قيود و شروط نرمش قهرمانانه

تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۷/۱۵

آنچه رهبر انقلاب به عنوان ديپلماسي و سياست خارجي و داخلي انقلاب اسلامي ايران تحت عنوان “نرمش قهرمانانه” بيان داشتند، داراي زوايا و نکات زيادي است، که پرداختن هر چه بيشتر به آن و تامل در آن ما را در فهم بهتر اين واژگان ياري رسان است. آنچه در اين مطلب مي توان بيان کرد، دقت در قيودي است که “نرمش قهرمانانه” را مقيد مي کند. به ديگر سخن وقتي رهبرانقلاب مي فرمايند، نرمش قهرمانانه اين نرمش مطلق نيست، و سواي اينکه قهرمانانه است چند شرط و قيد مهم و اساسي ديگر را نيز دارا است. ايشان مي فرمايند: “ما مخالف با حركتهاى صحيح و منطقى ديپلماسى هم نيستيم؛ چه در عالم ديپلماسى ، چه در عالم سياستهاى داخلى. بنده معتقد به همان چيزى هستم كه سالها پيش اسم‌گذارى شد «نرمش قهرمانانه»؛ نرمش در يك جاهايى بسيار لازم است، بسيار خوب است؛ عيبى ندارد، اما اين كشتى‌گيرى كه دارد با حريف خودش كشتى ميگيرد و يك جاهايى به دليل فنّى نرمشى نشان ميدهد، فراموش نكند كه طرفش كيست؛ فراموش نكند كه مشغول چه كارى است؛ اين شرط اصلى است؛ بفهمند كه دارند چه‌كار ميكنند، بدانند كه با چه كسى مواجهند، با چه كسى طرفند، آماج حمله‌ى طرف آنها كجاى مسئله است؛ اين را توجّه داشته باشند.”(۲۶/۶/۱۳۹۲) ايشان در اين بخش از سخنان خود چند قيد و شرط اصلي را براي نرمش قهرمانانه بيان مي دارند: ۱- “فراموش نكند كه طرفش كيست”: توجه و آگاهي و علم کامل و صحيح از طرف مقابل ما را در مواجه هر چه بهتر و بيشتر با وي نيرومندتر و کارآمدتر مي کند. يعني وقتي ما طرفمان و ميزان حب و بغضش را نسبت به خود بدانيم، بهتر مي توانيم تصميم گيري و تصميم سازي کنيم. شناخت و درک صحيح داشتن از طرف مقابل و فراموش نکردن اين مطلب ما را در اتخاذ تصميم گيري هاي منطقي و عاقلانه ياري رسان است. اما در مقابل اگر علم کافي به طرفمان نداشته يا اعمال او را چه اعمال خوب و چه اعمال بد او را فراموش کنيم، يقينا مسير اشتباهي را در پيش گرفته ايم. مثلا ما در مواجهه با دولت آمريکا هرگز نبايد، تحريم ها، کودتاها، حمايت ها از گروههاي تروريستي، حمله طبس، حمله به ناوها و اسکله هاي نفتي، چپاول و استعمار، ساقط کردن هواپيماي مسافربري و هزاران جنايت عليه مردم ايران را فراموش کنيم. به ديگر سخن ما بايستي هميشه از آمريکا براي اين همه جنات طلبکار باشيم، و در هر مجمع و ارگاني اينها را بيان داشته تا به حق، دست برتر باشيم، نه اينکه ذليلانه و خفيفانه و با فراموش کردن همه اين جنايات دست به زير بوده و همه را به دست فراموشي بسپريم، کما اينکه در طول اين سي و چند سال از انقلاب اسلامي با درايت امام راحل و مقام معظم رهبري، ما هميشه از دولت آمريکا بابت اين همه جنايت طلبکار بوده ايم. ۲- “فراموش نكند كه مشغول چه كارى است”: رهبري در ادامه سخنانشان در تبيين بهتر اين سخن مي فرمايند:”بفهمند كه دارند چه‌كار ميكنند”. يعني ديپلمات ها و تصميم سازهايي که عنان کار در دستشان است با چشمان باز همه مسائل را رصد کنند و وقتي بر سر ميزي مي نشينند، بدانند که طرف يا طرف هاي مقابل آنان کيانند و نيز بدانند بر سر چه دارند مذاکره مي کنند، و صرفا مذاکره نکنند براي مذاکره. ۳- “آماج حمله‌ى طرف آنها كجاى مسئله است”: نکته و شرط ديگري را که رهبر انقلاب ذکر مي کنند، توجه و تنبه به تشخيص نقطه اي است که دشمن به ان حمله مي کند. گاهي دشمن هدفش حمله به ريشه انقلاب است، هدفش نابودي اصل انقلاب است، اگرچه در ظاهر و با لفاظي برنامه هسته اي و حقوق بشر و … را بهانه مي کند، اما هدفي جز بر اندازي و از بين بردن اصل نظام و انقلاب ندارد. از اين روي مسئولين امر بايستي با چشمان باز و بصيرت بدانند و بفهمند که در مقابل چه کسي نرمش قهرمانانه دارند، و مشغول چه کاري هستند و اسير لفاظي ها و زبان بازي هاي دشمنان نشوند، و با درايت و کارداني و با توجه به اصولي را که امام راحل آن ها را بنيان نهاد و مقام معظم رهبري آن ها را پر و بال داد در مسير حقيقي پيش روند. مخسن جمشيدي کوهساري http://aqa.blogfa.com/