تفاوت “نرمش قهرمانانه” و “چرخش ذلیلانه”
تاریخ انتشار خبر : ۹۲/۰۷/۱۰
رهبر معظم انقلاب در سخنرانی چند وقت پیش خود واژه “نرمش قهرمانانه” را بکار بردند، واژه ای که ترسیم کننده سیاست خارجی و داخلی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. واژه ای را که در این مقاله نمی توان به علت بکارگیری آن اشاره نمود، که آیا بازهم دوستان اصرار بر این امر داشتند یا مسایل دیگری در بین بود. به هر روی “نرمش قهرمانانه” از دو کلمه “نرمش” و ” قهرمانانه” تشکیل شده است. که هر یک از این واژه ها در کنار دیگری بار مفهومی خاص خود را پیدا خواهد کرد، که البته این مفهوم نیز مبتنی بر سه اصل “عزت، حکمت، مصلحت” می باشد و با این واژه ها معنی و رنگ می یابد. اما باید به یاد داشته باشیم و همیشه به این نکته التفات کنیم که “نرمش قهرمانانه” با ” چرخش ذلیلانه” متفاوت است. در “نرمش قهرمانانه” ما از اصول اساسی و غیر قابل تغییر نظام دست بر نمی داریم، چون دست برداری از اصول نظام همان بار معنایی چرخش را پیدا می کند. آنچه ما در نرمش انجام می دهیم، جلوگیری از “تندی های بی وجه” است، ما در نرمش بر اصول خود می ایستیم و برای گرفتن حقوق خود به هیچ وجه دست از اصول نخواهیم کشید. اما “قهرمانانه” بودن را می توان در مقابل “ذلیلانه” بودن دانست، به این نحو که به جای موضع انفعالی در مقابل دشمن با موضع منفعلانه با آنان برخورد کنیم، و با غفلت از آرمان ها و اصول انقلاب و عدم تشخیص دشمن، و یا ترس و ارعاب از دشمن، برخورد “ذلیلانه” با دشمن داشته باشیم. به هروی بهترین تعریفی را که می توان برای “نرمش قهرمانانه” برشمرد “حرکت صحیح و منطقی دیپلماسی با حفظ اصول اساسی انقلاب اسلامی است ” همان مطلبی که رهبر انقلاب در جمع پاسدران بیان فرمودند: ” ما مخالف با حركتهاى صحيح و منطقى ديپلماسى هم نيستيم؛ چه در عالم ديپلماسى ، چه در عالم سياستهاى داخلى. بنده معتقد به همان چيزى هستم كه سالها پيش اسمگذارى شد «نرمش قهرمانانه»؛ نرمش در يك جاهايى بسيار لازم است، بسيار خوب است؛ عيبى ندارد، اما اين كشتىگيرى كه دارد با حريف خودش كشتى ميگيرد و يك جاهايى به دليل فنّى نرمشى نشان ميدهد، فراموش نكند كه طرفش كيست؛ فراموش نكند كه مشغول چه كارى است؛ اين شرط اصلى است؛ بفهمند كه دارند چهكار ميكنند، بدانند كه با چه كسى مواجهند، با چه كسى طرفند، آماج حملهى طرف آنها كجاى مسئله است؛ اين را توجّه داشته باشند.” (۲۶/۶/۱۳۹۲) حال بایستی حرکت و منش دولت تدبیر را در ترازوی “نرمش قهرمانانه” سنجید و دید که ایا آنها خود را با این میزان یکی کردند، یا اینکه خدای ناکرده از آن طرف بام افتادند و در ورطه “چرخش ذلیلانه” غوطه ور شدند. که بهترین ملاک و معیار این سنجش نیز خود مردم هستند، که بهتر از هر کسی این را تشخیص داده و می دهند.
محسن جمشیدی


























