از اهالی محل باشد در روز عید به صلح و صفا می انجامد.

پس از دید و بازدید به زیارت اهل قبور و آرامگاه محل رفته و با اهدای حمد و سوره یاد و خاطرشان را گرامی می دارند.

در پایان به مسجد محل رفته و نماز جماعت بر پا نموده و با صرف ناهار یک روز به یاد ماندنی خلق کرده و سالی پر از نشاط را آغاز می نمایند.

بی شک حفظ آداب و رسوم و آیین نیاکان ما و انتقال آن به نسل های بعدی از وظایف همهی ما بوده و گرامی داشت میراث معنوی این مرز و بوم جانمایه حفظ فرهنگ و خرده فرهنگ غنی ایرانی – اسلامی است.

روستای سفیدکوه در منطقه ییلاقی و خوش آب و هوای هزار جریب در کیلومتر ۶۰ شهر نکا واقع شده است.

عکس سیده رقیه حسینی درویشانی

دیدگاه های این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *