چه کسی نمره ی انضباط مدیریتی صفر یا بیست می خواهد؟؟؟اسماعیلی ارمی

تاریخ انتشار خبر : ۹۶/۰۱/۲۰

ﺳﺎل ﻫﺎ ﭘﻴﺶ، آن زﻣﺎن ﻛﻪ همه ما ﺷﺎﮔﺮد ﻣﺪرﺳﻪ ﺑﻮدم، درهرﺳﺎﻋﺖ قبل از آمدن معلم،مبصر کلاس تخته سبز کلاس را به دو قسمت تقسیم می کرد و بالای هر طرف آن می نوشت:«ﺧﻮب ﻫﺎ» و ﻃﺮف دﻳﮕﺮ آن ﻣﻲﻧﻮﺷﺖ: « ﺑﺪﻫﺎ»

ﺑﻌﺪ از ﻧﻮﺷﺘﻦ اﻳﻦ دو ﺳﺮﻓﺼﻞ، ﻛﺎر ﻣﺒﺼﺮ اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ شاگردان کلاس ﺑﺪوزد و با چرخاندن چشم تیزبین خود «ﺧﻮب ها» را از «ﺑﺪها» ﺗﻤﻴﺰ دﻫﺪ و دو ﺳﺘﻮنِ روي ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻴﺎه را ﭘﺮ ﻛﻨﺪ. ﺗﻤﻴﺰدادن «ﺧﻮبﻫﺎ» از «ﺑﺪﻫﺎ» ﻛﺎر آﺳﺎﻧﻲ ﺑﻮد:
ﻫﺮﻛﺲ دﻫﺎن ﻣﻲﮔﺸﻮد و ﺣﺮف ﻣﻲزد «ﺑﺪ» ﺑﻮد و ﻫﺮﻛﺲ دﻫﺎن ﻣﻲﺑﺴﺖ و ﺧﺎﻣﻮش ﺑﻮد «ﺧﻮب» ﺑﻮد، ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎدﮔﻲ!

اﻳﻦ ﻣﺎﺟﺮا، ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ي ﺳﺎدﮔﻲ اش، ﻧﻤﻮﻧﻪ اي ﺑﻮد از ﻃﺮز ﻓﻜﺮﻛﻼن در ﺟﺎﻣﻌﻪ ي آن روزکلاس درس و امروزجامعه ی ما، سکوت مدیران در جامعه امروز ما «خوب» تلقی می شود و گفت و گو و حرف زدن و انتقاد کردن،پیگیر شدن ،علت خواستن از زیردستان هَمهمه و سرو صدا «بد» تلقی می شود.
باورغلط از مدیر«خوب»، مدیرمطیع،آرام و سربه زیراست ،که سرش به کار خودش گرم است و پا را از گلیم خویش بیشتر بیرون نمی کشد است و اگر کسی این الگو مدیریتی را رعایت نکند، کنجکا وی کند سوال بپرسد، روش های مدیریتی جدید ایجاد کند، به دنبال ایده ها و فکرهای جدید باشد، پیگیر و دقیق و تعهد سازمانی را به روابط انسانی (خوشنود نمودن نزد دیگران) ترجیع دهد، آدم ماجرا جو و دردسر سازی تلقی می گردد.
علم مدیریتی امروز در حرکت و پویا است،زمان قابل توقف نیست و هیچگاه باز نمی ایستد این روزها دوره ی دیگری است،دوره انقضای عمر جوامع مدیریتی بسته و سر به زیر و مصلحت اندیشی!
در دهکده جهانی امروز مدیران ما باید با تمام توان وتلاش و پیگیر امور، به دنبال راهکارهای جدید مدیریتی بوده و ترسی از آن نداشته باشند که اگر حرکتی انجام دهند دیگران از آنان انتقاد کرده و نامشان را در لیست «بدها» بنویسند،یقیناً کسی که مشقی می نویسد حتماً چند غلط املائی دارد،قطار ایستاده را کسی جرائت سنگ انداختن ندارد اما قطار در حال حرکت و شتابان را سنگ باران می کنند .
آنچه که امروز می بایست در جامعه ما نهادینه گردد،تغییر باور صاحب نظران نسبت به این دیدگاه : ساکت بودن و آرام نشستن و جلب رضایت تعداد افراد معدود برای «خوب» بودن وکسب نمره بیست ،بلکه این باور را تقویت نمائیم که مدیرانی که برای رسیدن به اهداف عالی سازمان،تعهد سازمانی داشته و ضوابط را بر روابط (خوش رقصی) ترجیح می دهند و به دنبال بَه بَه و چَه چَه دیگران نیستند را باور نمائیم و از مبصران کلاس درس نهراسیم که شاید اسم ما را در لیست «بدها» نوشته و نمره صفر دهند. بلکه باید به مبصران امروز بقبولانیم که کسانی که با تلاش و کوشش و پیگیری خود به دنبال اهداف عالیه سازمان و موفقیت سیستم خود هستند و خود را هزینه دستگاه نموده و از جان و زندگی خود مایه گذاشته را در لیست «خوب ها »نوشته و نمره بیست دهیم.انشا اله

(ابوالقاسم اسماعیلی ارمی،کارشناس ارشد مدیریت و برنامه ریزی آموزشی)