“خواب سنگین رسانه‌ها” ۱۴ اسفند ۱۳۴۵مصدق دق‌مرگ شد/ نوری

مصدق از دوران جوانی هر جا که بوی فساد می‌آمد با آن مبارزه می‌کرد و اگر نمی توانست از آن کناره گیری می‌کرد.
-طی ۲۹ ماه نخست وزیری‌اش حقوق نگرفت.
-به علت رعایت قانون و فساد ناپذیری، حتی نزدیکترین اقوامش از گزند تیغ عدالت او در امان نبودند.
-در مجلس رضاشاهی حاضر به سوگند وفاداری به وی نشد و او را غاصب می‌دانست.
-جایی که در مجلس موسسان، کاشانی و حائری‌زاده به سلطنت پهلوی رای داده بودند، به آن رای نداد.
– زمانی که پس از کودتا به زندان افتاد، شاه منتظر تقاضای عفو وی بود، ترجیح داد در زندان بماند اما از حکومت کودتا چیزی نخواهد.
-چهل سال از دوران پهلوی را در جو ارعاب و زندان و نقشه‌های ترور متوالی گذراند، ولی ذره‌ای از معرفت و صداقت منحرف نشد.
-در صبح کودتا «درود بر مصدق» شنیده شد، اما عصر«مرگ بر مصدق»
-نهضت ملی کردن نفت را با کودتا کوفت مصدق کردند و او پس از سه سال زندان، ۱۰ سال در حصر ماند تا دق مرگ شد.
-جمال عبدالناصر در جریان ملی کردن کانال سوئز، دنبال بریدن دُم شیر انگلیس بود، اما متوجه شد که کس دیگری قبلاً د‌ُم این شیر را بریده است.
با کنجکاوی ورقی به تاریخ زد تا رسید به همین مصدق فراموش شده خودمان. ناصر نام خیابان اصیلی از قاهره را “مصدق” گذاشت.
-به اصلاح طلب‌های شورای‌شهر بگویید، اگر معرفت دارید، نام کوچه‌ای از اطراف تهران را به نام «مصدق» مزین بفرمایند.
-به رسانه ملی هم بفرمایید، با مردان راستین این دیار مدارا کنید؛
خاموشی حق این مرد نیست.

رسم روزگار همیشه این‌طور نخواهد ماند.
گرد آورنده :رمضان نوری تیرتاشی

دیدگاه های این مطلب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *